Μια βόλτα στην εορταστική Αθήνα και αμέσως μου ήρθε στο μυαλό:

We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness. ——

Μια μεγάλη στιγμή των Αμερικανών. Που τους ώθησε από τον πόλεμο για την απελευθέρωση των σκλάβων στα μέσα του 19ου στην ψήφιση μέτρων υπέρ των θετικών διακρίσεων στα μέσα του 20ου αιώνα. Γιατί όπως λένε σήμερα οι θωρούντες τις ανισότητες ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη, εάν δε δοθούν ίσες ευκαιρίες παιδείας και υγείας σε όλους, χάνεται ταλέντο. Και χάνει η ανάπτυξη.

Είναι η ανάπτυξη αυτοσκοπός; Γιατί υπάρχει και η ήπια ανάπτυξη, που πρεσβεύουμε εμείς  των Κινήσεων Πολιτών. Που συνδυάζεται σήμερα καλύτερα με “τη Ζωή, την Ελευθερία και την Επιδίωξη της Ευτυχίας” των φίλων μας των Αμερικανών, όπως τις διατύπωσαν  παραπάνω στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας τους (από τους Εγγλέζους) το 1776.

Αυτά σκεπτόμουν περπατώντας αυτές τις γιορτινές μέρες στην Αθήνα. Ο κόσμος βγήκε όχι μόνο για ψώνια λόγω του κυβερνητικού bonus, αλλά και για βόλτα. Έτσι έλεγε ακόμη και η τηλεόραση του ΣΚΑΙ . Δεν κρατούσαν όλοι τσάντες, δεν ήταν όλοι μες την τρελλή χαρά, αλλά οι πλατείες και τα καφέ γεμάτα με νέους γέρους και παιδιά. Μη πω για το Σταύρος Νιάρχος, τη νέα  Ακρόπολη όπως το αποκαλούν, το απόλυτο αδιαχώρητο εντός και εκτός!

Εδώ μπαίνει το Liberté, Egalité, Fraternité των άλλων φίλων μας, των Γάλλων, του 1789…Ένοιωσα Fraternité, αυτό ήταν…Που ούτε ο ίδιος ο  Μακρόν δεν μπορεί να νοιώσει, και έτσι ωθεί τους πειραματόζωα-πολίτες του στα οδοφράγματα.

Αυτή λοιπόν η Αδελφοσύνη μπορεί να μας οδηγήσει σε μια Ευτυχισμένη Ζωή? Σκεφτόμουν εύπορο επιχειρηματία φίλο μου που μου έλεγε “εγώ θέλω να προχωρήσουν καλά τα πράγματα στην Ελλάδα για να πηγαίνω χωρίς φόβο όπου θέλω και όποτε θέλω, για αυτό και θέλω οι άλλοι πολίτες να είναι cool και ευχαριστημένοι.” Pas mal.

Πηγαίνουν καλά τα πράγματα στην Ελλάδα? Η οικονομία είναι ψυχολογία λένε οι ειδήμονες…Ο Νομπελίστας Στίγκλιτς μας έχει πει ότι όσο υπάρχει ασύμμετρη πληροφόρηση, οι ανισότητες μεγαλώνουν. Και προφανώς έτσι δημιουργούνται και οι φούσκες…Η οικονομία της γνώσης σου λένε μετά… Θέλουμε λοιπόν μια ψυχολογία που θα απορρέει από τη δυνατότητα ενήμερης συμμετοχής  στη λήψη ατομικών  και συλλογικών αποφάσεων, μια ψυχολογία που θα επιτρέψει κάποτε σε όσους από εμάς θα παροικούμε πλέον τη χώρα να μην ευχόμαστε να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα, γιατί λέει το 2+2 κάνει 5, δηλ. η επιτυχία είναι στη συνέργεια.

Η αδελφοσύνη επομένως ως χρήσιμο αναπτυξιακό εργαλείο, και η παιδεία και η δημοκρατία ως αναπτυξιακό εργαλείο των ίδιων των κομμάτων. Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να υιοθετήσει την εσωκομματική δημοκρατία για να βοηθήσει την (ήπια λέμε εμείς, χωρίς κατανάγκην να πολεμούμε τους υδρογονάνθρακες όταν και εφόσον αυτοί βρεθούν) ανάπτυξη.

Αν συμφωνούσα με την αποστροφή του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την (ακόμη και ρυθμιζόμενη) οικονομική ανάπτυξη και την προφανή του εγκόλπωση του κρατισμού (χιλιάδες καθηγητές δευτεροβάθμιας θα προσληφθούν με ακαδημαικά ΚΑΙ κοινωνικά κριτήρια) , θα ήμουν ΣΥΡΙΖΑ. Είμαι Κίνημα Αλλαγής γιατί θέλω να συνεργαστούν ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας για την παραγωγή της ήπιας ευημερίας, γιατί θέλω να συμμετέχουμε όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες στις πολιτικές διεργασίες, να είμαστε αδελφωμένοι και να προοδεύουμε, απολαμβάνοντας τη Ζωή. Και τους συνανθρώπους μας βέβαια.

Υ.Γ. Συντρόφια, δε μεταφράζω τα ξένα, γιατί τουριστική χώρα είμαστε, όλοι υποχρεωτικά πρέπει να αναγνωρίζουμε μερικές εμβληματικές διατυπώσεις. Καλή χρονιά!

(*) Μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των «Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία»