Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
Εκφράζω την χαρά μου που βρίσκομαι ανάμεσά σας, χαιρετίζω ιδιαίτερα την παρουσία των νέων ανθρώπων, που μπορούν με τον δυναμισμό τους να εμπλουτίσουν το διάλογο της ΔΗΣΥ εν όψει του Συνεδρίου μας. Επιθυμία μας είναι να δοθεί σε σας ο χρόνος να μιλήσετε. Και μετά από αυτήν εδώ την αίθουσα να βγούμε στην κοινωνία. Εκεί κερδίζεται το παιχνίδι.
Γιατί βρισκόμαστε σήμερα εδώ ; Για να κουβεντιάσουμε τον Πολιτικό και Κοινωνικό ρόλο της Κεντροαριστεράς, στις Σύγχρονες Εξελίξεις και για τα βήματα που θα μας οδηγήσουν στο Συνέδριο της ΔΗΣΥ.
Αλλά πριν φτάσουμε εκεί ας δούμε την Πολιτική Κατάσταση σε Ευρώπη και Ελλάδα. Έχει ανοίξει ο εκλογικός κύκλος στην Ευρώπη με τις σημερινές εκλογές σε Ολλανδία, τις επερχόμενες εκλογές Γαλλία, Γερμανία και ίσως Ιταλία, με τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εμφανίζονται αβέβαιες, καθώς ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 60 χρόνια από την ίδρυσή της (25/3). Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Μπορεί να προκύψει το καλύτερο δυνατό σενάριο με την ενίσχυση του κεντροαριστερού/σοσιαλδημοκρατικού χώρου (εκλογή E. Macron στη Γαλλία και M. Schultz/SPD στη Γερμανία), αλλά και το χειρότερο δυνατό (εκλογή M. Lepen/FN στη Γαλλία που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αποσύνθεση της ΕΕ).
Ανεξάρτητα όμως από το οποιοδήποτε σενάριο (έστω και με το καλό), το ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον που θα διαμορφωθεί μετά τις εκλογές, σε συνδυασμό με την εκλογή Τραμπ, θα είναι πολλαπλώς δυσμενέστερο για την Ελλάδα. Απέναντι σ’ αυτό το ευρωπαϊκό περιβάλλον, οι προοπτικές της χώρας με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ καθίστανται ολοένα και πλέον δυσοίωνες. Η Ελλάδα συνεχίζει να βιώνει μια συνεχώς επιδεινούμενη κρίση, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα στην οικονομία, στο βιοτικό επίπεδο, στην κοινωνική συνοχή, στη διεθνή παρουσία και ισχύ της χώρας.
Η δεύτερη αξιολόγηση δεν έχει κλείσει (θα έπρεπε να είχε κλείσει από το Φεβρ. 2016) με ζημιογόνες συνέπειες για την οικονομία και νέες απειλές για Grexit, με τις εμμονές συντηρητικών κύκλων και με την κυβέρνηση να ακολουθεί λάθος “διαπραγματευτική” στάση και να υπερασπίζεται κεκτημένα, χωρίς μεταρρυθμιστικά και χωρίς κοινωνικά κριτήρια, στρέφοντας διαρκώς την πολιτική επικαιρότητα σε λάθος πίστα. Η δεύτερη αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει το ταχύτερο δυνατό, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα για τη χώρα.
Το μέγεθος των προβλημάτων αποτυπώνεται στη μεγάλη μείωση του ΑΕΠ, τα πρωτοφανή επίπεδα ανεργίας, τα αδιέξοδα στα συστήματα κοινωνικής προστασίας, την υπερχρέωση όχι μόνο του κράτους, αλλά και των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, με το ιδιωτικό χρέος να προσεγγίζει το ύψος του δημόσιου, κατά το ήμισυ δε να αποτελείται από μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Η όξυνση του φαινομένου της φυγής στο εξωτερικό επιχειρήσεων, κεφαλαίων, αλλά και πολύτιμων ανθρώπινων πόρων, ιδιαίτερα της νέας γενιάς συνεχίζεται αμείωτη, ενώ η Ελλάδα έχει καταποντιστεί στις διεθνείς κατατάξεις των παγκόσμιων οργανισμών για την επιχειρηματικότητα/ανταγωνιστικότητα. Χαρακτηριστική είναι μια ακόμη πρόσφατη έκθεση της ΕΕ για το Δείκτη Περιφερειακής Ανταγωνιστικότητας, όπου το 2016, οι 12 από τις 13 ελληνικές περιφέρειες κατέλαβαν θέσεις από τη 242η μέχρι 261η, επί 263 ευρωπαϊκών περιφερειών. Παράλληλα, η κυβέρνηση προωθεί λογικές και πρακτικές αλλοίωσης των βάσεων του δημοκρατικού συστήματος της χώρας και συνεχιζόμενης ενοχοποίησης της Ευρώπης.
Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, η διαχείριση των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του κυπριακού γίνεται, από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης, με τρόπο που εγείρει ερωτηματικά ως προς τις επιδιωκόμενες στοχεύσεις. Ο εθνολαϊκισμός, ο αυταρχισμός, το άνοιγμα ξανά θέματος επιστροφής στη δραχμή, η τοξική ρητορική του μνημονίου-αντιμνημονίου πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα και πρέπει να ηττηθούν ολοκληρωτικά. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε εθνικο-λαϊκιστική κορώνα που προσπαθεί να ποντάρει στον διάχυτο ευρωσκεπτικισμό, το σύγχρονο βαθύτατα αντιδραστικό ρεύμα. Ιδίως για τα δεδομένα της χώρας μας, με τα χαρακτηριστικά της οικονομίας μας και τη γεωγραφική της θέση, ο ευρωσκεπτικισμός και ο αντιευρωπαϊσμός είναι πολιτικές, αντίθετες στο ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον. Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση του τόπου. Το μόνο σχέδιο που έχουν είναι αυτό της παραμονής τους στην εξουσία.
Κάτω από τις συνθήκες αυτές, περιθώρια, στη σημερινή συγκυρία, για οποιαδήποτε συνεργασία (σύμπραξη ή ανοχή προς την κυβέρνηση ή σχηματισμό κυβερνητικού σχήματος συνεργασίας μεταξύ Δημοκρατικής Συμπαράταξης και ΣΥΡΙΖΑ) δεν υπάρχουν. Η οποιαδήποτε συνεργασία είναι αδύνατη, απαράδεκτη, ανεπιθύμητη για λόγους αισθητικούς, ηθικούς, πολιτικούς.
Ταυτόχρονα, η ΝΔ και η πολιτική πρόταση που παρουσιάζει σήμερα, απέχει πολύ από τις πολιτικές ενός σύγχρονου κόμματος με ευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική ατζέντα. Ασκεί μια επιφανειακή κριτική με συνεχή εκλογολογία, ξεπερασμένη μονοκομματική λογική, μονοδιάστατη οικονομική προσέγγιση με μονομερές κοινωνικό κόστος και χωρίς αντιστοίχηση των θέσεων της με τις μακροπρόθεσμες εθνικές και κοινωνικές ανάγκες. Πόσο μάλλον που δεν έχει απαλλαγεί, ως κόμμα, από τις παθογένειες του συντηρητισμού, του λαϊκισμού και του κρατισμού. Ο κ. Μητσοτάκης μιλά για μεταρρυθμίσεις αλλά δεν λέει λέξη για την πενταετία εκτροχιασμού του κ. Καραμανλή. Την βδομάδα αυτή ακούσαμε για την επέτειο της “νίκης του Καραμανλή”, πραγματικά είναι δύσκολο να αξιολογήσεις το μέγεθος της καταστροφής της διακυβέρνησης του. Δεν ήταν μόνο το τερατώδες έλλειμμα, η οικονομική αποσάθρωση και η ανατροπή μιας θετικής οικονομικής πορείας το μόνο πρόβλημα της θητείας του. Ήταν η επιλογή ενός “σεμνού και ταπεινού” αφηγήματος που πραγματικά μετάλλαξε τη κοινωνία μας, τα “πλαστά στοιχεία”, η “απογραφή”, όλα αυτά ήταν επιλογές που είχαν ως σκοπό να χαμηλώσουν τον πήχη των προσδοκιών μας ως έθνος εγκαινιάζοντας παράλληλα τη πολιτική χωρίς όραμα και στόχο, αλλά με αποκλειστικό σκοπό την εσωτερική διαχείριση “ισορροπιών” και πελατειακών ομάδων σε πρωτόγνωρο βαθμό.
Το πρόβλημα όμως με τη περίοδο Καραμανλή δε σταματάει με τη λήξη της διακυβέρνησης του. Επιστρατεύτηκαν τεράστιοι επικοινωνιακοί πόροι προς υπεράσπιση του “κεφαλαίου” του οι οποίοι πραγματικά δηλητηρίασαν τη κοινωνία, διαστρέβλωσαν τη πραγματικότητα με συνωμοσίες περί κακών πρακτόρων, “αγωγών” και της ρητορικής πως “δεν ήμασταν έτοιμοι για το Ευρώ”.
Τώρα για τις εξελίξεις στην ΔΗΣΥ:
Πάντα, σε όλους τους πολιτικούς οργανισμούς η διαδικασία Συνεδρίου περνά από μία φάση εσωστρέφειας. Πρέπει το ταχύτερο να βγούμε από αυτή με ορατό τέλος και κυρίως με ξεκάθαρο στόχο. Ιστορικό: Έχουν γίνει σημαντικά βήματα
-Συνδιάσκεψη Μάη του 16
-Κοινή Επιτροπή με Ποτάμι
– Απόφαση για Ομάδες της ΔΗΣΥ Δεκέμβρη
– Περιφερειακά, Νομαρχιακά
Σύμφωνα με τη δική μας ανάγνωση αυτό που ζητά η κοινωνία, που αναζητά η κοινωνική μας βάση είναι ενότητα και ανανέωση. Στις ΚΠΣ πιστεύουμε ότι υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για το επόμενο βήμα λαμβάνοντας υπόψη το διακηρυγμένο από όλους στόχο για ενότητα:
– Σύγκλιση ενός ενωτικού, ανοιχτού, δημοκρατικού Συνεδρίου της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης τον Ιούνιο 2017, με θεσμοθετημένη συμμετοχή όλων των συλλογικοτήτων, αλλά και της κοινωνίας. Όχι σε συνέδριο μηχανισμών αλλά με σεβασμό και εκπροσώπηση όλων των κομμάτων και κινήσεων.
– Δημιουργία ενός νέου πολυτασικού φορέα της ενωμένης κεντροαριστεράς.
– Εκλογή του επικεφαλής από την βάση της Παράταξης μετά το Συνέδριο.
Ο νέος φορέας δεν θα αποτελεί έναν ενδιάμεσο, τρίτο πόλο ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα είναι ένα ασπόνδυλο κεντρώο μόρφωμα, το οποίο θα παίζει τον ρόλο του μπαλαντέρ για τον σχηματισμό κυβέρνησης, όταν η κάλπη δεν αναδεικνύει αυτοδύναμη πλειοψηφία. Αλλά θα είναι η κυρίαρχη δύναμη του προοδευτικού πόλου, του ενός δηλαδή από τους δύο πόλους του πολιτικού μας συστήματος.
Δεν θα είναι ένα ανάδελφο, εσωστρεφές κόμμα. Θα αποτελεί, αντίθετα, αναπόσπαστο τμήμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Συνεπώς, θα παρακολουθεί και θα παρεμβαίνει στις ενδιαφέρουσες ζυμώσεις και εξελίξεις που συντελούνται στους κόλπους της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, στην προσπάθειά της για δυναμική επανεκκίνηση με νέες, προοδευτικές απαντήσεις στα νέα, σύνθετα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και των γεωπολιτικών αβεβαιοτήτων. Στη συζήτηση που έγινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη Λευκή Βίβλο αποδείχθηκε, για μια ακόμη φορά, ότι το Κόμμα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών αποτελεί τον βασικό πυλώνα για προοδευτικές εξελίξεις στην Ευρώπη.
Όμως είμαστε ρεαλιστές, ξέρουμε ότι είναι άλλο να διατυπώνεις τις επιθυμίες σου και άλλο να τις δεις να μετατρέπονται σε χειροπιαστή πραγματικότητα: Ο πολυτασικός φορέας πρέπει να παραμείνει σαν απώτερος στόχος. Έτσι λειτουργούν τα σοιαλδημοκρατικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη. Στοχεύουμε καθαρά στη δημιουργία μίας νέας κομματικής ταυτότητας η οποία τελικά θα απορροφήσει τις υπάρχουσες. Μέχρι τότε όμως μπαίνουμε όλοι κάτω από μία ομπρέλα ενός κόμματος ομοσπονδιακού χαρακτήρα, δηλαδή διατηρώντας ταυτόχρονα για όσο αυτό χρειαστεί τα υπάρχοντα κόμματα.
Όταν λέμε ενωτικό συνέδριο, το εννοούμε. Σήμερα στη ΔΗΣΥ είμαστε το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, το ΚΙΔΗΣΟ και οι ΚΠΣ. Θα θέλαμε να μην σταματήσουν οι προσπάθειες για να ξαναβρεθούμε όσοι έχουμε σαν χώρο αναφοράς την κεντροαριστερά. Τόσο με κομματικούς οργανισμούς και κινήσεις/πρωτοβουλίες όπως είναι το Ποτάμι, οι Μετά του Λυκούδη, η Ώρα Αποφάσεων, η Δημοκρατική ευθύνη όσο και με μεμονωμένους ενεργούς πολίτες. Κυρίως με αυτούς, το μεγάλο όγκο των δημοκρατικών προοδευτικών πολιτών που μας κοιτάζει αμήχανα και με πολύ μεγάλη επιφυλακτικότητα.
Ενέργειές όπως το σποτάκι που κυκλοφόρησε από το Ποτάμι, χαμηλότατης αισθητικής και ποιότητας, κατά της Φ. Γεννηματά δεν βοηθάνε και είναι απόλυτα καταδικαστέες όπως και οποιαδήποτε πολιτική συμπεριφορά που με ξιπασμένο τρόπο οδηγεί σε ξεπεσμό την πολιτικής. Το Ποτάμι σεβόμενο πρωτίστως τον εαυτό του, μιας και ευαγγελίζεται το καινούργιο και την πίστη στίς μεταρρυθμίσεις, οφείλει να αποσύρει το σχετικό βίντεο. Ο δημοκρατικός διάλογος προϋποθέτει την ανταλλαγή επιχειρημάτων με σεβασμό της προσωπικότητας και των απόψεων των ατόμων και των φορέων που συμμετέχουν σε αυτόν.
Οι Κινήσεις Πολιτών θεωρούν, ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη οφείλει να στοχεύει στη δημιουργία του ενιαίου, ισχυρού, προοδευτικού πόλου της κεντροαριστεράς/ σοσιαλδημοκρατίας και στην αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, με ενίσχυση της προοδευτικού κέντρου/μεταρρυθμιστικής σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς, προκειμένου να επιτευχθεί η εθνική συνεννόηση για την προώθηση της εθνικής στρατηγικής εξόδου από την κρίση, μέσω ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων και ανατροπών, με ένα πρόγραμμα ελληνικής γραφής και ιδιοκτησίας και παράλληλης υλοποίησης των δεσμεύσεων μας έναντι των εταίρων μας.
Η ΔΗΣΥ θα είναι ένας φορέας με ιστορικότητα, ο οποίος θα κρατά τις καλύτερες μεταπολιτευτικές παραδόσεις του ΠΑΣΟΚ, της Ανανεωτικής Αριστεράς και της Πολιτικής Οικολογίας, αλλά δεν θα τρέφεται από τις σάρκες του ένδοξου παρελθόντος. Θα είναι, ταυτόχρονα, ένας φορέας με προοδευτική μεταρρυθμιστική πνοή, που όμως δεν θα αντιπροσωπεύει μια εκσυγχρονιστική «καθαρότητα», έξω από την πραγματική κοινωνία και τις ανάγκες της.
Ένας φορέας που θα ξέρει να ξεχωρίζει τη λαϊκότητα από τον λαϊκισμό. Στο δρόμο προς το Συνέδριο ετοιμάζουμε το νέο αφήγημα προοδευτικό και μεταρρυθμιστικό που να απαντά με σύγχρονους όρους στα σύγχρονα προβλήματα. Ένα συνολικότερο σχέδιο με αναπτυξιακά projects σε όλη την Περιφέρεια για πραγματικές αλλαγές στην οικονομία, το κράτος και τη φορολογία. Ένα σχέδιο που δουλεύουμε και το έχουμε ονομάσει «ΣΧΕΔΙΟ ΕΛΛΑΔΑ». Δεν θα ανταγωνιστούμε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αναπαραγωγή του κρατικίστικου μοντέλου, με κούφιο ριζοσπαστικό λόγο.
Αντίθετα ελπίζουμε να αρθρώσουμε την ανατροπή του σημερινού αδιεξόδου με ανανεωτικό λόγο και ορθολογισμό, μακροχρόνιο σχεδιασμό αλλά και άμεσες καινοτόμες δράσεις στην οικονομία, την παραγωγή, την οργάνωση του κράτους, που θα επιτρέψουν να παραμείνουμε στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Σε τρείς τομείς πρέπει να κινηθούμε με απόλυτη προτεραιότητα: τη Δικαιοσύνη, το φορολογικό, το ασφαλιστικό.
Στο δρόμο προς το Συνέδριο, αντί λοιπόν να ορθώνουμε τείχη πρέπει να ρίχνουμε γέφυρες επικοινωνίας. Να δώσουμε βήμα να εκφραστούν οι ανοργάνωτοι πολίτες και κυρίως οι νέοι. Πού είναι οι νέοι ; Τους ακούμε τους νέους ; Όταν πηγαίνουμε στο σπίτι, τα παιδιά μας τί μας λένε ; Γιατί μένουν αδιάφορα και μας κοιτάζουν στην καλύτερη περίπτωση με συγκατάβαση; Έτσι όπως βαδίζουμε οι υπάρχοντες μηχανισμοί, που φροντίζουν για την αναπαραγωγή τους, κλειδώνουν τις διαδικασίες. Πρέπει να ανοίξουμε πόρτες και παράθυρα, να μπεί καθαρός αέρας. Οι κλειστές αίθουσες μυρίζουν μούχλα ! Το νέο που θέλουμε να φτιάξουμε χρειάζεται νέες ιδέες και νέους ανθρώπους.
Ως ΚΠΣ έχουμε αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες προσπαθώντας να κρατήσουμε τον διάλογο ζωντανό. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε στο όνομα της ενότητας και της ανανέωσης.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη στις επόμενες εκλογές θα ζητήσει την ψήφο των Ελλήνων πολιτών με βάση το δικό μας πρόγραμμα διακυβέρνησης. Ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα και με γνώμονα πάντοτε το εθνικό συμφέρον, θα καθορίσουμε και τη μετεκλογική μας στάση. Προσβάλει το λαό, αλλά και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, χωρίς να ξέρουμε τι ποσοστό θα πάρουμε, να μας ρωτούν πριν τις εκλογές για συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ. Το ερώτημα ας τεθεί στον κ. Τσίπρα και στον κ. Μητσοτάκη που είναι εκείνοι που πρέπει να απαντήσουν. Οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα αυτό τώρα είναι όχι μόνο πρόωρη αλλά και αυτοκαταστροφική.
Πιστεύω πως το εκλογικό αποτέλεσμα θα κρύβει μια ευχάριστη έκπληξη για εμάς. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη διεκδικεί τη 2η θέση με βάση την προγραμματική πρόταση που θα ολοκληρωθεί στο συνέδριο του Ιουνίου. Όποιο κόμμα συμφωνεί με το πλαίσιο που θα βάλουμε μπορεί να έρθει μαζί μας
Το μήνυμα είναι Ενότητα, Ανανέωση, Συσπείρωση μέχρι την τελική Νίκη.
Ο Γιώργος Σιντόρης είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των “Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία”