ΑΓΑΠΗΤΕΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ

Τα κόμματα, τα κομματίδια, οι κινήσεις, οι φορείς και οι προσωπικότητες που συναποφάσισαν να φτιάξουν ένα μεγάλο φορέα για να ξαναφτιάξουν την μεγάλη κεντροαριστερά και το ονόμασαν ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, παρά το ότι έγιναν δύο συνέδρια, εκλογή προέδρου με απίστευτη συμμετοχή, με σύνταξη καταστατικού που προβλέπει συγκεκριμένα όργανα, δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη αν θέλουν πράγματι να χτίσουν τον μεγάλο αυτόν φορέα , για όφελος της πατρίδας μας και της παράταξης, ή θέλουν να τον εκμεταλλευθούν για προσωπική προβολή και για πολιτική εκμετάλλευση.

Αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τα πράγματα στην διάλυση και πολύ φοβάμαι μήπως και δεν προλάβουμε να φτάσουμε στις εκλογές.  Αρχίζω να πιστεύω ότι ο Τσίπρας, ένας από τους λόγους που  καθυστερεί τις εκλογές είναι γιατί μας βλέπει και θεωρεί ότι είναι ζήτημα χρόνου να διαμελιστούμε και ένα κομμάτι θα το καρπωθεί. Το άλλο θα το καρπωθεί ο Κυριάκος.

Κατάντια μας…

ΣΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΜΑΣ

Οι ΚΠΣ ξεκίνησαν καλά με ελπιδοφόρα στοιχεία , σαν συνιστώσα της ΔΗΣΥ, όμως μέχρι και  το  συνέδριο του καλοκαιριού.

Από εκεί μια μετά άλλαξαν τα πράγματα αρνητικά.

Φταίει άραγε???

• Ότι δεν καταφέραμε να έχουμε υποψήφιο αρχηγό?
• Ότι δεν πήραμε θέση να στηρίξουμε άλλον υποψήφιο αρχηγό, αλλά αφεθήκαμε ελεύθεροι και γίναμε σκορποχώρι και αδύναμοι?
• Οτι στελέχη μας στήριξαν Καμίνη και Ανδρουλάκη και αφ ενός δεν ωφεληθήκαμε από αυτούς , αλλά αφετέρου είχαμε την δυσμένεια της αρχηγού?
• Ότι ενδεχομένως υπήρξε κρυφή στόχευση μερικών στελεχών μας να μπουν στα νέα όργανα από άλλες πόρτες και μείναμε απροστάτευτοι?

Μπορεί να φταίνε όλα, μπορεί μερικά,  μπορεί και τίποτα από τα παραπάνω.

Εμείς οι στρατιωτικοί λέμε τρία πράγματα:

ότι όλα κρίνονται  από το αποτέλεσμα,  ότι όταν πολιορκούμε μια πόλη και δεν πέφτει δεν φταίει ή πόλη, αλλά φταίει ο τρόπος που την πολιορκούμε  και ότι για ότι καλό ή κακό γίνεται το πιστώνεται  ο επικεφαλής.

Που βρισκόμαστε σήμερα στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ το ξέρετε, αποκλεισμένοι από τα όργανα, προσπάθεια γίνεται μήπως και συμμετέχουμε στα μικρά….

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΠΕΡΑ?

Θεωρώ πως είναι μονόδρομος  να βγούμε από εδώ δυνατότεροι σοφότεροι και μαχητικότεροι με τον αυτονόητο στόχο το ΚΙΝΗΜΑ να γίνει  ένα δυνατό κόμμα  και η παράταξη δια του κινήματος να ανακτήσει την κηδεμονία της .

Οι ΚΠΣ θα πρέπει να αγωνιστούν για:

Να Υλοποιηθεί το καταστατικό.

Να καταργηθεί το 6μελες συμβούλιο και τα επίσημα όργανα να λειτουργούν και να λαμβάνονται οι αποφάσεις

Να επιδιωχθεί η μεγαλύτερη συμμετοχή μας στα όργανα, έστω και σε αυτά που ακόμη γίνονται.

Να απαιτήσουμε να σταματήσει η πολυφωνία και οι πολλοί αρχηγισμοί και να συνταχθούμε με την εκλεγείσα αρχηγό για την επιτυχία της προσπάθειας.

Να φωνάξουμε ότι η φιλολογία των συνεργασιών είναι καταστροφική και να επιβάλουμε την αυτονομία του χώρου μας.  ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΨΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.   Οι όποιες συνεργασίες και η κυβερνησιμότητα, μετά τις εκλογές.

Να γίνουμε ενεργοί και μαχητικοί με ανακοινώσεις, με  άρθρα , με διοργάνωση κοινών εκδηλώσεων, για επίκαιρα ζητήματα στο πνεύμα ων αρχών του κινήματος.

Το σπουδαιότερο…..  να γίνουμε πρωτεργάτες στην διαμόρφωση πολιτικών, που να απαντούν στα προβλήματα του κόσμου.

Ας είμαστε αισιόδοξοι πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε, με έναν μπροστάρη οδηγό και μαχητικά νέα όργανα.

Καλή μας επιτυχία

Ο Κώστας Βερνίκος είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των “Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιλαδημοκρατία”