H δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο για την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα μας, έγινε και φέτος στη σκιά της πανδημίας που άλλαξε για μεγάλο χρονικό διάστημα τους ρυθμούς και τους κανόνες της ζωής μας, συμπίπτοντας, αυτή τη φορά, με την κρισιμότερη φάση της: Την ανάγκη για υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και τη διασφάλιση του υπέρτατου δικαιώματος στη ζωή.
Ωστόσο, και παρά την επιθυμία της Προέδρου της Δημοκρατίας να συνδυάσει με επιτυχία το νόημα της μέρας με την ανάγκη να διατηρηθούν ζωντανές οι μνήμες της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας, η επέτειος χαρακτηρίσθηκε από μία , μάλλον υπερβολική, δόση κοσμικότητας και από έναν πολιτικό θόρυβο για τον αποκλεισμό του διασώστη Ι. Αναγνωστοπούλου- λόγω των απόψεών του- από την λίστα των πολιτών που τιμήθηκαν με παράσημο για το έργο και την προσφορά τους στην κοινωνία.
Η απότιση φόρου τιμής στους αντιστασιακούς της περιόδου 1967-1974 και η αναγνώριση της προσφοράς τους στη χώρα, όπως και η κατάθεση στεφανιού στην προτομή του Σπύρου Μουστακλή, ήταν μια υπόμνηση ότι το δημοκρατικό πολίτευμα δεν είναι δεδομένο και ότι η υπεράσπισή του είναι πρωταρχικό καθήκον των πολιτών. Από την άλλη, οι ασχήμιες βουλευτή της ΝΔ και στελεχών του κυβερνητικού κόμματος και οι παρενέργειες τους, που μετέτρεψαν σε κύριο θέμα της γιορτής την «ιδεολογική» σύγκρουση κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, αλλά και τη «σύγκρουση» κυβέρνησης-αντιπολίτευσης-Προέδρου της Δημοκρατίας, αμαύρωσαν τις θετικές πρωτοβουλίες με συμβολικό χαρακτήρα για την 47η επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας όπως οι προσκλήσεις σε μητέρα Αξαρλιάν και Φύσσα, σε μέλη της Επιτροπής Διαμόρφωσης Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+, εκπροσώπους του χώρου της Υγείας, των Τεχνών και στον Λεωνίδα Κουρσούμη, ιδρυτή του παλαιοβιβλιοπωλείου των Αστέγων.
Σαφώς και η δεξίωση – γιορτή στο Προεδρικό Μέγαρο έχει νόημα να πραγματοποιείται. Και να συμμετέχουν σ’ αυτήν μέλη της κοινωνίας τα οποία πρωτοστατούν και εκπροσωπούν την Ελλάδα που αγωνίζεται. Δυστυχώς, όμως, ο τρόπος που διοργανώνεται κάθε χρόνο αυτή η εκδήλωση, αντί να φέρει την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία κοντά στους εκπροσώπους του λαού, πετυχαίνει το αντίθετο: Μεταγγίζει στο υγιές κομμάτι της κοινωνίας την ματαιοδοξία της εξουσίας, την φιλαρέσκεια της επιτυχίας και την ψευδαίσθηση της καταξίωσης.
Προτείνουμε, στο πλαίσιο του opengov και της ΔΙΑΥΓΕΙΑ – που θυμίζουμε ότι ήταν οι πρώτες δράσεις που άρχισαν να υλοποιούνται το 2009 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- ο κατάλογος των καλεσμένων στην γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας να δημοσιεύεται στο opengov ένα μήνα πριν την δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, έτσι ώστε οι πολίτες να έχουν λόγο στην επιλογή των προσώπων, ακόμη και με δικές τους προτάσεις.
Πιστεύουμε ότι έτσι θα προστατεύεται και ο Θεσμός της\του Προέδρου της Δημοκρατίας, και θα λειτουργεί ως υπόδειγμα διαφάνειας και ανοιχτότητας.