Πλέον , όλες αυτές οι δραστηριότητες παρακολούθησης και παραπληροφόρησης γίνονται συνδυαστικά, απομακρυσμένα, από τα γραφεία των μυστικών υπηρεσιών στην Ρωσία και τοπικά με έλεγχο κάποιων μέσων ενημέρωσης, ή μεμονωμένων δημοσιογράφων, ή προσωπικοτήτων (“influencers”) με επιρροή στα κοινωνικά δίκτυα.
Από όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε σήμερα, η Ρωσική κυβέρνηση ακολουθεί δύο παράλληλες μεθόδους: Μέσω μυστικών υπηρεσιών, ή ειδικών ομάδων που χρηματοδοτούνται από ελεγχόμενους από το Κρεμλίνο ολιγάρχες, αποκτά πρόσβαση σε πληροφοριακά συστήματα, αξιοποιώντας ευπάθειες που υπάρχουν στα πληροφοριακά συστήματα κομμάτων, πολιτικών, κρατικών υπηρεσιών, μέσων ενημέρωσης και εταιρειών για την συλλογή πληροφοριών. Ταυτόχρονα με αυτό, «τρέχει» καμπάνιες με ψευδείς ειδήσεις, ώστε να επηρεάσει αρνητικά την κοινή γνώμη για πολιτικούς, ή κόμματα τα οποία θεωρούνται εχθρικά στα συμφέροντα τις Ρωσίας.
Τις παραπάνω ιδιαίτερες εργασίες εκτελούν ειδικές μονάδες που στελεχώνονται με τα ικανότερα στελέχη, τα οποία αμείβονται με μισθούς πολύ μεγαλύτερους από αυτούς που δίδονται για αντίστοιχες θέσεις του ιδιωτικού τομέα στην Ρωσία – να σημειωθεί εδώ ότι έμπειροι και αναγνωρισμένοι αναλυτές που μελετούν τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας αυτών των μονάδων, εκτιμούν πως ενεργούν αποτελεσματικά, με τρόπο λειτουργίας παρόμοιο με τα startup στην Δύση.
Σύμφωνα με μαρτυρίες στελεχών που εργαστήκαν σε αυτές τις μονάδες, ο τρόπος εργασίας τους είναι περίπου ο έξης: Συλλέγουν πληροφορίες από πληροφοριακά συστήματα και μέσω της παρακολούθησης ψηφιακών συσκευών (Υπολογιστών, Τάμπλετ & Κινητών) διαμορφώνουν σενάρια που στη συνέχεια προωθούν στελέχη των ομάδων παραπληροφόρησης με άρθρα, αλλά και συστηματικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα, έτσι ώστε να διαδοθεί η ψευδής είδηση με τον πιο αληθοφανή τρόπο.
Τα στελέχη των ομάδων παραπληροφόρησης συνήθως εμφανίζονται στα δημοφιλή κοινωνικά δίκτυα, Facebook, Instragram, Twitter κ.λ.π, με προφίλ αντιπροσωπευτικά του μέσου ψηφοφόρου και αναπαράγουν το μήνυμα της καμπάνιας παραπληροφόρησης.
Οι στόχοι της Ρωσίας είναι κυρίως η υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών στην δύση και η ενίσχυση ακροδεξιών κομμάτων, που δυνητικά μπορούν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του Κρεμλίνου. Οι τεχνικές αυτές υιοθετούνται, σε μικρότερη, πάντως, κλίμακα από υπηρεσίες χωρών όπως η Τουρκία για να εξυπηρετήσουν εθνικά τους συμφέροντα.
Η προστασία από τέτοιου τύπου παρεμβάσεις δεν μπορεί παρά να είναι πολυεπίπεδη και απαιτεί την συνεργασία και συναίνεση όλων των θεσμών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου. Στις δημοκρατικές κοινωνίες – αν και υπάρχουν πολλές δυσκολίες- απαιτείται η εγρήγορση των ενεργών πολιτών, πέρα από την θεμιτή πολιτική αντιπαράθεση, έτσι ώστε στα κοινωνικά δίκτυα να αντιμετωπίζονται και να περιθωριοποιούνται έγκαιρα όλες οι καμπάνιες ψευδών ειδήσεων και παραπληροφόρησης.
ΣΕΠ 15, 2022
Άρθρο που δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ.