08/12/2021

Αλλαγή ελπίδας και αισιοδοξίας! του Κωστή Παυλίδη*

Οι χωροταξικοί προσδιορισμοί αναφερόμενοι στην ιδεολογία ή την πολιτική στόχευση κομμάτων και κινημάτων στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς δεν με ενδιέφεραν ποτέ. Λειτουργούν ως άλλοθι αλλά και υπεκφυγή από τις σκοπιμότητες που υπηρετούν συνήθως πολιτικοί οργανισμοί. Επικρατεί μια σύγχυση στους πολίτες των κοινωνιών με αποτέλεσμα η πολιτική να ισοπεδώνεται στην κοινή συνείδηση και να απαξιώνεται η σπουδαιότερη επιλογή της συγκρότησης ενός πολιτεύματος και σταδιακά να αποξενώνεται ο λαός από τα καθεστώτα των επιτηδείων. Με αφορμή την τελευταία διαδικασία ανάδειξης πολιτικού αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής, επανέρχονται στην σκέψη μου προβληματισμοί που επιβεβαιώνουν την κοινή λογική, αλλά ως αισιόδοξοι άνθρωποι ψάχνουμε το […]
08/12/2021

“Ηγεσία, σύγχρονο κόμμα και προοδευτική πολιτική”, του Θεόδωρου Ν. Τσέκου,

Ο ηγέτης Ο σπουδαίος Γερμανός κοινωνιολόγος, και εκ των θεμελιωτών της διοικητικής επιστήμης, Μαξ Βέμπερ προσδιόρισε, στις αρχές του περασμένου αιώνα,  τρεις βασικούς τύπους ηγεσίας, τον καθένα από αυτούς συνδεδεμένο με μια αντίστοιχη μορφή εξουσίας: την χαρισματική, την παραδοσιακή και την ορθολογική. Εξ αυτών η πρώτη βασίζεται στο προσωπικό χάρισμα ήτοι στις ατομικές ικανότητες και την γοητεία που ασκεί σε συγκεκριμένο πληθυσμό ο ηγέτης. Η δεύτερη στην ιστορική συνέχεια της αποδοχής δεδομένης εξουσίας, αντιστοιχεί δηλαδή στην κληρονομική  ηγεσία. Η τρίτη, τέλος, αφορά την “τεχνική” ικανότητα διασφάλισης συλλογικά επιθυμητών αποτελεσμάτων μέσα σε ένα πλαίσιο κοινά αποδεκτών κανόνων, ήτοι ένα πλαίσιο νομιμότητας. […]