O αντιπρόεδρος  και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Γ. Δραγασάκης, μιλώντας (29/11/2018) σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής είπε μεταξύ άλλων: «Ο λόγος που απορρίψαμε το ενδεχόμενο συνολικής ρήξης, ή μάλλον την παράταση της συνθήκης ρήξης στην οποία βρισκόμαστε, δεν ήταν στενά οικονομικός, αλλά ήταν ο κίνδυνος να δημιουργηθεί μια κατάσταση τόσο χαοτική, που να μην μπορεί να ελεγχθεί με δημοκρατικά μέσα. Αυτό θα οδηγούσε σε μια πρόωρη απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του αριστερού εγχειρήματος για ίσως πολλά χρόνια. Αν μια συνολική ρήξη δεν είναι εφικτή, πάντα υπάρχει η δυνατότητα για ελεγχόμενες ρήξεις. Δηλαδή ρήξεις που είναι προβλέψιμες […]

Ο κ. Παπαντωνίου, για τον οποίο βέβαια ισχύει το τεκμήριο αθωότητας μέχρι την ενδεχόμενη τελεσίδικη καταδίκη του, είναι δυστυχώς ο δεύτερος υπουργός Άμυνας που οδηγείται στην φυλακή με κατηγορίες διαφθοράς. Επί δεκαετίες η Ελλάδα βοά για σκάνδαλα, δωροδοκίες, μίζες. Η μόνη παράταξη που έχει διαχρονικά προσπαθήσει να προστατέψει τη δημοκρατία μας και τη λειτουργία του κράτους από φαινόμενα αδιαφάνειας, διασπάθισης δημοσίου χρήματος και παράνομων συναλλαγών είναι η δημοκρατική παράταξη, όπως αυτή εκπροσωπήθηκε από το ΠΑΣΟΚ (νέες ανεξάρτητες αρχές, Διαύγεια, εισαγγελέας διαφθοράς, κατάργηση τραπεζικού απορρήτου/ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ηλεκτρονικοί διαγωνισμοί, κ.α.). Καμία άλλη πολιτική παράταξη μέχρι σήμερα δεν έχει καταθέσει […]

Ένα υγιές και ενεργό μέλος της σημερινής ελληνικής κοινωνίας πρέπει να συναισθάνεται έντονα την συστολή και την ανησυχία που προκαλεί η διαχείριση των εθνικών θεμάτων απ’ την σημερινή κυβέρνηση της χώρας, που τώρα πια είμαι πεπεισμένος ότι δεν είναι του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν νομίζω ότι απλοί Έλληνες πολίτες διαφορετικών κομματικών καταγωγών συνέβαλαν στην δημιουργία αυτού του φαινομένου εξουσίας Καμμένου- Τσίπρα, γνωρίζοντας τι πραγματικά συμβολίζουν οι δύο αυτοί εταίροι.  Η Ελλάδα απ’ το 2009 βρίσκεται στη δίνη μίας επικίνδυνης οικονομικής πραγματικότητας που οδηγήθηκε εκεί απ’ τους ίδιους τους Ευρωπαίους συμμάχους, όταν λίγα χρόνια νωρίτερα της κρίσης, είχαν εγκρίνει πανηγυρικά και ομόφωνα τους […]

Κοινή είναι η διαπίστωση ότι η ανάκαμψη της οικονομίας προϋποθέτει ένα ισχυρό επενδυτικό σοκ των 100 δισ. Ευρώ μέχρι το 2022, προκειμένου η Ελλάδα να οδηγηθεί στην πραγματική έξοδο από την κρίση. Πρόκειται για ποσό επιπλέον του σημερινού ύψους επενδύσεων για να επανέλθει η χώρα στα προ κρίσης επίπεδα επενδύσεων ως προς το ΑΕΠ (21% το 2008, έναντι του σημερινού 12%). Όμως, η διαβρωτική επενδυτική καχεξία συνεχίζεται αμείωτη, αφού η παρατεινόμενη οικονομική και πολιτική αβεβαιότητα, σε συνδυασμό με τα χρόνια προβλήματα στο επενδυτικό περιβάλλον αποθαρρύνουν όχι μόνο τους ξένους, αλλά και τους εγχώριους επενδυτές. Αντί να υπερισχύουν στις αποφάσεις τους […]

Πολλές φορές η εικόνα της πραγματικότητας είναι διαθλασμένη. Απεικόνιση μίας προβληματικής όρασης που εμποδίζει την αληθινή διαπίστωση του προβλήματος. Τα τελευταία χρόνια η Κέρκυρα βιώνει τα αποτελέσματα λαθεμένων πολιτικών, σημαντικών παραλείψεων και τραγικής αδιαφορίας θεσμών, κράτους και κοινωνίας. Την ίδια στιγμή η ένταξη στο γεωπολιτικό δόγμα της πτώχευσης των βόρειων συνόρων της Ελλάδας για να καταστούν όλες αυτές οι ζώνες αντικείμενο ανθελληνικών εξελίξεων, μεγεθύνει το μείγμα των προβλημάτων όπως προανέφερα. Η ανάγκη να δούμε συνολικά και σφαιρικά όλα αυτά τα ζητήματα απαιτεί προσέγγιση βαθιάς πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ανάλυσης. Η υπόθεση του τραγικού ζητήματος διαχείρισης των απορριμμάτων μαζί με το […]

Απ’ τα πρώτα νεαρά μου βήματα έμαθα να κρίνω τα πράγματα “εν ψυχρώ”. Πρέπει πάντα να βγαίνω απ’ τον κύκλο το στενό των γεγονότων, να απομακρύνομαι και να τα ξαναβλέπω. Το δύσκολο είναι να βρεις το τόπο εκείνο που θα σου δίνει την καλύτερη θέαση. Παγωμένο γεγονός και ιδανική απόσταση σε οδηγούν στην πιο αντικειμενική κρίση. Αυτή η κατρακύλα της Κέρκυρας, σε θεσμούς, δομές, υποδομές και κοινωνία στροβιλίζει συνέχεια στην σκέψη μου αφού και η καθημερινότητα σε “τσιμπάει” επικίνδυνα. Δήμος, περιφέρεια, και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση “ανήκουν” κυριολεκτικά στην σημερινή κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κερκυραϊκός λαός ανέθεσε με την μεγαλύτερη πλειοψηφική του […]

Τήν ερχόμενη Δευτέρα, 3 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο εκδηλώσεων του ΚΙΝΑΛ για την επέτειο ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ θα διεξαχθεί, μεταξύ άλλων , συζήτηση περί πατριωτισμού. Αλλά γιατί μιά τέτοια συζήτηση , τι σημαίνει πατριωτισμός σήμερα, στο παγκοσμιοποιημενο περιβάλλον και με την Ελλάδα μέλος της Ευρωπαικής Ένωσης ; Οπωσδήποτε δεν σημαίνει: εθνικισμό, την ανακύκλωση του παρελθόντος, την περιχαράκωση στους στενούς ορίζοντες εθνικιστικών στερεότυπων, την άρνηση αντιμετώπισης της σύγχρονης πραγματικότητας και συνθηκών που δημιουργούν η αλληλεξάρτηση και η παγκοσμιοποίηση, τη διατήρηση των μύθων, την παγίδευση στα τραύματα της ιστορίας , τη συντήρηση του ελληνικού εξαιρετισμού (exceptionalism) που θέλει την Ελλάδα το “κέντρο του […]

Ίσως η ορθότερη και πληρέστερη πολιτική διακήρυξη και θεώρηση των αντικειμενικών ιστορικών, κοινωνικών συνθηκών της Ελλάδας αλλά και όλων των αναπτυσσόμενων χωρών της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία, επίκαιρος όσο ποτέ και η κατοχύρωση των λαϊκών συμφερόντων ιδιαίτερα μέσα στην ευρωπαϊκή ένωση, ασπαζόμενοι τις δημοκρατικές διαδικασίες, συγκροτούν μέγα πολιτικό ζητούμενο, ικανό να συσπειρώσει τους ελεύθερα σκεπτόμενους Έλληνες. Η κοινωνική απελευθέρωση παραμένει στόχος απαραίτητος να θεμελιώσει μοναδική πορεία ανάπτυξης σ’ όλους τους τομείς της κοινωνικής μόρφωσης και οικονομίας σ’ όλα τα επίπεδα. Οφείλουμε να θυμόμαστε την δολοφονία του ιστορικού συμβιβασμού στα 1980, την δολοφονία της πρωτοβουλίας […]

Στην περίοδο της παγκόσμιας χρηματο-οικονομικής κρίσης και της χρεοκοπίας χωρών του 2008-2018, αναπτύχθηκαν και δοκιμάστηκαν διάφορες μέθοδοι διαχείρισης κρίσεων χρεών χωρών. Μια σειρά ιδεών από αυτές, ενώ ήταν απλές ανακρίβειες και αυταπάτες, αναπαρήχθησαν από έγκυρα διεθνή κέντρα και κατέληξαν να θεωρούνται αυταπόδεικτες αλήθειες. Μία από αυτές είναι ότι τα μνημονιακά μέτρα των διαδοχικών προγραμμάτων διάσωσης, θα λειτουργήσουν ως μηχανισμός “εσωτερικής υποτίμησης”, που αποτελούσε δοκιμασμένο και αποτελεσματικό εργαλείο δημοσιονομικής πολιτικής στην περίοδο των εθνικών νομισμάτων. Σήμερα βρισκόμαστε στη δέκατη επέτειο από την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και στα εννέα χρόνια κρίσης χρέους της Ελλάδος. Είναι η περίοδος που θα επιχειρηθούν […]