Να ενισχυθεί η εμπλοκή της κοινωνίας των πολιτών στις τοπικές υποθέσεις με την εφαρμογή από την Αυτοδιοίκηση των προβλεπόμενων θεσμών διαφάνειας και συμμετοχής. Για την ενεργοποίηση και συνέργεια της κοινωνικής και ιδιωτικής οικονομίας στην τοπική ανάπτυξη χρειάζεται  να προωθήσει η Αυτοδιοίκηση κοινωνικά σύμφωνα για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Να εφαρμοσθεί σε συντονισμό με τα υπόλοιπα οικονομικά των δήμων, η δημοσιονομική αποκέντρωση που βασίζεται στον καθορισμό και την είσπραξη του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας από τους ΟΤΑ με ταυτόχρονη λειτουργία αναδιανεμητικού μηχανισμού ενίσχυσης των μικρότερων και λιγότερο εξοπλισμένων δήμων.

Εκλογή της ηγεσίας την Ανώτατων Δικαστηρίων και του εισαγγελέα του Α.Π από την Βουλή με πλειοψηφία των τριών πέμπτων κατά το πρότυπο των ανεξάρτητων αρχών. Κατοχύρωση της εσωτερικής ανεξαρτησίας με αναμόρφωση  του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, ενίσχυση του αυτοδιοίκητου και ανεξαρτησία του εισαγγελικού κλάδου. Εισαγωγή εναλλακτικών μορφών επίλυσης των διαφόρων για αποσυμφόρηση των δικαστηρίων (Διαιτησία, διαμεσολάβηση, ηλεκτρονική επίλυση διαφόρων, ποινική διαπραγμάτευση). Εισαγωγή και επέκταση της τεχνολογίας παντού, μηχανογράφηση όλων των δικαστικών λειτουργιών. Συνεχής επιμόρφωση των δικαστών. Συγκρότηση σώματος δικαστικών εμπειρογνωμόνων που θα βοηθούν τους δικαστές σε θέματα εκτός των νομικών γνώσεων(οικονομικά, τεχνολογικά, ιατρικά κλπ.) δικαστικός Καλλικράτης για καλλίτερη κατανομή των δικαστηρίων. Άνοιγμα διαλόγου […]

Αναβάθμιση της ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ και ενίσχυση του χαρακτήρα της ως καθολικής πλατφόρμας διαφάνειας αλλά και διακίνησης εγγράφων του δημοσίου τομέα, να συμπεριληφθούν όλες οι δαπάνες εργολάβων-υπεργολάβων του δημοσίου τομέα και τα έσοδα-έξοδα των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Υποχρεωτική θεσμοθέτηση της δημόσιας ηλεκτρονικής διαβούλευσης για όλες τις πολιτικές αποφάσεις και όλο το νομοθετικό έργο σε όλους τους φορείς της δημόσιας διοίκησης, ειδικά στην τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών. Υποχρεωτική θεσμοθέτηση της χρήσης του OpenGov για την επιλογή/αξιολόγηση όλων των θέσεων ευθύνης, εκτός των καθαρά πολιτικών θέσεων, η οποία να γίνεται με ανοιχτές διαδικασίες και διαφανή κριτήρια και διαδικασίες.

Η θέσπιση αντισταθμιστικής πολιτικής στα πλαίσια της  περιβαλλοντικής αδειοδότησης, για τις μεγάλες εξωγενείς επενδύσεις. Πρόκειται για ένα παράλληλο πρόγραμμα με στόχο την συμβολή της επένδυσης στην τοπική/περιφερειακή ανάπτυξη. Διοικητική ενοποίηση των δομών περιβαλλοντικής πολιτικής (φυσικού περιβάλλοντος) που μέχρι σήμερα παραμένουν στεγανοποιημένα ως ‘φέουδα’  λόγω  γραφειοκρατικής παράδοσης, επαγγελματικού  συντεχνιασμού και ισχυρών δεσμών με πολιτικούς φορείς. Είναι αναγκαία και για την ουσιαστική εφαρμογή της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής και των διεθνών συμβάσεων για την βιοποικιλότητα. Να αναλάβει η Αυτοδιοίκηση (Περιφέρεια και Δήμοι) την αρμοδιότητα της παρακολούθησης της εφαρμογής των χωρικών σχεδίων (περιφερειακών και Τοπικών/πολεοδομικών και στα πλαίσια αυτά να προωθήσει  κοινωνικά σύμφωνα για […]

Σήμερα είναι επιτακτικό περισσότερο από ποτέ ένα νέο μοντέλο κοινωνικού κράτους, όπου: θα προωθεί την άμβλυνση των ανισοτήτων, με τολμηρές αλλαγές και δυναμικές προσαρμογές θα προαγάγει την κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, θα στηρίζεται σε μια ισόρροπη εναρμόνιση κοινωνικών αναγκών και οικονομικών πόρων. Θα αποτελέσει σύγχρονο ενεργητικό κράτος, το οποίο εγγυάται την ένταξη όλων στην κοινωνία και συμβάλλει στην ανάπτυξη των δυνατοτήτων τους. Οι τέσσερεις άξονες της Κοινωνικής Πολιτικής μας διαρθρώνονται στα εξής: Ενίσχυση της αγοράς εργασίας και καταπολέμηση της ανεργίας. Δημιουργία ενός δίκαιου και βιώσιμου, διαγενεακά αλληλέγγυου, ασφαλιστικού συστήματος, που θα επιμερίζει την διαγενεακή και ενδογενεακή αλληλεγγύη. Ανάπτυξη προνοιακών πολιτικών […]

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα χαρακτηρίζεται κυρίως από διοικητικό και οικονομικό συγκεντρωτισμό, επικέντρωση στη μετάδοση μεγάλου αριθμού γνώσεων και λιγότερο στην απόκτηση δεξιοτήτων για συνεχή αναζήτησή τους και στην ανάπτυξη κουλτούρας συνεργασίας. Επίσης, χαρακτηρίζεται από τον προσανατολισμό του Λυκείου στις εξετάσεις και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την κατάτμηση της γνώσης σε «στεγανά» αντικείμενα, που καθορίζονται από τις ανάγκες ενίσχυσης των διαφόρων ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών ή της ισχύος των πανεπιστημιακών τμημάτων που σχετίζονται με αυτά και όχι από τις ανάγκες των μαθητών και της κοινωνίας.   Σήμερα, το πλήγμα που δέχεται η Παιδεία από τις αριστερίστικες ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ κατά της […]

Ο Πολιτισμός μας πρέπει να αντιμετωπίζεται τόσο ως οικονομικό εργαλείο, κυρίως λόγω της συμβολής του στην ανάπτυξη και στην ανάδειξη νέων «κοιτασμάτων απασχόλησης» και της στενής του σχέσης με τον Τουρισμό, όσο και ως εργαλείο αυτοπραγμάτωσης μονάδων ή/και συλλογικοτήτων επιφέρουν διάχυση της δημιουργικότητας σε όλο το κοινωνικό γίγνεσθαι. Για το σκοπό αυτό προτείνουμε: Ο Δημόσιος και ο Ιδιωτικός Τομέας πρέπει να συνεργάζονται, με σκέπη όμως την έννοια του πολιτισμού ως δημόσιου αγαθού. Ο θεσμός των Πολιτιστικών Χορηγιών που ψηφίστηκε το 2007 είναι γραφειοκρατικός, αργόσυρτος, και διόλου ελκυστικός ως προς τις φοροαπαλλαγές του. Απαιτείται ταχύτατη αναμόρφωση του. Οι χορηγίες, σε συνδυασμό […]

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ. Και η συμμετοχή της Ελλάδας στον εσωτερικό πυρήνα της ΕΕ ως ισότιμο και κανονικό κράτος μέλος, απαραίτητος όρος για τη δημοκρατία, ευημερία, ανάπτυξη και ασφάλεια της χώρας. Τα περίπλοκα προβλήματα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε (προσφυγικό/μεταναστευτικό, ανάπτυξης, ανεργίας, διευρυνόμενων ανισοτήτων, τρομοκρατίας, περιφερειακής αστάθειας, κλιματικής αλλαγής, κ.ά.) δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά παρά μόνο στο υπερεθνικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είναι  σήμερα είναι θεσμικά, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά ατελής. Δεν είναι επαρκώς δημοκρατική ενώ κυριαρχείται εν πολλοίς από πολιτικές που δεν συμβάλλουν ισόρροπα και συμμετρικά στην […]

Η έξοδος από την κρίση και από τα μνημόνια είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικής και δευτερευόντως οικονομικών μέτρων. Η Ελλάδα έχει αποτύχει να βγει στον δρόμο της ανάπτυξης γιατί, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που ξεπέρασαν την κρίση και τα μνημόνια, δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τις πολιτικές συνθήκες που θα επέτρεπαν την άμεση και αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής και των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών. Η αποτυχία αυτή οφείλεται στην απουσία συνεναιτικής προσέγγισης των προβλημάτων αλλά και στην  αδυναμία των κυβερνήσεων στη διάρκεια της κρίσης να επωμιστούν το συνεπαγόμενο πολιτικό κόστος, στηριζόμενες σε εύθραυστες και οριακές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Το πολιτικό […]

Το αποτέλεσμα των διπλών εκλογών του 2015 αποτύπωσε ανάγλυφα τον κατακερματισμό των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων της χώρας. Τα μηνύματα που έρχονται από την κοινωνία και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων καταγράφουν τη βούληση για την ανάληψη ενωτικών πρωτοβουλιών για τη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα που να υπερβαίνει τα σημερινά όρια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και που να εκφράζει τον χώρο που βρίσκεται μεταξύ του εθνολαϊκιστικού ΣΥΡΙΖΑ και της νεοσυντηρητικής ΝΔ. Όμως, η υπέρβαση του παλιού και η γέννηση του καινούργιου δεν θα επιτευχθεί ούτε με παρθενογενέσεις, ούτε από μεσσίες, αλλά με σεβασμό στις πολιτικές δυνάμεις που αγωνίστηκαν τα τελευταία χρόνια για την […]

Η συμφωνία λίγο πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ για τη συγκρότηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με τη συμμετοχή των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία και ανένταχτων δυνάμεων και στελεχών του ευρύτερου χώρου και η αύξηση των εκλογικών ποσοστών τους στις εκλογές που ακολούθησαν, αποτέλεσε ένα ιδιαίτερα θετικό βήμα για τη συσπείρωση των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς, του μεταρρυθμιστικού κέντρου, της πολιτικής οικολογίας. Η συγκρότηση του 15μελούς Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου της Δημοκρατικής συμπαράταξης με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και των «Κινήσεων», αποτέλεσε ένα δεύτερο σημαντικό βήμα για να ακολουθήσουν και άλλα σύμφωνα […]

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ Γενικά: Οι “Κινήσεις Πολιτών” συγκροτήθηκαν από στελέχη πολιτικών κινήσεων και άλλα στελέχη της Κεντροαριστεράς, προκειμένου να συμβάλλουν στη δημιουργία ενός νέου, ισχυρού φορέα της σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας, προωθώντας τα αιτήματα για ενότητα και ανανέωση. Για το λόγο αυτό οι Κινήσεις Πολιτών αποτελούν ένα μεταβατικό πολιτικό οργανισμό, που δεν προσλαμβάνει χαρακτηριστικά κόμματος, αλλά βασίζεται στην εθελοντική πολιτική αυτοοργάνωση εκατοντάδων πολιτών από όλη τη χώρα, που μέσα από συλλογικές, δημοκρατικές διαδικασίες, και αξιοποιώντας πρωτίστως τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, επιθυμούν να συμμετέχουν στη δημιουργία του νέου φορέα. Ονομασία: Προτείνεται η σημερινή ονομασία να τροποποιηθεί, διατηρώντας ως τίτλο μόνο το “Κινήσεις Πολιτών” και […]