Φίλες και φίλοι,
Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να κάνουμε ένα ακόμα βήμα στο δρόμο που έχουμε χαράξει για τη δημιουργία του νέου, ενιαίου φορέα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας. Το σημερινό βήμα που θα κάνουμε και όσα βήματα ακολουθήσουν με τις αποφάσεις του Συνεδρίου του Ιουνίου, θα είναι αποφασιστικής σημασίας για το μέλλον της παράταξής μας, αλλά και για το μέλλον του τόπου. Γιατί ο τόπος χρειάζεται μια ισχυρή δημοκρατική, προοδευτική παράταξη. Θα είναι όμως και βήματα δύσκολα, γιατί σε έναν κόσμο που αλλάζει, σε μια Ευρώπη που ψάχνεται, σε μια Ελλάδα που σέρνεται, δεν υπάρχουν έτοιμες συνταγές, ούτε εύκολες λύσεις. Υπάρχουν, όμως, αναγκαίες απαντήσεις που οφείλουμε να δώσουμε σε κρίσιμα ερωτήματα.
Πρώτα απ’ όλα οφείλουμε να απαντήσουμε σε όσους διατείνονται πως το κύμα των αλλαγών διεθνώς, έχει σαρώσει τον διαχωρισμό δεξιάς-αριστεράς. Εμείς, όμως, σε αυτούς απαντάμε ότι όσο υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες, όσο θα υπάρχει άνιση κατανομή του παραγόμενου πλούτου, όσο ο καπιταλισμός ΚΑΖΙΝΟ θα καταστρέφει το περιβάλλον, όσο κάθε μορφή βίας και ανομίας θα υπονομεύει τη δημοκρατία, όσο η γυναίκα θα είναι σε χειρότερη θέση από τον άντρα, όσο η διαφορετικότητα θα αποτελεί κοινωνικό στίγμα, όσο η υγεία και η παιδεία δεν θα αποτελούν δημόσια αγαθά προσιτά σε όλους, η Αριστερά θα υπάρχει για να αγωνίζεται, για να αντιστέκεται, για να διαμορφώνει ένα καλύτερο αύριο.
Όμως, φίλες και φίλοι, δεν είναι μόνο η θέση στον άξονα αριστεράς – δεξιάς που καθορίζει ποιες πράγματι είναι προοδευτικές δυνάμεις. Στη σύνθετη και συνεχώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν και άλλες βασικές αντιθέσεις. Πρώτα απ’ όλα ο ευρωπαϊσμός από τη μία, ο αντιευρωπαϊσμός και ο εθνικισμός από την άλλη. Οι δημοκρατικοί θεσμοί από τη μία, οι καθεστωτικές ή ολοκληρωτικές αντιλήψεις από την άλλη. Και πάνω από όλα, ο λαϊκισμός, η υποκρισία και το ψέμα από τη μία και η υπευθυνότητα, η συνέπεια και η αλήθεια από την άλλη.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η αριστερά του Τσίπρα, η αριστερά του Μελανσόν, η αριστερά του Μαδούρο, δεν είναι η αριστερά της προόδου. Δεν είναι η αριστερά που θέλουμε. Δεν είναι η αριστερά που έχει ανάγκη ο τόπος. Ούτε βέβαια, για τους ίδιους αυτούς λόγους το κόμμα της Ν.Δ. μπορεί να προσποιείται την προοδευτική δύναμη, όσο και αν προσπαθεί ο κ. Μητσοτάκης να αποκρύψει τα κληρονομικά της γονίδια που καθορίζουν τη συντηρητική και παλαιοκομματική φυσιογνωμία της, όπως εξάλλου συμβαίνει και με τα άλλα αδελφά της συντηρητικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη.
Γι’ αυτό είμαστε εδώ, φίλες και φίλοι, για να ανασυγκροτήσουμε μία ισχυρή, φιλοευρωπαϊκή, δημοκρατική, μεταρρυθμιστική και πάνω απ’ όλα προοδευτική παράταξη, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Μιάς πολιτικής δύναμης που θα είναι ικανή να πρωταγωνιστήσει στις εξελίξεις και να εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον για τους Έλληνες και κυρίως για τους νέους και τις νέες που πλήττονται περισσότερο από όλους από την κρίση.
Γεννάται όμως και ένα δεύτερο ερώτημα που οφείλουμε να απαντήσουμε. Γιατί ενώ η Δημοκρατική Συμπαράταξη εκφράζει σωστές και υπεύθυνες θέσεις σε όλα αυτά τα κρίσιμα θέματα του σήμερα, και γιατί ενώ ασκεί την πιο ουσιαστική και αποτελεσματική αντιπολίτευση στην αδιέξοδη πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν ισχυροποιείται περαιτέρω και παραμένει ακόμα σε μονοψήφιες δημοσκοπικές επιδόσεις, παρά τη σημαντική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, φίλες και φίλοι, έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν αρκεί το σωστό μήνυμα. Πρέπει και το μέσο που εκπέμπει το μήνυμα να είναι το σωστό. Γιατί το μέσο είναι μέρος του μηνύματος. Και σήμερα, το μέσο που διαθέτουμε, η ΔΗΣΥ, με την υφιστάμενη μορφή και λειτουργία, δεν αρκεί. Δεν πείθει όλους όσους θέλουμε να πείσουμε. Δεν συσπειρώνει τις ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θέλουμε κοντά μας.
Γι’ αυτό και οι «Κινήσεις Πολιτών» υποστηρίζουμε από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής μας την ανάγκη της υπέρβασης των υφιστάμενων κομμάτων για τη δημιουργία του νέου ενιαίου φορέα, μέσα από τις διαδικασίες ενός ιδρυτικού συνεδρίου και την εκλογή της ηγεσίας από τη βάση. Γιατί μόνο μέσα από μία τέτοια διαδικασία θα μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε τα δύο βασικά αιτήματα των προοδευτικών πολιτών. Το αίτημα για ενότητα χωρίς ηγεμονισμούς και αποκλεισμούς και το αίτημα για ανανέωση σε θέσεις, πρακτικές και πρόσωπα.
Το συνέδριο του Ιουνίου αποτελεί μοναδική ευκαιρία για να ανταποκριθούμε στα αιτήματα αυτά. Και όσα από τα μέλη των «Κινήσεων» στην πρόσφατη Συνδιάσκεψή μας διαφώνησαν, και εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για το Συνέδριο, δεν έφυγαν ούτε από τις «Κινήσεις» ούτε από τη ΔΗΣΥ. Όμως εμείς οι υπόλοιποι έχουμε χρέος να διαψεύσουμε τις επιφυλάξεις τους. Και θα τις διαψεύσουμε εφόσον το Συνέδριο του Ιουνίου χαράξει με σαφήνεια τον οδικό χάρτη για τον ενιαίο φορέα. Αποφασίσει για ένα νέο σύμβολο χωρίς τους επιμέρους φορείς. Συγκροτήσει Κεντρικό Συμβούλιο και περιφερειακά όργανα, με αποφασιστικές αρμοδιότητες και δημοκρατικές λειτουργίες. Δρομολογήσει το διάλογο και τη σύγκλιση με όλες τις ενδιαφερόμενες δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Αν δηλαδή το Συνέδριο του Ιουνίου πάρει αποφάσεις που όλες μαζί θα σηματοδοτούν με τον πιο πειστικό τρόπο τη θέλησή μας να προχωρήσουμε χωρίς άλλες καθυστερήσεις στην επίτευξη του κοινού μας στόχου.
Και τέλος, κατά τη διάρκεια της πορείας αυτής θα πρέπει να απαντήσουμε και στο ερώτημα, με ποιες διαδικασίες, θα καταλήξουμε στη μορφή του νέου φορέα. Εάν θα είναι δηλαδή Ενιαίο Κόμμα, όπως εμείς, αλλά και πολλοί άλλοι υποστηρίζουμε, ή εάν θα παραμείνει ομοσπονδία κομμάτων και Κινήσεων, όπως περίπου η σημερινή ΔΗΣΥ. Και η εκλογή της ηγεσίας από τη βάση δεν μπορεί παρά να γίνει μετά τη δημιουργία του νέου φορέα, για να μην επικρατήσουν διχαστικές αντιπαραθέσεις, όπως αυτές που συνέβησαν πέρσι το καλοκαίρι με το Ποτάμι, αλλά και για να μην ενισχυθούν αρχηγικά χαρακτηριστικά στον υπό διαμόρφωση νέο φορέα. Στην πορεία αυτή, αναγνωρίζουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση κάθε κόμματος να διαμορφώσει τη θέση του με τις διαδικασίες που αυτό θα επιλέξει. Όμως η τελική κατάληξη δεν μπορεί να μην προσμετρήσει τη βούληση της κοινωνικής βάσης της παράταξής μας. Και αυτή η βούληση πρέπει να εκφραστεί και να καταγραφεί μέσα από ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες. Γιατί αυτή είναι που θα καθορίσει την επιτυχία του εγχειρήματός μας. Ο Μακρόν στη Γαλλία και ο Ρέντζι στην Ιταλία κέρδισαν γιατί απευθύνθηκαν πρωτίστως στην κοινωνία και οι δυνάμεις της κοινωνίας είναι αυτές που τους χάρισαν τη νίκη.
Καλή μας δύναμη και καλή συνέχεια.
Αθήνα 14 Μαΐου 2017