Η μετατροπή πανεπιστημιακών χώρων σε γιάφκες και ορμητήρια μειοψηφιών που δεν έχουν καμία σχέση με την ακαδημαϊκή κοινότητα, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και τη δημοκρατία εν τέλει, είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να εκλείψει.
Στη λογική της προστασίας του αγαθού της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ορθώς η αστυνομία επενέβη ώστε να απαλλάξει το χώρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών από τις γιάφκες που ήταν εγκατεστημένες σε χώρους του.
Η επέμβαση όμως, της 11ης Νοεμβρίου, δεν αφήνει τις ίδιες εντυπώσεις. Η νομιμότητα πρέπει να περιφρουρείται, αλλά «κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν». Η εικόνα αστυνομικών δυνάμεων καταστολής, να εισβάλλουν σε πανεπιστημιακό χώρο, δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς. Ακόμη και αν αυτοί που εισέβαλαν πριν από την αστυνομία στο χώρο του κλειστού -με απόφαση της Πρυτανείας- πανεπιστημίου, πόρρω απέχουν από φοιτητές που ήθελαν να κάνουν μάθημα.
Θα ήταν προτιμότερο να έχουν όλα αποφευχθεί. Και γι’ αυτό θα αρκούσε κάποιοι να είχαν προβλέψει την κίνηση αυτή, δεδομένης και της περιόδου.

Οι ομάδες που σήμερα εναντιώνονται στην προσπάθεια για εξυγίανση του χώρου των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και την πλήρη απόδοσή τους στην ακαδημαϊκή κοινότητα, είναι βέβαιο πως χαίρονται με εικόνες όπως οι χθεσινές. Μόνο έτσι ελπίζουν ότι μπορεί να αμβλυνθεί η ευρεία στήριξη που έχει η προσπάθεια αυτή.

Ελπίζουμε δε, πως δεν επιδιώκει αυτές τις εικόνες και η κυβέρνηση, ώστε να ικανοποιήσει το συναίσθημα όλων αυτών που -δικαίως είναι αλήθεια- έχουν αγανακτήσει με την υποβάθμιση που έχουν υποστεί επί δεκαετίες οι χώροι των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Γιατί μια τέτοια τακτική θα αποδειχτεί αδιέξοδη και επικίνδυνη και το κυριότερο θα οδηγήσει σε οπισθοδρόμηση αντί για επίλυση του σύνθετου αυτού προβλήματος.
Αντίθετα, είναι πεποίθησή μας πως, η καθιέρωση της πλήρους αυτονομίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και η ανάληψη από αυτά της οργάνωσης, της φύλαξης και της προστασίας των χώρων τους είναι η μόνη βιώσιμη λύση.