Η χώρα βρίσκεται σε επικίνδυνο τέλμα. Η κυβέρνηση μέχρι τώρα χειρίζονταν με τακτικισμούς την δύσκολη οικονομική πορεία της χώρας. Τις τελευταίες μέρες κατέφυγε σε αυτό που ξέρει πολύ καλά όπως απέδειξε το περσινό καλοκαίρι. Επέστρεψε σε πολιτικές επικίνδυνου τυχοδιωκτισμού. Θέλει να καταθέσει σχέδια νόμου την επόμενη εβδομάδα για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό χωρίς να έχει έρθει σε συμφωνία στο πλαίσιο της αξιολόγησης. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Η μόνη διαφορά είναι πως οι Γιάννηδες τώρα έγιναν ξανά με δυο ν. Αλλά οι τυχοδιωκτικές και επικίνδυνες πολιτικές είναι πάντα επιζήμιες για τη χώρα, είτε με ένα είτε με δυο ν. Ελπίζω ότι μέρες που έρχονται η κυβέρνηση να μην οδηγεί την ελληνική κοινωνία σε σκηνές Παθών, χωρίς όμως να φαίνεται και η Ανάσταση.
Όσον αφορά το προσφυγικό, αποδεικνύεται περίτρανα η απουσία αποτελεσματικού σχεδιασμού για ένα πρόβλημα με επικίνδυνες διαστάσεις. Το κράτος είναι εξαφανισμένο από παντού, την Ειδομένη, τον Πειραιά, τα νησιά.
Η κυβέρνηση δεν προχωρά σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και ταυτόχρονα δεν επιλέγει θεσμούς διακομματικής συνεννόησης για την μεταναστευτική πολιτική ώστε να υπάρξουν οι αναγκαίες συνεννοήσεις σε τόσο δύσκολα ζητήματα. Δεν θέλει, δεν μπορεί και δεν γνωρίζει.
Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να παραιτηθεί και να δημιουργηθεί μία νέα κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων που με ορίζοντα τριετίας θα βγάλει οριστικά την χώρα από τα μνημόνια. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να στηρίζεται σε δεσμευτική προγραμματική συμφωνία που θα εμπεριέχει όλα τα κρίσιμα θέματα, όπως φορολογικό, ασφαλιστικό, αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, η οποία θα επικαιροποιείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και θα υπάρχει έλεγχος εφαρμογής της. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί πρέπει να είναι κοινής αποδοχής. Ο κ. Τσίπρας πλέον είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Πρέπει να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω για να υπάρξει διακομματική λύση εθνικής συνεννόησης χωρίς να μπλέξουμε σε περιπέτειες εκλογών με κινδύνους οικονομικής και πολιτικής αστάθειας.
Στα δικά μας τώρα. Βρισκόμαστε εδώ κόμματα και κινήσεις που με την πολιτική και οργανωτική μας αυτονομία κατέβηκαν στις πρόσφατες εκλογές: Το Ποτάμι από την μία και από την άλλη ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Κινήσεις Πολιτών που συγκροτήσαμε την Δημοκρατική Συμπαράταξη με στόχο ο εκλογικός μας συνασπισμός να μην είναι μία σημαία ευκαιρίας αλλά η αφετηρία για την μεγάλη προοδευτική παράταξη.
Το πρώτο βήμα λοιπόν έγινε τον Σεπτέμβριο όταν εμείς μαζί με το ΠΑΣΟΚ και εσάς δημιουργήσαμε τη Δημοκρατική Συμπαράταξη με το ενθαρρυντικό αποτέλεσμα των εκλογών. Συνεχίσαμε με το Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο και τα περιφερειακά όργανα, η συνεργασία μας δεν ήταν ευκαιριακή αλλά αποτελεί την βάση για τα επόμενα βήματα. Στο πλαίσιο αυτό στις 14-15 Μαΐου στην προγραμματική συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης επιδιώκουμε την προγραμματική ανασυγκρότησή μας με θέσεις στραμμένες στα προβλήματα της κοινωνίας, στο παρόν και στο μέλλον της χώρας.
Η συγκρότηση της Επιτροπής Θέσεων και Διαλόγου είναι ένα νέο σημαντικό βήμα. Και θα ήθελα στο σημείο αυτό να τονίσω ότι οι δικές σας προσπάθειες συνέβαλλαν αποφασιστικά στο να υπάρξει αυτή η Επιτροπή και να ξεκινήσει ο διάλογος στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Οι διαβουλεύσεις για την αυτόνομη και ισχυρή παρουσία του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς και του μεταρρυθμιστικού κέντρου αποτελούν σημαντικό βήμα. Αρκεί να μην περιοριστούν σε ατέρμονες συζητήσεις αποκομμένες από την κοινωνία και ατελείωτα διαδικαστικά σχέδια. Τώρα χρειάζονται αποφασιστικές κινήσεις, χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς κομματικές περιχαρακώσεις. Η ίδια η κινητικότητα στον χώρο θα δίνει απαντήσεις, θα συσπειρώνει δυνάμεις.
Θέλω να πω με ειλικρίνεια στους συντρόφους στο ΠΑΣΟΚ, όπως και στο κόμμα μου στην ΔΗΜΑΡ, αλλά και στους φίλους στο Ποτάμι ότι χρειάζονται μεγάλες υπερβάσεις αν θέλουμε να πετύχουμε την μεγάλη τομή στον προοδευτικό χώρο. Αν μείνουμε περιχαρακωμένοι στις κομματικές μας ιστορίες, στην αγωνία για κομματική δικαίωση, στους εγωισμούς, στα ιδεολογικά στερεότυπα τότε θα λέμε πολλά αλλά τελικά θα κάνουμε λίγα.
Είναι βέβαιο πως στο πλαίσιο μιας δημοκρατίας δεν μπορείς να κάνεις πολιτική χωρίς κόμματα. Ταυτόχρονα την ίδια στιγμή οφείλουμε να κατανοήσουμε πλήρως την αγωνία όλων όσοι υποστηρίζουν πως ο υπό διαμόρφωση προοδευτικός πόλος δεν θα υπάρξει αν δεν εκφράσει και εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που σήμερα βρίσκεται εκτός των υπαρχόντων κομματικών σχηματισμών. Για να το κατορθώσουμε αυτό πρέπει να καταλήξουμε πρώτα στο ποιους εκφράζουμε, ποια κοινωνικά στρώματα επιθυμούμε να εκπροσωπήσουμε.
Είμαστε υποχρεωμένοι να συνειδητοποιήσουμε πως τώρα είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για να πραγματοποιηθεί η ενότητα του χώρου. Ένα τέτοιο εγχείρημα όμως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από τα πάνω. Πρέπει σ’ αυτό το εγχείρημα να συμμετάσχει και η κοινωνία από τα κάτω.
Τίποτα δεν μπορεί να γίνει, αν αυτό το εγχείρημα δεν γίνει υπόθεση των ίδιων των πολιτών και για να γίνει αυτό χρειάζονται και εμπνευσμένες ηγεσίες αλλά και πολίτες σίγουρους στο ότι κάποιοι θα τους ακούσουν, θα λάβουν σοβαρά όσα αυτοί λένε. Αυτό το εγχείρημα δεν μπορεί να αδιαφορεί για τα προβλήματα ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων. Στόχος είναι να λειτουργήσουμε έτσι ώστε μέσα από την παραγωγή προτάσεων να βρεθούμε μαζί με την κοινωνία των προοδευτικών πολιτών. Για ένα κοινωνικό κράτος παροχής υπηρεσιών, για μια συμμαχία μισθωτών, μεσαίων στρωμάτων και υγιούς επιχειρηματικότητας που θα αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας.
Υποστηρίζεται από ορισμένους πως αν αυτός ο χώρος δεν ενωθεί, τότε θα χαθεί. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αν η κοινωνία πειστεί ότι έχουμε μια αφήγηση διαφορετική από τις υπάρχουσες για τη σωτηρία της χώρας, τότε θα στρατευθεί μαζί μας, αν δεν πειστεί, θα αδιαφορήσει.
Σήμερα χρειάζονται σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές που θα καταλήγουν στη μείωση των ανισοτήτων στη βάση ενός νέου Κοινωνικού Συμβολαίου. Οφείλουμε να μιλήσουμε για ιδέες που κάνουν καλύτερη τη ζωή των ανθρώπων. Για το πώς αυτός ο χώρος θα μπορέσει να εκφράσει τη συμμαχία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, την κοινωνική συνοχή και όχι τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Ο προοδευτικός δρόμος είναι αυτός της ανανέωσης που για να πραγματοποιηθεί, χρειάζεται επίμονο και με αυστηρά χρονοδιαγράμματα διάλογο. Ανανέωση προσώπων, ιδεών, πολιτικών πρακτικών. Νέοι άνθρωποι χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Τώρα είναι η ώρα η νέα γενιά να βγει στο προσκήνιο και να δώσει τη μάχη της για να μπει στις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις. Με στόχο να έρθει στο επίκεντρο ξανά η κοινωνία. Αυτό προσδοκούν οι νέες γενιές, που είδαν ξαφνικά να γκρεμίζονται τα πάντα.
Στη Δημοκρατική Αριστερά αγωνιζόμαστε για την επαναθεμελίωση των ιδεών της σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς. Για να ξαναγίνει η προοδευτική παράταξη ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα. Οι προσπάθειες ανασυγκρότησης του ευρύτερου χώρου πρέπει να κινηθούν προς μία σαφή προοδευτική κατεύθυνση.
Στο πλαίσιο αυτό πρότασή μας είναι να προχωρήσουμε μεταβατικά σε ένα πολυκομματικό φορέα και στη συνέχεια στο ενιαίο προοδευτικό σχήμα. Η κοινή δράση θα φέρει ομαλά το νέο, δεν χρειάζεται κανείς να εκβιάζει τις εξελίξεις. Ο τόπος έχει ανάγκη από κινήσεις που ξεκινούν από τη βάση και όχι από την κορυφή. Στο πλαίσιο αυτό, η ανάδειξη επικεφαλής του νέου φορέα κινητοποιεί τον ευρύτερο χώρο και μπορεί να γίνει με ανοιχτή συμμετοχική διαδικασία με άμεση εκλογή από τη βάση με ανοιχτό μητρώο και χωρίς κανένα αποκλεισμό.
Το κύριο ζήτημα είναι να επιτευχθεί η ενότητα και η συμπόρευση των προοδευτικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων απέναντι στα αδιέξοδα της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης και στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. Να διαμορφώσουμε όλοι μαζί με ανοιχτό διάλογο το νέο προοδευτικό σχέδιο για την χώρα και το μέλλον της.
Αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες, μπορεί να γίνει πραγματικότητα η μεγάλη προοδευτική παράταξη.
Φίλες και φίλοι των Κινήσεων για τη Σοσιαλδημοκρατία παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον τη Συνδιάσκεψή σας και εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία στις εργασίες σας.