Η πολιτική  κουλτούρα της χώρας δεν χαρακτηρίζεται για τα στοιχεία υψηλού ορθολογισμού που περικλείει. Το αντίθετο.  Ο ανορθολογισμός, η συνωμοσιολογία, τα σύνδρομα θυματοποίησης εξαιρετισμού, ανατρεπτισμού,  «χορού του Ζαλόγγου», γενικώς «η κουλτούρα των από κάτω» (underdog culture) κυριαρχούν. Και  εμποδίζουν τις προσπάθειες για ορθολογικές επιλογές επίλυσης των προβλημάτων, διαχείρισης και εξόδου από την κρίση. Είναι η κουλτούρα που αναδεικνύει όλα τα τοξικά πολιτικά φαινόμενα που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Τα φαινόμενα τύπου Σώρα και  της άποψης ενός  25% του ελληνικού πληθυσμού ότι όντως … «μας ψεκάζουν»! Αλλά η κουλτούρα, μολονότι το προϊόν μιας μακράς ιστορικής διαδρομής, δεν είναι κάτι το στατικό, […]

Καθώς γιορτάζουμε τα 60 χρόνια Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) αναλογίζομαι την Ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας καθώς διανύει το  τριακοστό-έβδομο χρόνο συμμετοχής της σ’ αυτήν. Προσχώρησε ως γνωστόν το 1981 μετά από μια περιπετειώδη περίοδο σύνδεσης που ξεκίνησε το 1961 με την υπογραφή της «Συμφωνίας των Αθηνών», η οποία όμως ουδέποτε εφαρμόσθηκε ομαλά για να παγώσει πλήρως το Μάιο 1967 μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας (εκτός από την τελωνειακή ένωση).  Έζησα την πορεία της χώρας στην ΕΕ από πολύ κοντά, «από μέσα» θα έλεγα, από την εποχή των διαπραγματεύσεων για την ένταξη ως συνεργάτης του αείμνηστου Β. Θεοδωρόπουλου, του πρέσβη επικεφαλής […]

Στη δυσκολότερη περίοδο του δημοκρατικού της βίου η Ελλάδα κυβερνάται από τη χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων 50 χρόνων. Μία κυβέρνηση που δεν ενδιαφέρεται να λύσει τα προβλήματα -όλα λιμνάζουν, καθυστερούν, αναβάλλονται- γιατί δεν έχει σχέδιο, μέθοδο και στρατηγική. Εξαντλείται σε τακτικισμούς που αποβλέπουν στη διατήρησή της στην εξουσία με κάθε κόστος. Για πολλούς στην κυβερνητική πλειοψηφία, το ζητούμενο δεν είναι η διακυβέρνηση, αλλά η δημιουργία των όρων που θα της επιτρέψουν να επιβληθεί ως καθεστώς. Την άποψη αυτή έχει αναπτύξει ο θεωρητικός του ΣΥΡΙΖΑ, ο Α. Μπαλτάς. Είναι τα επτά Κάπα: Κοινωνία, Κίνημα, Κόμμα, Κυβέρνηση, Κράτος, Καθεστώς. Το ανώτατο στάδιο […]

Η διόγκωση του ιδιωτικού χρέους στην Ελλάδα έχει φτάσει πλέον σε οριακό σημείο και αποτελεί μείζον πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας και βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος που προφανώς επηρεάζει και την ασφάλεια των καταθέσεων. Σήμερα στην Ελλάδα τα κόκκινα δάνεια ανέρχονται σε 110 δισεκ ευρώ με το 60% του συνόλου να αποτελείται από κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια που συνεχίζουν να αυξάνονται, καθώς η επιστροφή στην ύφεση και η καθυστέρηση της αξιολόγησης σκιάζουν την ελληνική οικονομία και δεν επιτρέπουν την επανεκκίνηση των ρυθμίσεων χρεών, ενώ αντίθετα προκαλούν «ξανακοκκίνισμα» ρυθμισμένων δανείων. Η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι οι […]

  Τα διαδικαστικά ζητήματα  μιάς μείζονος πολιτικής συνάντησης διαλόγου και αποφάσεων έχουν ασφαλώς την σημασία τους:  συμμετέχουσες οντότητες και προϋποθέσεις συμμετοχής,   τρόπος ανάδειξης συνέδρων, έκταση και δεσμευτικότητα των αποφάσεων, όλα αυτά τα «τεχνικά» θέματα έχουν πολιτικό περιεχόμενο και πολιτικές συνέπειες. Στην περίπτωση όμως του συνεδρίου της ΔΗΣΥ η πολιτική ουσία βρίσκεται αλλού. Διακηρυγμένος στόχος υπήρξε εξ αρχής η σύγκληση ενός συνεδρίου της κεντρο-αριστεράς «ανοιχτού στην κοινωνία». Μια τέτοια αναφορά είναι αναμενόμενη από μια πολιτική παράταξη που κυριάρχησε επί 35 χρόνια στην πολιτική σκηνή της χώρας, εν συνεχεία ηττήθηκε  και συρρικνώθηκε και τώρα αναζητά την επανασύνδεσή της με την ελληνική κοινωνία […]

60η επέτειος της Συνθήκης της Ρώμης : Europe fights back! Το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης Θα ήθελα να συγχαρώ τον Κύκλο για την πρωτοβουλία οργάνωσης αυτού του πάνελ : την πρώτη δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα μετά τη Λευκή Βίβλο και τη Δήλωση της Ρώμης ! Το Δίκτυο συμμετέχει δι εμού και ευχαριστούμε τον Κύκλο για την πρόσκληση. Επιστρέφω από τη Ρώμη όπου στις 24 και 25 Μαρτίου πήρα μέρος σε παράλληλες (με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) εκδηλώσεις και στη μεγάλη πορεία στο ιστορικό κέντρο της αιώνιας πόλης. Μία πορεία όπου η μεγάλη πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήσαν νέοι. Για αυτό θα ήθελα […]