Είναι κοινή διαπίστωση ότι η πορεία της πολυδιασπασμένης δημοκρατικής, μεταρρυθμιστικής σοσιαλδημοκρατικής παράταξης βρίσκεται πια σε οριακό σημείο. Καθώς τα περιθώρια χρόνου είναι ασφυκτικά, επείγει να ανασυγκροτήσουμε, να ανανεώσουμε και να ενώσουμε την παράταξή μας πριν παγιωθεί ένα νέο δικομματικό σκηνικό, χωρίς την ισχυρή πολιτική εκπροσώπηση ενός ιστορικού κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος που στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες παραμένει δύναμη εξουσίας και δεύτερη δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Όμως, η περίοδος των αυξημένων κινδύνωνεμπεριέχει και νέες ευκαιρίες ανάκαμψης, τώρα που οι ψεύτικες υποσχέσεις, τα δήθεν αντιμνημόνια και η παραπλάνηση των πολιτών για έξοδο από την κρίση, χωρίς επώδυνα μέτρα, έπεσαν στο κενό, καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αδυνατεί να υλοποιήσει έστω και ένα ελάχιστο μέρος όσων υποσχέθηκε.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται βέβαια, ότι κληρονόμησε τα προβλήματα, αποσιωπώντας τη σύγκριση με το τι παρέλαβε. Σύγκριση που αναδεικνύει τα νέα δεινά που συσσώρευσε στη χώρα με τις ιδεοληψίες και την πρακτική της, ιδιαίτερα μετά το αχρείαστο δημοψήφισμα του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ και οδήγησε στο τρίτο μνημόνιο, στο κλείσιμο των τραπεζών, στα capital controls, στη μαζική φυγή επιχειρήσεων, εργαζομένων και κεφαλαίων και σε νέα ύφεση, ενώ οι άλλες χώρες που βρέθηκαν στην ίδια θέση, έβγαιναν από τα δικά τους μνημόνια.
Η αναποτελεσματικότητα σε όλους τους κυβερνητικούς τομείς και, επιπλέον, η διολίσθηση σε αντιδημοκρατικές και καθεστωτικές πρακτικές, ολοκληρώνει την εικόνα μιας αδιέξοδης διακυβέρνησης από την ετερόκλητη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Όμως, η αμφισβήτηση της πολιτικής από τους πολίτες συμπαρασύρει όλους τους πολιτικούς χώρους, όπως δείχνουν τα υψηλά ποσοστά αποχής, η ισοπεδωτική ρητορική και ο εξορκισμός όλης της μεταπολίτευσης και, κυρίως, οι πρακτικές συνολικής απαξίωσης του πολιτικού συστήματος που εισήγαγε η σημερινή κυβέρνηση, ως αντιπολίτευση, νομιμοποιώντας τον πολιτικό πολιτισμό της πλατείας και του γιουχαΐσματος.
Σήμερα, είναι αναγκαία όσο ποτέ, για τη χώρα και το πολιτικό της σύστημα, η ισχυροποίηση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Με τη δημιουργία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης έγινε ένα πρώτο ενωτικό βήμα. Καθυστερούν όμως τα επόμενα βήματα, παρά το ότι η ανάγκη είναι προφανής και η πίεση της κοινωνικής και πολιτικής βάσης του χώρου πιο έντονη, για την ενότητα και ένα ισχυρό προοδευτικό πόλο.
Οι πρόσφατες ενωτικές προτάσεις της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και του Προέδρου του ΠΟΤΑΜΙΟΥ δημιουργούν μια νέα ευκαιρία και καλλιεργούν μια νέα προσδοκία και πρέπει να υποστηριχθούν από όλους για να έχουν αποτέλεσμα.
Δεν φαίνεται βέβαια να αρκούν οι συζητήσεις, οι διαβουλεύσεις και οι επεξεργασίες για να προσεγγίσουμε τους στόχους της ενότητας, της ανανέωσης και της ανάκαμψης.
Χρειάζεται κάτι περισσότερο που θα άρει τις επιφυλάξεις και την αποστασιοποίηση των πολιτών, που θα κινητοποιεί και θα συνεγείρει τη βάση της παράταξης, κάτω από μια νέα, ολοκληρωμένη και αξιόπιστη προγραμματική πρόταση, με μια νέα πολιτική φυσιογνωμία και λειτουργία.
Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητο,
-να απευθυνθούμε ευρύτερα στην κοινωνία, ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές, λέγοντας αλήθειες, τεκμηριωμένες προτάσεις πάνω στα προβλήματα, χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις, δημαγωγίες και λαϊκισμούς που έχουν κοστίσει ακριβά στη χώρα και έχουν καταστήσει την πολιτική αναξιόπιστη,
-να εκφράσουμε τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, όλους αυτούς που είναι οι συντελεστές της νέας ανάπτυξης, της οικονομικής μεγέθυνσης και της παραγωγής πλούτου, για να στηριχθούν ουσιαστικά οι κοινωνικές πολιτικές και ένα βιώσιμο δημοσιονομικά κράτος, ικανό να ασκεί το ρυθμιστικό του ρόλου,
-να προτείνουμε ένα σχέδιο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς, ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα αντιστοιχεί στην σημερινή πολιτική, κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα και θα βασίζεται σε αλήθειες και σε προτάσεις για δίκαιη κατανομή των βαρών, με αποκατάσταση των αδικιών ενός παλιού στρεβλού λαϊκίστικού-πελατειακού συστήματος,
-να συμβάλουμε στη δημοκρατική και διαφανή λειτουργία των θεσμών και των συλλογικών φορέων και στην ανάδειξη νέων εκπροσωπήσεων τους, απέναντι σε απαξιωμένες ηγεσίες, σε κρατικίστικα και πελατειακά δίκτυα και σε συντεχνιακά αναχώματα.
-να ανοίξουμε ένα ειλικρινή διάλογο για να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί παλιοί μας συναγωνιστές έχουν απομακρυνθεί, ενώ αποτελούν μέρος των θετικών πεπραγμένων της προηγούμενης κοινής μας πορείας, της θετικής πλευράς της μεταπολίτευσης,
-να ενισχύσουμε από σήμερα την ενιαία πολιτική λειτουργία όλων των συλλογικοτήτων του χώρου και την πανελλαδική δικτύωση, αποδεχόμενοι για ένα μεταβατικό διάστημα την πολιτική και οργανωτική αυτονομία των επιμέρους κομμάτων και φορέων, μέχρις ότου υπάρξουν οι προϋποθέσεις για την οργάνωση ενός ιδρυτικού συνεδρίου δημιουργίας νέου ενιαίου κόμματος,
Με αυτές τις προϋποθέσεις, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό οργανισμό που θα λειτουργεί σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα συμβάλλει στην προώθηση των στόχων και των πολιτικών της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας για περισσότερη Ευρώπη, βιώσιμη ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή, χωρίς αποκλεισμούς.
Για μια ισχυρή Ελλάδα μέσα σε αυτή την Ευρώπη.
Διακουλάκης, Νίκος
—