Σε μια κατάμεστη αίθουσα, που αποδείχθηκε μικρή για τη μεγάλη προσέλευση των ενδιαφερομένων, έγινε στην Πάτρα σήμερα στις 10 Απριλίου 2016, η ανοικτή εκδήλωση της «Κίνησης Πολιτών Αχαΐας για την Συγκρότηση και Ενοποίηση του Σοσιαλδημοκρατικού Χώρου», με ομιλητές απ’ όλο το φάσμα της Κεντροαριστεράς.
Ομιλητές ήσαν οι Νίκος Ανδρουλάκης, Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΕΛΙΑ, Χάρης Θεοχάρης βουλευτής του Ποταμιού, Γιώργος Σιακαντάρης μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, Γιώργος Ελενόπουλος Συντονιστής του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Παύλος Αθανασόπουλος μέλος της Κίνησης Πολιτών και Πάνος Σκοτινιώτης πρώην Δήμαρχος Βόλου, ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο Μαρίνος Σκανδάμης, Δικηγόρος και πρώην Γ.Γ. Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Από τη συζήτηση που έγινε σε ένα ενωτικό κλίμα, διαφάνηκε ότι απ΄ όλες τις σοσιαλδημοκρατικές εκφράσεις διαπιστώνεται η αναγκαιότητα ενοποίησης του χώρου και η προγραμματική σύγκλιση, ως μια προοδευτική απάντηση στα σημερινά αδιέξοδα της χώρας.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης αναφέρθηκε στην ανάγκη συγκρότησης του σοσιαλδημοκρατικού χώρου, λαμβάνοντας υπόψη την ευρωπαϊκή και ευρύτερη αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών και τον αυξανόμενο αυταρχισμό των πρώην ανατολικών κρατών, προτάσσοντας παράλληλα, την ανάγκη πολιτικής ενοποίησης για τη ρύθμιση των αγορών, την αντιμετώπιση της κοινωνικής καθοδικότητας και την άρση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Ο Χάρης Θεοχάρης επισήμανε την κρίσιμη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, τόνισε την αναγκαιότητα του χώρου του κέντρου για να βγούμε από την κρίση, στάθηκε δε κριτικά απέναντι σε διεργασίες που γίνονται στα κόμματα και έθεσε τους όρους ενεργοποίησης δυνάμεων της κοινωνίας κα της δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα
Ο Γιώργος Σιακαντάρης αναφέρθηκε στην ανάγκη επανεφεύρεσης του πραγματισμού ώστε να υπάρξει απάντηση στους μεταπολιτευτικούς μύθους, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι δεν μπορούμε να διαγράψουμε συλλήβδην το παρελθόν, καθότι η μεταπολίτευση προσέφερε εν τέλει την κοινωνική ένταξη των παραδοσιακά αποκλεισμένων και αναφέρθηκε στην ανάγκη ενότητας και το ξεπέρασμα των εγωισμών.
Ο Γιώργος Ελενόπουλος τόνισε ότι το πολιτικό διακύβευμα αφορά τη χώρα και όχι ατομικές τακτικές και πως η συνένωση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου μπορεί να γίνει μόνο στη βάση πολιτικών αληθειών και σύγκρουσης με τα κατεστημένα συμφέροντα και τις τοπικές και παγκόσμιες ανισότητες.
Ο Παύλος Αθανασόπουλος επισήμανε την αναγκαιότητα ενοποίησης του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, αναγνωρίζοντας ότι ο χώρος του κέντρου αποτελεί συνιστώσα του και όχι προνομιακό χώρο επιρροής της δεξιάς παράταξης, ζητώντας η ανανέωση του χώρου να γίνει χωρίς αποκλεισμό έμπειρων και καθαρών παλαιότερων στελεχών.
Ο Πάνος Σκοτινιώτης ζήτησε την δημιουργία ενός ισχυρού πόλου έναντι της συντήρησης που δεν θα έχει καθεστωτικά χαρακτηριστικά και θα εμπεδώσει το κράτος δικαίου.
Οι πολίτες που πήραν το λόγο στη συζήτηση που ακολούθησε εξέφρασαν την αγωνία τους για:
- Την παρατεταμένη οικονομική, κοινωνική, και πολιτισμική κρίση που εξελίσσεται στη χώρα μας η οποία έχει κορυφωθεί τα τελευταία έξι χρόνια
- Την κυριαρχία του λαϊκισμού και του παραλόγου στο σύνολο σχεδόν των κοινωνικών και πολιτικών διαδικασιών
- Την ανυπαρξία συγκροτημένης πρότασης για την εκκίνηση της διαδικασίας υπέρβασης της κρίσης και της αλλαγής του κυρίαρχου μοντέλου ανάπτυξης της χώρας της τελευταίας 40ετίας
- Την αναστροφή της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και την ενίσχυση της τάσης του Ευρωσκεπτικισμού
- Τη διάχυτη απογοήτευση και τη συνεπακόλουθη τάση ιδιώτευσης και προώθησης προσωπικών λύσεων, η οποία γίνεται πλέον ολοένα και περισσότερο εμφανής στην Ελληνική Κοινωνία, ως αποτέλεσμα της παταγώδους διάψευσης των προσδοκιών της.
Αναγνώρισαν:
- Τη σημαντική ευθύνη των πολιτικών δυνάμεων, που εξέφρασαν στη χώρα μας τον χώρο του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Ανανεωτικής Αριστεράς από την μεταπολίτευση και μετά, για την οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα που επικρατεί στη χώρα και την καθοριστική συμβολή τους στην εδραίωση πρακτικών και αντιλήψεων που στηρίχθηκαν στην καλλιέργεια πελατειακών σχέσεων που αποτέλεσαν το εφαλτήριο για την κυριαρχία του λαϊκισμού.
- Την πολιτική σύγχυση που έχουν προκαλέσει οι, κυβερνητικές κυρίως, πρακτικές πολιτικών φορέων της Δυτικοευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας που ταυτίστηκαν με ακραίες φιλελεύθερες πολιτικές κυρίως στον χώρο της οικονομικής πολιτικής.
Διαπίστωσαν ότι:
- Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αδυνατεί να υλοποιήσει έστω και ελάχιστο μέρος όσων υποσχέθηκε και να συγκροτήσει μία ρεαλιστική πρόταση εξόδου της χώρας από την κρίση με αποτέλεσμα να προσδένεται όλο και περισσότερο στο άρμα του λαϊκισμού.
- Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται στην αναπαραγωγή του μύθου της μεταπολίτευσης που θεωρούσε ότι τα πάντα μπορούν να επιτευχθούν σε ελάχιστο χρόνο και με ελάχιστη προσπάθεια χρησιμοποιώντας ως εργαλείο τον κρατισμό ακριβώς όπως τον χρησιμοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα για την άσκηση και ενδυνάμωση των πελατειακών τους σχέσεων.
- Είναι επικίνδυνο για το μέλλον της χώρας η συσσώρευση και όξυνση των αδιεξόδων που γεννά η μη-αποτελεσματική αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων και η σκόπιμη συνολική απόδοση της ευθύνης σε εξωτερικούς παράγοντες με αποτέλεσμα να εμπεδώνεται στον ελληνικό λαό ο ευρωσκεπτικισμός και να αυξάνεται η αναξιοπιστία των πολιτικών θεσμών.
- Ο χώρος της Δεξιάς και η ΝΔ, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, προβάλει ως μεταρρύθμιση τον φιλελευθερισμό και ως λύση τις κυρίαρχες αυτή την στιγμή πολιτικές στην Ευρώπη, οι οποίες στοχεύουν στην αποδόμηση των εννοιών του κράτους δικαίου και των αρχών της κοινωνικής δικαιοσύνης τις οποίες θεωρούν ως τη μόνη εφικτή και βιώσιμη πρακτική, επιμένοντας στην εδραίωση του δικαίου των αγορών.
Πρότειναν:
- Την άμεση διαβούλευση για την ιδεολογική συγκρότηση της Σοσιαλδημοκρατικής Αριστερά
- Την οργάνωση ανοικτού Ιδρυτικού Συνεδρίου ενός σύγχρονου φορέα της Ελληνικής ΣοσιαλδημοκρατίαςΤην ενότητα του χώρου με δημοκρατικές διαδικασίες, διαφάνεια και αξιόπιστα πολιτικά πρόσωπα και όχι αναβαπτισμένους φθαρμένους πολιτικούς
-.-
Στη φωτογραφία διακρίνονται περίπου 120 άνδρες μεσήλικες, η αίθουσα του Βυζαντινού μέχρι τόσους μπορεί να χωρέσει. Πολύ πιθανόν ενεργοί πολίτες προηγούμενων εποχών, της ίδιας περιοχής, ίσως και μέλη θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλων δημόσιων οργανισμών, διαχειριστές του κρατικού μηχανισμού δηλαδή.
Κοινωνιολογικά με βάζει σε ερωτήματα για το ποιον πραγματικά ενδιαφέρει το εγχείρημα της σοσιαλδημοκρατίας, σε ποιους απευθύνει πρόσκληση, ποιοι ανταποκρίνονται στο κάλεσμα και προσπαθώ κάπου στις ομιλίες, πέρα από τις πολιτικές αναλύσεις ειδικών, να διακρίνω μια ικανή πρόταση που να συγκινεί τους αμέτοχους πολίτες, την πλειοψηφία των αδιάφορων, ώστε να ενδιαφερθούν για την πολιτική μας και να συμμετάσχουν κι αυτοί στην πρωτοβουλία.
Θέλω να συνδράμω κι εγώ στη σύνθεση ενός δημοκρατικού πόλου της ελληνικής κεντροαριστεράς, με πλειοψηφικά δεδομένα, με δυο προτεραιότητες: ενωτικό μήνυμα για συλλογικότητα ειδικά προς τους απογοητευμένους της πολιτικής, χωρίς προσωπικές εμμονές και βέτο κανενός, οργανωτική δυναμική για αυτοοργάνωση με βάση τα υπαρκτά προβλήματα του τόπου ζωής και εργασίας. Με έντονο ύφος αμφισβήτησης ηγεμονισμού της κοινωνίας, διάθεση αποτίναξης κάθε δυναστείας από κάστες επαγγελματιών της πολιτικής, ανανέωσης του πολιτικού λόγου και των εκπροσώπων.
Ευθύνη για την πατρίδα που χάνεται και συνευθύνη σε κοινή πορεία, χωρίς άλλο χάσιμο χρόνου σε μυσταγωγικές θεωρητικολογίες ηγετικών ελίτ με σκοπό τη χειραγώγηση κι εναγκαλισμό με την εξουσία και τους μηχανισμούς της. Δράση μαζί με τους πολίτες, ενεργοποίηση της κοινωνίας πολιτών κι ενδυνάμωση του πολιτικού κινήματος μέσα σε αυτό, με ανοιχτές ομάδες δουλειάς παντού, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΠΙΤΙ σε κάθε γειτονιά, τοπικές οργανώσεις σχολεία για επιμόρφωση δημοκρατίας κι αλληλεγγύη για κοινωνική συνοχή, μαζί με διεκδίκηση καλύτερης πολιτειακής οργάνωσης με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.