Διανύουμε την πιο σκληρή μεταπολεμική περίοδο. Η κρίση βρήκε το πολιτικό μας σύστημα ανέτοιμο και ανώριμο να επιτύχει την αναγκαία συνεννόηση που οι δραματικά νέες συνθήκες καθιστούσαν εθνική αναγκαιότητα. Αντιθέτως ευδοκίμησαν ο λαϊκισμός, η δημαγωγία και η αξιοποίηση της πρωτοφανούς κρίσης για κομματικό όφελος και πολιτικές καριέρες. Ομως τα «κοντά πόδια του ψέματος» εξάντλησαν τον διασκελισμό τους. Είναι η ώρα της αλήθειας και της ευθύνης. Για όλους.
Απέχουμε πέντε χρόνια από το 2021 και έξι από το 2022, έτη ορόσημα, όταν συμπληρώνονται δύο αιώνες από την Εθνική Παλιγγενεσία και ένας αιώνας μετά τη μορφοποίηση του σημερινού μας έθνους-Κράτους. Έχουμε μέχρι τότε έναν χρονικό ορίζοντα για να ανοιχτούμε στα νέα όρια. Να δουλέψουμε για να επανέλθουν η αισιοδοξία, η ευημερία, η αξιοπρέπεια και η περηφάνια σε αυτό τον τόπο.
Το πέρασμα στη νέα ιστορική περίοδο συντελείται και ελάχιστα θα μείνουν όπως χθες. Δεν υπάρχει επιστροφή στο παρελθόν της ευδαιμονίας, του φθηνού χρήματος χωρίς αντίκρισμα παραγωγής. Χρειάζεται η ανασύνταξη και η ενότητα των δημιουργικών Ελλήνων που πιστεύουν ότι ο στόχος του έθνους ήταν πάντα η ένταξη και η ενεργή παρουσία στους διεθνείς θεσμούς του αναπτυγμένου κόσμου με τη συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αλλά και να υπερβούμε τον απομείναντα μέσα μας λαϊκισμό, να ενισχύσουμε την αντικειμενική αξιολόγηση και την αξιοκρατία, να παραμερίσουμε το πελατειακό κράτος.
Η χώρα χρειάζεται μια νέα μεταρρυθμιστική πνοή που θα ανατρέπει τις παγιωμένες στρεβλώσεις, αλλά θα επιλέγει λύσεις που λειτουργούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και της κοινωνίας μας. Η στήριξη της επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και του ανταγωνισμού είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη και κάθε αναπτυξιακός στόχος που θα επιτυγχάνεται πρέπει να συνοδεύεται από ρήτρα αναδιανομής υπέρ της απασχόλησης, της στήριξης των αδυνάτων και του κοινωνικού κράτους.
Η χώρα έχει ανάγκη από μια ισχυρή παράταξη με αυτόνομο ρόλο και αυτοδύναμη στρατηγική, διακριτά πολιτικά οριοθετημένη από τον δήθεν αριστερό λαϊκισμό και τις παρωχημένες ιδεοληψίες του αλλά και τις συντηρητικές, νεοφιλελεύθερες και εξίσου αναποτελεσματικές πολιτικές που εκπροσωπεί η Δεξιά.
Προϋπόθεση για αυτό αποτελεί η ενοποίηση και η ενιαία πολιτική έκφραση του ευρύτερου χώρου, που περιλαμβάνει τις δυνάμεις του ριζοσπαστικού Κέντρου, του δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, της Οικολογίας.
Για τον σκοπό αυτό αναλήφθηκαν τα τελευταία χρόνια σημαντικές πρωτοβουλίες, που παρά το γεγονός ότι κινητοποίησαν αξιόλογα πρόσωπα και δυνάμεις που ήταν εκτός των τειχών των υφιστάμενων κομματικών σχημάτων, δεν ολοκληρώθηκαν. Είχαν όμως σημαντική συμβολή στην ανάδειξη της αναγκαιότητας και την ανάπτυξη μιας δημιουργικής κινητικότητας στον χώρο, που ήταν και παραμένει αξιοποιήσιμη. Το ΠΑΣΟΚ πήρε σχετικές πρωτοβουλίες και στήριξε πρωταγωνιστικά όλα αυτά τα εγχειρήματα.
Οι σχετικές πρωτοβουλίες με βάση το τρίπτυχο ΕΝΟΤΗΤΑ – ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ – ΑΝΑΝΕΩΣΗ είχαν ανταπόκριση, συσπείρωσαν δυνάμεις και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου σχήματος με τη ΔΗΜΑΡ και τις Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία.
Είχα εξαρχής τονίσει ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν ήταν μια ευκαιριακή ούτε συγκυριακή επιλογή αλλά ένα ουσιαστικό βήμα για την ενοποίηση του χώρου, που θα είχε εξέλιξη και προοπτική.
Απευθύνω κάλεσμα σε κάθε Ελληνα, κάθε Ελληνίδα. Στους άνεργους, τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους επιστήμονες, τους επαγγελματίες, ιδιαίτερα στη νέα γενιά της πατρίδας μας.
Απευθύνομαι στα πολιτικά κόμματα κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά, τις κινήσεις και ομίλους, τα αυτόνομα στελέχη που εκφράζονται από τις απόψεις της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και προέρχονται από την κοίτη της Δημοκρατικής Παράταξης και της Κεντροαριστεράς και προτείνω να συνδιαμορφώσουμε έναν ενιαίο πολιτικό οργανισμό με τη μορφή μιας συμπαράταξης, που δεν θα καταργεί την αυτοτέλεια των συμμετεχόντων.
Προτείνω τη διεξαγωγή Πολιτικής, Διακηρυκτικής, Προγραμματικής Συνδιάσκεψης τον Μάρτιο που θα αποφασίσει τη διακήρυξη του φορέα, το όνομα και τα σύμβολα και θα διατυπώσει το προγραμματικό πλαίσιο της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας.
Μιας Συνδιάσκεψης στη βάση της αναλογικής εκπροσώπησης με σεβασμό της πρόσφατης εθνικής εκλογικής ετυμηγορίας και εξασφάλιση της εκπροσώπησης όλων των ζωντανών δημιουργικών και παραγωγικών εκφράσεων της κοινωνίας.
Πιστεύω ότι ένα χρονικό διάστημα έως το τέλος Φεβρουαρίου είναι επαρκές για τον διάλογο και την ωρίμαση των αποφάσεων.
Μια ενιαία πολιτική και οργανωτική επιτροπή θα εξειδικεύσει τα βήματα και την προετοιμασία για την Πολιτική – Διακηρυκτική Συνδιάσκεψη.
Τον ερχόμενο Μάιο θα ακολουθήσει η άμεση εκλογή από τη βάση του επικεφαλής της συμπαράταξης με δύο προϋποθέσεις. Ανοικτό μητρώο έως την ημέρα της εκλογής και κανείς αποκλεισμός. Η αλόγιστη και επικίνδυνη διακυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχιστεί, δεν μένει πλέον χρόνος.
Η ανασυγκρότηση για να έχει ουσία και επιτυχία θα πρέπει να απαγκιστρωθεί από τα παλιά βαρίδια.
Το ΠΑΣΟΚ όσο και να αλλάξει το ίδιο είναι συνυφασμένο με την είσοδο της χώρας στα μνημόνια και στο ΔΝΤ, αυτό δεν αλλάζει.
Η όποια προσπάθεια πρέπει να είναι καινούργια καθαρή, για να δώσει ελπίδα στην κοινωνία.
Όσο νωρίτερα γίνει αντιληπτό τόσο γρηγορότερα να γίνει η ανασυγκρότηση που αναφέρεται.
Θεωρώ θετικό το κείμενο της προέδρου του ΠΑΣΟΚ, κ. Γεννηματά. Πιστεύω δε ότι ευρύτερη Κεντροαριστερή Παράταξη με δυναμική εκλογική παρουσία χωρίς το ΠΑΣΟΚ ως κύριο κορμό δεν μπορεί ρεαλιστικά να υπάρξει.
Όμως με ενόχλησε η διαγραφή Γρηγοράκου και για τον τρόπο με τον οποίον έγινε και για την ουσία της. Δείχνει παλαιοκομματική νοοτροπία και ακολουθεί την πεπατημένη άλλων εποχών. Τώρα η Δημοκρατική Παράταξη έχει όλους κι όλους 17 βουλευτές. Είναι λογικό να διαγράφεται ο ένας από αυτούς επειδή εξέφρασε άποψη διαφορετική από αυτή της προέδρου; Άλλωστε, τι είπε; Αυτό που λένε πολλοί φίλοι του ΠΑΣΟΚ: ότι πρέπει να ανασκουμπωθούμε και να αφήσουμε την παλιά ξεπερασμένη ρητορική, που βρωμάει ναφθαλίνη, σχετικά με την “άβυσσο” που μας χωρίζει από τη συντηρητική παράταξη. Στην Ελλάδα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με κυβερνήσεις συνεργασίας. Και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ζητά ορθά οικουμενική κυβέρνηση (των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων). Άρα, πώς ζητάμε να μπούμε σε κυβέρνηση με αυτούς με τους οποίους μας χωρίζει άβυσσος; Η αλήθεια είναι μία: άβυσσος μας χωρίζει μόνο με τη Χρυσή Αυγή, τους ΑΝΕΛ και εν μέρει με το ΚΚΕ, για διαφορετικούς λόγους με τον καθένα από αυτούς. Μην προσπαθούμε λοιπόν να περιχαρακώσουμε το χώρο μας χρησιμοποιώντας μια παλιομοδίτικη ρητορική, που δεν πείθει κανέναν. Άλλωστε η άθλια κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έχει κάνει πολλούς Κεντροαριστερούς ψηφοφόρους να αισθάνονται πιο κοντά τους τη ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι δεν σκέφτονται να ψηφίσουν κανένα από τα δύο “μεγάλα” κόμματα. Κυρίως λόγω των ύβρεων και των προσβολών που εξαπέλυε ο -σήμερα “μνημονιακός”- ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του ΠΑΣΟΚ όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση και τα μεγάλα και ψεύτικα λόγια ήταν εύκολα.
Ας συνοδεύσει, λοιπόν, η αγαπητή κυρία Γεννηματά τα λόγια της με έργα. Ας αναγνωρίσει το σφάλμα της και ας φροντίσει για την επάνοδο του κ. Γρηγοράκου στην Κ.Ο. της Παράταξης. Άλλωστε δεν έχουμε και πολλούς νομούς στους οποίους να παίρνουμε 12% τέτοιες εποχές, όπως στο νομό Λακωνίας. Ας μην ακούει τις συμβουλές των θερμοκέφαλων, που μόνο αφαιρούν και διαιρούν και ποτέ δεν προσθέτουν ή πολλαπλασιάζουν. Και κυρίως ας συνδιαλέγεται δημιουργικά με όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με τακτική σύγκληση της Κ.Ο., και ας λύνει εκεί και μέσω διαλόγου τις όποιες διαφορές.
Ας γίνει κάτι στέρεο ώστε να διαρκέσει πολλά χρόνια
Να καθορισθούν οι αρχές μας
Ποιοι είμαστε, ποιους θέλουμε να εκπροσωπούμε (πρώτα και κύρια το δάσος , την Ελλάδα)
Η οργάνωσή μας (από τον αρχηγό του κόματος μέχρι την εκπροσώπησή μας στην μικρή γειτονιά, στο πιο μικρό χωριό,στο πιο μικρό νησάκι
ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!
ΟΛΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟΜΕΝΑ!
Να απαντούν στα ερωτήματα:
-Τι θέλω να κάνω? (π.χ. ένα σπίτι για το παιδί μου)
-Γιατί πρέπει να το κάνω? ( να έχει την άνετη διαμονή του)
-Πότε πρέπει να το κάνω? ( σε ένα χρόνο)
-Με τι θα το κάνω? ( έχω λίγα λεφτά – 50,000- και θα πάρω και δάνειο -100,000)
-Πόσο θα στοιχίσει? ( 150,000 ευρώ)
-Κόστος-Αποτελεσματικότητα-Συγκυρία??
Και ανάλογα να γίνεται ο σχεδιασμός με πιθανή αλλαγή του σχεδιασμου λόγω του τελευταίου ερωτήματος ( π.χ. να ανβληθεί ή να γίνει πιο οικονομικό ή να γίνει σε δύο χρόνια)
Σαφής διευκρίνιση προς όλους τους ιεραρχικά προισταμένους του κόματος ότι : Δεν μπορεί να προίσταται εφόσον άμεσα ή έμεσα, ηθελημένα ή όχι έχει εμπλακεί σε ανομία ή έστω σε φήμη περί ανομίας μέχρι επιδίκασής του και αθώωσης
Κρίνουμε τον καθένα αυστηρά και δίκαια σύμφωνα με το γενικό αποτέλεσμα του έργου του. Όχι μόνο ‘’πόσους φέρνει αλλά το αποτέλεσμα μετά και από αυτούς που διώχνει’’).
Το νέο κόμα να είναι κίνημα που σημαίνει ανάλογα με τη συγκυρία εθνική και παγκόσμια να ανπροσαρμόζονται ανάλογα οι σχεδιασμοί
Το νέο κόμα να είναι δημοκρατικό που σημαίνει ότι όλες οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από την πλειοψηφία των αρμοδίων,για κάθε περίπτωση, οργάνων
Το νέο κόμα να είναι και να το δείχνει σε κάθε βήμα του,ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΕΝΟ. Δεν φταίει η λέξη ‘’Μνημόνιο’’-για μένα είναι απαραίτητο σε κάθε καλά οργανωμένο φορέα- πιθανώς κάποιες φορές να φταίνε οι όροι του μνημονίου γιαυτό πρέπει να καθορίζονται με αυστηρότητα και σοβαρότητα.
Το νέο κόμα να εκφράζει πάντα-ανάλογα με τη συγκυρία- τουλάχιστον τα 2/3 του ελληνικού λαού
Σε κάθε αμάδα εργασίας να συμμετέχει τουλάχιστον ένας άνδρας και τουλάχιστον μία γυναίκα(για τριμελή), ή τουλάχιστον δύο άνδρες και τουλάχιστον δύο γυναίκες (σε πενταμελή) και όλι να είναι σχετικοί με το αντικείμενο και να έχουν σχετική εμπειρία με το αντικείμενό τους.
Ας καθυστερήσουμε λίγο στον σχεδιασμό αρκεί να απαντά στα ερωτήματα αντικειμενικά προκειμένου να βγεί κάτι καλό που θα διαρκέσει στο χρόνο και ας κάνουμε μετά το κάθε έργο γρήγορα και σύμφωνα με τον σχεδιασμό.
Τα έργα είναι αυτά που μιλάνε δυνατότερα από τα λόγια σε όλους και στους κωφούς και στους εχθρούς και στους αντπάλους.
Καλή δύναμη!
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Αθανάσιος Αντωνίου
Συμφωνώ. Η διαγραφή Γρηγοράκου ακυρώνει από μόνη της τις βαρύγδουπες διακηρύξεις της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ για ανασυγκρότηση προς τη μεγάλη κεντροαριστερά. Να φροντίσει η ίδια να λύσει το θέμα και μετά συζητάμε για τα υπόλοιπα.
ΑΥΤΑ και άλλα πολλά.
Συμφωνώ αν το ΠΑΣΟΚ μιλάει για δημοκρατία και επειδή η δημόσια άποψη του τάδε στελέχους η βουλευτή!!! είναι διαφορετική της ΚΕ η της προέδρου διαγράφεται, τότε ας μετονομαστεί σε ΚΚΕ. Πρόεδρε δεν συμφωνούσα ούτε τότε που ο αείμνηστος Ανδρέας έλεγε “οποιος δεν συμφωνεί να κατέβει απο το τραίνο” ε! λοιπόν κατέβηκαν και πήραν το επόμενο. Τα πειθαρχικά πρέπει να υπάρχουν μόνο για κομπίνες και ανομίες όχι για ΑΠΟΨΕΙΣ που πρέπει να ακούγονται όσο παράλογες η απείθαρχες κι’ άν είναι.
Ήταν πολύ σημαντικό και θετικό το ότι σήμερα η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μίλησε για την ανάγκη μιας ευρύτερης συνεργασίας της Κεντροαριστεράς και δημιουργίας μιας μεγάλης παράταξης της Σοσιαλδημοκρατίας . Στη χρονική περίοδο που διανύουμε, πράγματι χρειάζεται ένας ισχυρός τρίτος πόλος του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου απέναντι στην λαϊκίζουσα κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ , αλλά και τη ΝΔ η οποία αν και με ένα μεταρρυθμιστή Πρόεδρο που πολλά υποσχόμενος γεννά αισιοδοξία για κάτι καλύτερο και παραγωγικότερο για τη χώρα μας, δεν παύει να έχει άλλο στίγμα και αρκετούς ανθρώπους στους κόλπους της με υπερσυντηρητικές αντιλήψεις και νοοτροπίες. Για να πραγματοποιηθεί όμως η μεγάλη παράταξη του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας χρειάζεται και είναι αναγκαία η συμμετοχή του Ποταμιού κυρίως , αλλά και της Ένωσης Κεντρώων. Μόνο τότε το σχήμα που θα δημιουργηθεί θα έχει δυναμική και προοπτική για ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Εάν όμως ο καθένας καθίσει να μάχεται για το μαγαζάκι του αναμφισβήτητα σε βάθος χρόνου ο χώρος και τα κόμματα που τον απαρτίζουν θα απορροφηθούν είτε από τη ΝΔ η οποία με το νέο της αρχηγό πλησίασε πολύ στο Κέντρο , είτε από το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σαν κυβερνητικό κόμμα θα κάνει ότι μπορεί για να κερδίσει το χώρο αυτό. Βέβαια η παρέμβαση της κ. Γεννηματά, ήρθε ως αντιστάθμισμα στην άστοχη και ξεπερασμένη από ένα μοντέρνο ευρωπαϊκό κόμμα πρακτική της διαγραφής του Λεωνίδα Γρηγοράκου από την Κ.Ο. της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, επειδή είπε την διαφορετική άποψη του και μάλιστα χωρίς να ερωτηθούν οι άλλοι εταίροι ΔΗΜΑΡ και ΚΙνήσεις Πολιτών. Εάν πραγματικά όμως επιθυμούμε να συνεχίσει να υπάρχει ο χώρος του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας ως αυτόνομος και ισχυρός πολιτικός χώρος, πρέπει να ξεπεραστούν οι μικροεγωισμοί και να προσπαθήσουν όλοι μαζί το γρηγορότερο δυνατό για το ιδρυτικό Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και εκλογής αρχηγού, όπως ορθά είπε η κ. Γεννηματά , έτσι ώστε να πνεύσει φρέσκος αέρας και να αποκτήσει αυτός ο χώρος δυναμική. Γνωρίζουμε εξάλλου διαχρονικά ότι η ενίσχυση των όποιων άκρων μόνο προβλήματα δημιούργησε και θα μπορούσε να δημιουργήσει και στο μέλλον για τη χώρα μας. Εν τέλει ελπίζω στο μυαλό τους να είναι πράγματι η ανασυγκρότηση της ευρύτερης Κεντροαριστεράς χωρίς αποκλεισμούς δογματισμούς και ξεπερασμένες πρακτικές κι όχι η παλινόρθωση του κόμματος του ΠΑΣΟΚ, γιατί τότε τα σημερινά λόγια θα είναι άνευ περιεχομένου και ουσίας και το αποτέλεσμα πενιχρό..
Περισοτερο απο καλη η προταση της Προεδρου και σωστα τα μικρα χρονικα ορια που θετει , για να ειναι αποτελεσματικη κινηση και οχι φιλολογια.
Η ´´κινηση ´´ ομως επρεπε να γινει ´´ χθες ´´ για να ειναι εκφραση του ´´ νεου ´´
Τωρα ειναι σαν αντιδραση και θα εχει μικροτερη επιτυχια , αλλα απ το ολοτελα
και την παλινοστηση της Δεξιας ……..
Αρκει να εκφραζει και ΜΕΤΑ τις θεσεις της Ευρωπαικης Σοσιολδημοκρατιας
“Προτείνω τη διεξαγωγή Πολιτικής, Διακηρυκτικής, Προγραμματικής Συνδιάσκεψης τον Μάρτιο που θα αποφασίσει τη διακήρυξη του φορέα, το όνομα και τα σύμβολα και θα διατυπώσει το προγραμματικό πλαίσιο της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας.”
Συμφωνώ 100% με το παραπάνω. Είναι αυτό που υποστήριζα τα τελευταία χρόνια και είχα διαμηνύσει σε όσα στελέχη από το ΠΑΣΟΚ μου ΄έστελναν ε-μαιλ. Αυτοδιάλυση όλων των συγγενών παρατάξεων (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΠΟΤΑΜΙ) και επανίδρυση ως νέα ενιαία παράταξη με κοινό όνομα, σύμβολα και ιδεολογία (διακήρυξη).
Συμφωνώ και με τη γενική διαδικασία (κοινή ιδρυτική συνδιάσκεψη, εκλογή από τη βάση). Η Βιάση (το εκλογικό σώμα) θα είναι αναλογικό, ανάλογα με τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών (Μ.Ο. των τελευταίων δύο εκλογών, είτε εθνικών είτε ευρωβουλευτικών). Θα Ψηφίζουν μέλη και φίλοι από όλα τα υπο-διάλυση κόμματα.
Η εκδικητική στάση του Θεοδωράκη είναι ακατανόητη. Αν δεν ανταποκριθεί στη πρόσκληση, θα έχει την ίδια μοίρα με τη ΔΗΜΑΡ. Ευελπιστώ ότι τα στελέχη του Ποταμιού θα το συνειδητοποιήσουν και θα συμμετέχουν στην προσπάθεια συγκρότησης της Κεντροαριστεράς (Σοσιαλδημοκρατίας).
Αν και δεν θα απέκλεια τη συμμετοχή και της Ένωσης Κεντρώων, θεωρώ ότι η συμπεριφορά και αλαζονεία του αρχηγού της μας έχει απογοητεύσει και δεν πρόκειται να επανέλθει στη Βουλή με την παρούσα ηγεσία.
Υ.Γ. Και μένα ενόχλησε η διαγραφή του Γρηγοράκου και μάλιστα χωρίς συνεννόηση με τη ΔΗΜΑΡ και Τις Κινήσεις Πολιτών.
Συμφωνώ απόλυτα. Η αυτοδιάλυση όλων των συγγενών παρατάξεων (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΠΟΤΑΜΙ) και επανίδρυση ως νέα ενιαία παράταξη με κοινό όνομα, σύμβολα και ιδεολογία (διακήρυξη) είναι πλέον μονόδρομος. Δεν είναι ουτοπία αλλά εφικτή. Όσοι έχουν βαρύνουσα θέση και λόγο εντός αυτών, με προεξάρχοντες τους αρχηγούς, ας το τολμήσουν τώρα (στη βράση κολλά το σίδερο). Αλλιώς η συρρίκνωση και η εξαΰλωση ιδίως του Ποταμιού είναι προ των πυλών. Ή μήπως νομίζουν ότι η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν θα τους επηρεάσει δυσμενώς? Βαυκαλίζονται!
Αγαπητέ φίλε η ολη τοποθέτηση σου με βρίσκει συμφωνο…Ολοι περιμένουμε απο την Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει με πράξεις, χωρίς αποκλεισμούς, ουτως να δημιουργηθεί η μεγάλη Δημοκρατική Συμπαράταξη της Κεντροαριστεράς…και επιτέλους να σταματήσει η εσωστρέφεια που μας κατατρέχει εδώ και χρόνια…δεν περισεύει κανείς …Οσον αφορά τα παλιά βαρίδια, που αναφέρει ο Γεν. Γραμ. δεν είναι μόνο στους παλιούς αλλά και σε ορισμένους νέους, που με την απειρία τους- …η εμπειρία δεν διδάσκεται αποκτιέται με την πάροδο του χρόνου και δουλειά…-, μπορουμε να προχωρήσουμε…
«Προτείνω τη διεξαγωγή Πολιτικής, Διακηρυκτικής, Προγραμματικής Συνδιάσκεψης τον Μάρτιο που θα αποφασίσει τη διακήρυξη του φορέα, το όνομα και τα σύμβολα και θα διατυπώσει το προγραμματικό πλαίσιο της ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας.»
Συμφωνώ 100% με το παραπάνω, με την παρατήρηση της αυτοδιάλυσης όλων των συγγενών παρατάξεων (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΠΟΤΑΜΙ) και επανίδρυση ως νέα ενιαία παράταξη με κοινό όνομα, σύμβολα και ιδεολογία (διακήρυξη).
Το έχω πει και γράψει αρκετές φορές. Οι έννοιες “Κέντρο”, “δεξιά”, “αριστερά” δεν είχαν ποτέ νόημα σε μια Ελλάδα που δεν είναι δυτική χώρα. Το διακύβευμα, η διαχωριστική γραμμή, είναι ανάμεσα στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις (οποιασδήποτε από τις προηγούμενες αποχρώσεις) και στις δυνάμεις της καθ’ ημάς Ανατολής (ακινησία, ρουσφέτια κλπ).
Είναι επείγον να συσπειρωθούν οι πρώττες δυνάμεις διότι μέχρι σήμερα μας κυβερνούν οι δεύτερες με διάφορα κόμματα (ΓΑΠ, Σαμαράς, Τσίπρας) καικαλπάζουμε προς την καταστροφή.
Η πρόσκληση της κας Γεννηματά θα είχε αξία αν προχωρούσε στο αποφασιστικό βήμα της εκ μέρους της δέσμευσης για έναν οδικό χάρτη που θα οδηγήσει σε ιδρυτικό συνέδριο και όχι συνδιάσκεψη. Αυτή εξ άλλου ήταν και η απόφαση του πρόσφατου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ.
Η εκλογή από τους πολίτες του αρχηγού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι κενό γράμμα, εάν δεν προηγηθεί καταστατικό ιδρυτικό συνέδριο, το οποίο θα αποφασίσει για το Καταστατικό του νέου κόμματος της Σοσιαλδημοκρατίας και του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου, των προγραμματικών δεσμεύσεων και, τέλος, την εκλογή της νέας ηγεσίας και των οργάνων του.
Στην περίπτωση, που εκλεγεί πρόεδρος της Δημ.Συμπ. από τους πολίτες και διατηρηθούν οι κομματικοί σχηματισμοί, θα έχουμε πρόεδρο χωρίς αρμοδιότητες, δηλαδή στρατηγό χωρίς στρατιώτες.
Άλλη μία προσπάθεια της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ να διατηρήσει τα οφίτσια και να καθησυχάσει τους ανησυχούντες και διαφωνούντες.
Η κ. Γεννηματά, ο κ. Θεοδωράκης κ.α. δεν νομίζω ότι πρόκειται να θυσιάσουν τις καρέκλες τους για την ένωση του χώρου. Η κ. Γεννηματά, για παράδειγμα, θα προσπαθήσει μέσα από ελεγχόμενες διαδικασίες να παραμείνει πρόεδρος (να εκλεγεί πρόεδρος και του νέου πολιτικού φορέα). Θα πρέπει να αναγκαστούν από τις εξελίξεις να το κάνουν. Εξελίξεις που πρέπει να δημιουργήσουν όσοι θέλουν πραγματικά την ενότητα και προοπτική του σοσιαλδημοκρατικού χώρου. Αυτοί θα πρέπει να πιέζουν για διάλυση των υπαρχόντων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι) και προκήρυξη ανοιχτού ιδρυτικού συνεδρίου που θα καθορίσει την πολιτική φυσιογνωμία και θα ξεκαθαρίσει τι σημαίνει σοσιαλδημοκρατική πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης σε μία ελλάδα της κρίσης, σε μία Ευρώπη συντηρητική, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης κλπ και θα εκλέξει φυσικά τα όργανα και την ηγεσία του νέου φορέα. Είτε η εκλογή προέδρου γίνει από τη βάση είτε από το συνέδριο θα πρέπει να ευρεθεί και να στηριχθεί μία σοβαρή υποψηφιότητα που θα δασφαλίζει (και θα συμβολίζει ταυτόχρονα) την ενότητα και την προοπτική του χώρου. Μία υποψηφιότητα που θα μπορούσε να αναμετρηθεί με επιτυχία με τις ανεπαρκείς σημερινές κομματικές ηγεσίες του χώρου. Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη θα οδηγήσει κατά πάσα πιθανότητα στην απορρόφηση των δυνάμεων του χώρου από την κεντροδεξιά του Μητσοτάκη ή τον ΠΑΣΟΚικό ΣΥΡΙΖΑ…
Ολες αυτές οι “ωραίες” προτάσεις είναι κατόπιν εορτής !! , έπρεπε να έχουν γίνει πριν 2 χρόνια. Αντί λοιπόν για ένα ανοιχτό Συνέδριο ανανέωσης που θα έθετε τις καινούριες βάσεις για ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και μετά εκλογή προέδρου, η κ. Γεννηματά δεν αντέδρασε τότε στις κλειστές διαδικασίες, με παρόντα γερασμένα, “ηρωϊκά” στελέχη (προεξάρχοντος του ..Λαλιώτη), που απέκλεισαν τους νεότερους.
Δυστυχώς η παλίά γενιά του ΠΑΣΟΚ βαρύνεται με ανοχή, αν όχι συμμετοχή, στα εγκλήματα της διαφθοράς και υπερχρέωσης της χώρας και , της αποβλάκωσης της κοινωνίας και ιδίως της νέας γενιάς με ευτελή πρότυπα.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥς ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
Μιλάμε για μια εποχή που η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία περνάει την σοβαρότερη κρίση στην σύγχρονη φάση της. Ωστόσο δεν πρέπει να πτοούμαστε .Όλες οι διεργασίες πρέπει να στοχεύουν στην δημιουργία μίας ξεκάθαρης ταυτότητας .Λοιπόν χρειαζόμαστε μία σοσιαλδημοκρατία που να είναι απέναντι στην λιτότητα, στον νεοφιλελευθερισμό αλλά και στον ορντοφιλελευθερισμό ή μία σοσιαλδημοκρατία που να περιέχει στοιχεία σοσιαλφιλελευθερισμού,, Οι δημοκρατικές διαδικασίες ας λύσουν αυτά τα ζητήματα. Επιπλέον, χρειάζεται ο νέος φορέας να μην αποτελείται από συνιστώσες αλλά να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα με συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΠΟΤΑΜΙ(έστω το μισό) με την ασφαλή ομπρέλα της κίνησης πολιτών για την σοσιαλδημοκρατία. Ο τόπος χρειάζεται μία ορθολογική κεντροαριστερά και φοβάμαι ότι τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία. Τα παθήματα της <> του εγχειρήματος της <> στην συνείδηση του εκλογικού σώματος, ας γίνουν μαθήματα.
Ο όρος σοσιαλδημοκρατία,έτσι όπως έγινε γνωστός με την θετική του χροιά τις δεκαετίες του ΄50, 60΄,70΄ και ΄80,έχει χάσει το περιεχόμενό του με την μετακίνηση των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων προς ένα συντηρητικό προγραμματικό λόγο την τελευταία 25ετία. Η πρόταση για την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ με τον μανδύα της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας είναι καταδικασμένη σε αποτυχία λόγω της επικάλυψης του συντηρητικού πλέον λόγου της σοσιαλδημοκρατίας από τις κεντροδεξιές παρατάξεις και της συνεπακόλουθης έλλειψης έντονα διακριτού προγραμματικού και , κυρίως, ιδεολογικού λόγου από την πλευρά των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Το ΠΑΣΟΚ δεν χρειάζεται να μετονομασθεί σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται περαιτέρω ανανέωση (εκκαθάριση) σε επίπεδο πολιτικού προσωπικού (ούτε η Φ. Γεννηματά μπορεί να πείσει τους πολίτες αλλά ούτε και τα στελέχη που συμμετείχαν στην άσκηση της εξουσίας με ποικίλους τρόπους), μία επίπονη,δημόσια, συνολική αυτοκριτική για την πολιτική του παρουσία στα πολιτικά δρώμενα και αριστερό ιδεολογικό και προγραμματικό λόγο. Προέχει η ιδεολογική υπεροχή στην κοινωνία και όχι η κατάκτηση της εξουσίας και οι καρέκλες της. Τις καρέκλες τις πλήρωσε πανάκριβα το κίνημα.