Σε τόσο μικρό διάστημα, τόσο μεγάλη εμπειρία, είναι ένα κέρδος στην σκέψη και στην πράξη της πολιτικής συμμετοχής.

Η θέληση για την προσπάθεια συγκρότησης ενός πολιτικού χώρου ειλικρινούς συμμετοχής και αρμονικής συνύπαρξης πολιτών από διαφορετικές αφετηρίες, κοινωνικές ή κομματικές, έχει ανάγκη από ψύχραιμες σκέψεις χωρίς παρορμήσεις, χρέη ή πιστώσεις του παρελθόντος.

Βασικό πολιτικό σφάλμα λοιπόν, είναι ο χαρακτηρισμός  «ανασυγκρότηση» του Κεντροαριστερού χώρου.

Άλλο πολιτικό ατόπημα είναι η ευθυγράμμιση πολιτικών χώρων, κοινοβουλευτικών και μη, όταν αυτοί δεν μπόρεσαν να εξατμίσουν όλη την πολιτική αδράνεια που δημιούργησε η απώλεια της εξουσίας, ειδικά από το ΠΑΣΟΚ. Έτσι, η αδιαχείριστη αυτή δύναμη της αδράνειας καταπλάκωσε ανθρώπους και αξίες και σαρώνει ακόμη και σήμερα, με συμπεριφορές ιδιοκτητών τσιφλικιών.

Η οικοδόμηση ενός πολιτικού κινήματος αναγκαίου και ικανού να παρέμβει αποτελεσματικά στην σημερινή κατάσταση της χώρας, προϋποθέτει κατεδάφιση των παλιών σάπιων οικοδομημάτων και την ανέγερση νέων. Για ένα διάστημα θα πρέπει να μείνεις άστεγος. Αυτός ο χρόνος θα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος γιατί δεν είναι όλοι αυτοί ικανοί να επιβιώσουν στο δρόμο.

Οι δυσκολίες, λοιπόν, είναι μεγάλες ενός τέτοιου εγχειρήματος, πόσο μάλλον όταν αυτό δεν είναι συνείδηση των συμμετεχόντων σ’ αυτό το Κίνημα Αλλαγής.

Η ανεύρεση του σωστού σημείου ως χώρου ικανού που θα μπορέσει να κινήσει τα πράγματα προς τα εμπρός είναι αναζήτηση εκ των ων ουκ άνευ.

Θέλω να σημειώσω εδώ, ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και η αντιπολίτευσή της Νέας Δημοκρατίας μάλλον διαχειρίζονται καταστάσεις μιας εξουσίας χωρίς περιεχόμενο και στόχους.

Η Κυβέρνηση Τσίπρα παίζει με το ψέμα και τον χρόνο. Εξακοντίζει τα ψέματά της όσο πιο μακριά γίνεται στον χρόνο «κερδίζοντας» προσωπικά και συντεχνιακά οφέλη, καταδικάζοντας την χώρα σε περιπέτειες στο διηνεκές. Και επειδή όλοι οι προηγούμενοι είναι ένοχοι, πως θα ενοχοποιήσουν τους σημερινούς;

Οι ενοχοποιημένοι πάλι έχουν το βάρος της αποτίναξης απ’ τους ώμους τους, των λαθών των προγόνων αλλά την κληρονομιά την θέλουν. Πώς να γίνει έτσι η δουλειά;

Γίνεται;

Όσο είναι ακόμη καιρός το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να απογαλακτισθεί από μια στείρα μητρότητα. Η κοινωνία απαξιώνει καθημερινά τον κομματικό και πολιτικό λόγο ανοίγοντας ατραπούς σε επικίνδυνες δυνάμεις που καραδοκούν τη στιγμή την κατάλληλη. Δυνάμεις έξω και μέσα απ’ την χώρα.

Ανάγκη ο ειλικρινής διάλογος με τους πολίτες και ένα πραγματοποιήσιμο όραμα – στόχος άμεσα.

Οι χρόνοι δεν υπάρχουν, εξαντλήθηκαν. Οι νέες γενιές των Ελλήνων μεταναστεύουν. Αυτές που μένουν δεν χρειάζονται μνημόνια, γιατί τα μνημόσυνα καραδοκούν.

Το αισιόδοξο και το απαισιόδοξο βρίσκονται στην ίδια κόψη του ξυραφιού.

Προσέξτε στο ξύρισμα.

*Ο Κωστής Παυλίδης, είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των “Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία” και μέλος της Ν.Ε. Κέρκυρας του “Κινήματος Αλλαγής”.