Την Τρίτη, 5 Μαρτίου, 2024, οι «Κινήσεις Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία», διοργάνωσαν, με επιτυχία, εκδήλωση με θέμα «Ευρωεκλογές 2024: Ποιο είναι το διακύβευμα για την ΕΕ και την Ελλάδα».
Στον εισαγωγικό του χαιρετισμό, ο Μιχάλης Χάλαρης (Γραμματέας των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία) ανέφερε:
«Μπροστά στις ραγδαίες ανακατατάξεις η Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία σε όλες τις εκδοχές της έχει το ιστορικό κεκτημένο της δικαίωσης των βασικών αξιών, στόχων και επιλογών της.
Ωστόσο, οι συντηρητικές δυνάμεις που εδώ και δέκα χρόνια κυριαρχούν στα περισσότερα κράτη μέλη και σε σημαντικό βαθμό στα όργανα της ΕΕ αδυνατούν να δώσουν πειστική απάντηση στην οικονομική κρίση, στην παγκοσμιοποίηση και σε όλες τις σύγχρονες προκλήσεις (πόλεμοι, μεταναστευτικά ρεύματα, τρομοκρατία, κλιματική αλλαγή, ενεργειακό και γεωπολιτικές ανακατατάξεις) που αντιμετωπίζει η ΕΕ.
Η Ευρώπη χρειάζεται να αλλάξει προς μια προοδευτική κατεύθυνση και να ξαναφέρει τον άνθρωπο στο κέντρο του ευρωπαϊκού προτάγματος».
Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης (Αν. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), αναφέρθηκε στην εκλογική απόδοση της σοσιαλδημοκρατίας. Στην ανάλυση που παρουσίασε κατέληξε ότι:
«Οι φετινές Ευρωεκλογές αναμένεται να καταγράψουν την ισχυρότερη από ποτέ απήχηση κομμάτων που αμφισβητούν το ευρωπαϊκό εγχείρημα, με τον ακροδεξιό πόλο περισσότερο ωφελημένο όλων. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, σταθερό μέλος των διαχειριστών του ευρωπαϊκού σχεδίου, αναμένεται να καταγράψει απώλειες, παρά την ευνοϊκή για τις προγραμματικές της θέσεις συγκυρία, εφόσον οι εκλογείς θα επικεντρώσουν την προσοχή τους στο δίλημμα “ευρωπαϊσμός/ευρώ-αμφισβήτηση”.
Στην Ελλάδα, η έννοια της σοσιαλδημοκρατίας δημιουργεί σύγχυση. Η μετακίνηση, αφενός, της Νέας Δημοκρατίας προς φιλελεύθερες σε κοινωνικά ζητήματα πολιτικές, ο ανταγωνισμός αφετέρου για τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν αφήνει περιθώρια σε έναν εκλογικό ανταγωνισμό επί τη βάση προγραμματικών θέσεων.
Κατά συνέπεια, καθίσταται δύσκολη η πρόβλεψη ή και η ερμηνεία της εκλογικής επίδοσης των εκπροσώπων της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας».
Ο Γιώργος Κορκόβελος (Οικονομολόγος, πρώην στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) τόνισε ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση παραμένει ένα ατελές εγχείρημα, με έλλειμα νομιμοποίησης και κατακερματισμένο θεσμικό σύστημα. Με το πολιτικό βάρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη λήψη των αποφάσεων, σε επίπεδο Ε.Ε., η σύνθεσή του μετά τις Ευρωεκλογές θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή διακυβέρνηση και τις αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης.
Οι κρίσεις (κλιματική, υγειονομική και ενεργειακή λόγω του πολέμου στην Ουκρανία) που αντιμετώπισε η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση έδειξαν ότι οι εθνικές κυβερνήσεις στρέφονται προς μία διακυβερνητική συνεργασία είναι όμως απρόθυμες να αναβαθμίσουν την υπερεθνική μέθοδο λήψης αποφάσεων.
Για την Ελλάδα είναι προτιμότερη μια ισχυρή και ενοποιημένη Ευρώπη, με ομοσπονδιακό χρακτήρα και όχι ως σχήμα διακυβερνητικής συνεργασίας. Η αντιμετώπιση των πρόσφατων και μελλοντικών κρίσεων από την ΕΕ είναι μια θετική συγκυρία και δημιουργεί σημαντικές ευκαιρίες για την Ελλάδα όπως η ενεργειακή μετάβαση που ανάδειξε το νέο αναπτυξιακό μοντέλο στηριγμένο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αναβάθμισε την Ελλάδα ως σημαντικό ενεργειακό κόμβο στην Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Ο Όθων Καίσαρης (Διεθνολόγος/ Πολιτικός Επιστήμονας) τόνισε ότι:
Παρότι η σοσιαλδημοκρατία αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, με τα πάγια αιτήματά της να περιλαμβάνονται στο θεσμικό πλαίσιο της Ένωσης, η ταύτισή της με συντηρητικές πολιτικές κατά την διακυβέρνησή της και η διαχειριστική της προσέγγιση την αποξένωσε από την κοινωνική συμμαχία των παραγωγικών δυνάμεων που εκπροσωπούσε.
Η αδυναμία της να αποτελέσει σοβαρή κυβερνητική εναλλακτική προοπτική σε συντηρητικές πολιτικές και να δώσει πειστικές λύσεις σε ζητήματα της ευρωπαϊκής ατζέντας έστρεψε τους ψηφοφόρους της προς λαϊκίστικες λύσεις, οι οποίες σήμερα κυριαρχούν εκλογικά στην Ε.Ε.
Η απάντηση στο υπαρξιακό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι σοσιαλδημοκράτες είναι η προώθηση της δικής τους μεταρρυθμιστικής ατζέντας, η επαναφορά στο επίκεντρο της πολιτικής διαχείρισης της οικονομίας και η προώθηση μίας ομόσπονδης Ευρώπης.
Μόνο μέσω μίας ομόσπονδης Ε.Ε., δημοκρατικά νομιμοποιημένης, με αποκέντρωση της εξουσίας με συμμετοχή της Περιφέρειας και της Κοινωνίας των Πολιτών, και της ολοκλήρωσης της ΟΝΕ, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία θα μπορέσει καταπολεμήσει τον λαϊκισμό.
Ο Στέλιος Κατωμέρης (Πρόεδρος της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Ενώσεων Φορέων Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας- ΚΑΛΟ) αναφέρθηκε εκτενώς σε θέματα Κοινωνικής Οικονομίας (Κ.O.):
«Η Κοινωνική Οικονομία θεσμοθετήθηκε τη δεκαετία του 1980 στη Γαλλία ως διακριτός χώρος άσκησης πολιτικών οικονομικής και κοινωνικής ένταξης, σε μια περίοδο μεγάλων κοινωνικών ανακατατάξεων για την κοινωνική συνοχή στην Ευρώπη. Έκτοτε έχει περιλάβει στους κόλπους της φορείς επιχειρηματικότητας και το εθελοντικό κίνημα.
Η αποτίμηση του κοινωνικοοικονομικού έργου της ως χώρου δράσης αναδεικνύει τη σημαντικότητά της: συνεισφέρει στο 8% του ΑΕΠ της Ε.Ε., το 6,3% επί της συνολικής απασχόλησης, ενώ οι φορείς της αποτελούν το 10% της συνολικού αριθμού των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.
Οι κοινωνικές πιέσεις και ο επαπειλούμενη κοινωνική συνοχή τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο οδηγούν το εκλογικό σώμα σε απελπισία, στρέφοντάς το προς την υιοθέτηση λαϊκίστικών λύσεων.
Στη σημερινή περίοδο μεγάλων κρίσεων και ανακατατάξεων, η Ε.Ε. οφείλει να προτείνει στα κράτη μέλη να υιοθετήσουν την Κοινωνική Οικονομία ως μια σημαντική οικονομική αναπτυξιακή συνιστώσα και να υιοθετηθεί ως πάγια πρόταση κοινωνικής πολιτικής για την ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο».
Ο Παύλος Γερουλάνος (Βουλευτής Α’ Αθηνών, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων εκτενώς στο αρχικό όνειρο της Ε.Ε. να αποτελέσει μία Ένωση αλληλέγγυα προς τους πολίτες της με ισχυρή παρουσία στο εξωτερικό. Δυστυχώς σήμερα η Ε.Ε. χαρακτηρίζεται από γραφειοκρατία, χωρίς επαφή με την εγχώρια πραγματικότητα και τις διεθνείς προκλήσεις.
Σήμερα η Ε.Ε. αντιμετωπίζει μία σειρά από προκλήσεις σε επίπεδο δημοκρατίας, εσωτερικής οικονομικής και κοινωνικής συνύπαρξης, λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, διεθνούς παρουσίας και αγοράς.
Η Ε.Ε. πρέπει να πιστέψει σε πολιτικά οράματα, στις αξίες της (π.χ. αλληλεγγύη, ελευθερία, δημοκρατία), στην κοινωνική οικονομία και να τα υπερασπιστεί με αποφασιστικότητα.
Η Ε.Ε. οφείλει να αξιοποιήσει τα ευρωπαϊκά ταμεία με στόχο: την ανάπτυξη βασικών και καθολικών κοινωνικών υπηρεσιών, τη συμμετοχή κάθε πολίτη στη λήψη των αποφάσεων, τη δημιουργία Ευρωπαϊκού στρατού, και τη δημιουργία ενός θετικού οικονομικού και αναπτυξιακού περιβάλλοντος.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι ακόλουθοι:
- Παύλος Χρηστίδης, Βουλευτής ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, Β3΄ Νοτίου Τομέα Αθηνών
- Μαρία Στρατηγάκη, Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ισότητας Δήμου Αθηναίων
- Μάρω Ευαγγελίδου Αντιδήμαρχος Αστικής Αναζωογόνησης και Ανθεκτικότητας Δήμου Αθηναίων
- Βασιλική Μπάρκα, Εντεταλμένη Σύμβουλος Αθηναίων για την Κοινωνία των Πολιτών
- Γιώργος Τσούμας, Γραμματέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
- Θόδωρος Μαργαρίτης, Γραμματέας Ανανεωτικής Αριστεράς
- Γιώργος Παπούλιας, Γενικός Διευθυντής InSocial
- Παναγιώτης Ιωακειμίδης, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών