Αγαπητοί Φίλες Φίλοι και Σύντροφοι (για να μην μείνει κανένας παραπονεμένος),
Η επιδεικτική και με στόμφο αποκλειστική χρήση του όρου σύντροφοι δεν μου άρεσε ποτέ ακόμα και στα χρόνια της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ. Τότε που αν δεν την χρησιμοποιούσες σε κοίταγαν όλοι με καχυποψία. Άλλωστε για να γίνουμε σήμερα εμείς πραγματικοί σύντροφοι πρέπει να κάνουμε βήματα και να γίνουμε μια νέα και ενιαία παράταξη της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας.
Θα επικεντρωθώ σε λίγα βασικά θέματα, συμπληρωματικά των όσων ακούστηκαν προκειμένου να μην γίνω κουραστικός και να μας μείνει χρόνος και κουράγιο για συζήτηση.
Οι Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία που εκπροσωπώ, δημιουργήθηκαν, με στόχο τη δημιουργία μιας νέας ενιαίας παράταξης της Σοσιαλδημοκρατίας που θα καλύπτει το χώρο από το μεταρρυθμιστικό κέντρο μέχρι την ανανεωτική Αριστερά. Την προσπάθεια αυτή ξεκινήσαμε και τη συνεχίζουμε συμμετέχοντας στην ΔΗΣΥ και κατανοώντας τις δυσκολίες που υπάρχουν. Κατανοούμε ότι δεν είναι εύκολο τα κόμματα που συμμετέχουν στο εγχείρημα και ειδικότερα το ΠΑΣΟΚ που είναι η κύρια δύναμη να αλλάξουν. Υπάρχουν αρκετές δυνάμεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ που δεν έχουν αποδεχθεί την πορεία σε ένα ενιαίο κόμμα.
Μέχρι τις γιορτές οι ανακοινώσεις και τα δελτία τύπου, μετά από κάθε συνεδρίαση του ΚΣ της ΔΗΣΥ, είχαν αναφορά στην πορεία σε ένα συνέδριο για δημιουργία ενιαίας παράταξης και εκλογή αρχηγού από τη Βάση. Σήμερα δυστυχώς η μοναδικοί από τη Συμπαράταξη που επιμένουμε σε αυτό είμαστε εμείς.
Πιστεύουμε ότι η μετεξέλιξη της ΔΗΣΥ σε ένα ενιαίο κόμμα της Σοσιαλδημοκρατίας, πολυτασικό όπως όλα τα σύγχρονα Ευρωπαϊκά κόμματα εξουσίας, είναι αναπόφευκτη. Πιστεύουμε επίσης ότι αυτή είναι και η επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών του χώρου. Όσο όμως οι ηγεσίες καθυστερούν να πάρουν αποφάσεις, ο κόσμος κουράζεται και η τάση απαλλαγής από τον Σύριζα, τον κάνει να στρέφεται ακόμη και προς τη ΝΔ. Αυτό δείχνουν άλλωστε και οι Δημοσκοπήσεις.
Είμαστε ρεαλιστές και βλέπουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν. Άλλο να διατυπώνεις επιθυμίες και άλλο η πραγματικότητα. Για αυτό και σε μια τελευταία προσπάθεια μαζί με τους μεταρρυθμιστές του Σπύρου Λυκούδη, καταθέσαμε μια πρόταση η οποία στην ουσία δεν διέφερε με την πρόταση του ΚΣ της ΔΗΣΥ του Οκτωβρίου του 2016, προσαρμοσμένη ακόμα περισσότερο. Αυτή η πρόταση παρέπεμπε ουσιαστικά για το μέλλον το ενιαίο κόμμα και έλεγε απλώς να καθοριστεί από ένα ανοιχτό συνέδριο ένα κοινό πλαίσιο αρχών λειτουργίας και συντονισμού όλων των κομμάτων και κινήσεων που θα συμμετάσχουν στον νέο ενιαίο φορέα της παράταξης. Με την πρόταση αυτή δε συμφώνησε (και μας εξέπληξε θετικά) και η «ώρα αποφάσεων». Συμφώνησε ενώ είχε προτείνει κάτι εντελώς διαφορετικό.
Εμείς πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα οι ηγεσίες και κυρίως η Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να κάνει το μεγάλο βήμα. Να διευκρινισθεί δε ότι εκλογή Αρχηγού από τη βάση που προτείνεται δεν σημαίνει αλλαγή αρχηγού. Το να επιβεβαιωθεί η ίδια ηγεσία από μια πολύ πιο διευρυμένη βάση μετά από μια δυναμική που θα δημιουργηθεί από ένα ουσιαστικό ακόμα και συγκρουσιακό συνέδριο ιδεών και θέσεων, είναι κάτι το οποίο θα σημάνει επανεκκίνηση και θα δώσει τα απαιτούμενα δημοσκοπικά και πραγματικά ποσοστά.
Όσοι θυμόμαστε και πολύ περισσότερο όσοι συμμετείχαμε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ του 1996, που δεν ήταν απλή αντιπαράθεση προσώπων αλλά η σύγκρουση του παραδοσιακού με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, ότι παρά τις εντάσεις και τα όσα έγιναν και ακούστηκαν, η παράταξη συνολικά αναγεννήθηκε και κυβέρνησε για αρκετά ακόμη χρόνια. Ήταν το μόνο συνέδριο μέχρι σήμερα που όλος ο Ελληνικός λαός παρακολούθησε με αμείωτο ενδιαφέρον.
Πρέπει λοιπόν να καθοριστεί για το Συνέδριο του Ιουνίου τις επόμενες ημέρες ένας οδικός χάρτης που δεν θα ορθώνει τείχη αλλά ρίχνει γέφυρες επικοινωνίας. Οι ποσοστώσεις για συμμετοχή συνέδρων δεν έχουν ουσιαστική σημασία. Σημασία έχει να έχουμε ανοιχτές τις πόρτες για συμμετοχή και άλλων εκτός της ΔΗΣΥ. Δεν χρειάζεται η συμμετοχή στο συνέδριο να έχει ως προαπαιτούμενο την ένταξη στη ΔΗΣΥ. Εμείς ως ΚΠ θα συνεχίσουμε να έχουμε ανοιχτή επικοινωνία και διάλογο με τις υπόλοιπες δυνάμεις του χώρου που δεν είναι ενταγμένες στη ΔΥΣΥ, αυτό όμως δεν αρκεί.
Εδώ πρέπει όμως να καταλάβουν κάτι και όλοι αυτοί που λένε ότι η ΔΗΣΥ είναι ΠΑΣΟΚ PLUS, απαιτούν κάτι εντελώς νέο και δεν μπορούν να συνυπάρξουν με το παλιό, ότι χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται. Θα χρησιμοποιήσω ακριβώς τον τίτλο από ένα τελευταίο ενδιαφέρον άρθρο του Νίκου του Μπίστη που είχε τον τίτλο «Χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται και μόνο το ΠΑΣΟΚ δεν φτάνει». Επίσης το ότι «το ενιαίο κόμμα θα είναι η αναπόφευκτη κατάληξη και δεν μπορεί να είναι η εκκίνηση. Μακάρι να γινόταν αλλά δεν γίνεται».
Επίσης θα αναφέρω και ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Πάνου Σκοτινιώτη στα ΝΕΑ (που είναι εδώ παρών) με τον τίτλο «Η ώρα της Φώφης» που τονίζει ότι είναι σήμερα η ώρα για μια γενναία πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά «Ετσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και χωρίς να παραγνωρίζεται η ευθύνη άλλων παραγόντων, είναι τελικά εκείνη που μπορεί να απελευθερώσει τις εξελίξεις, ανοίγοντας τον δρόμο για την ανασυγκρότηση του χώρου».
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι μαζί πρέπει να βαδίσουμε το δρόμο όσο μακρύς κι αν είναι. Και ειδικότερα όταν μιλάμε για ανανέωση και νέα πρόσωπα και ιδέες αυτά δεν γίνονται με τα λόγια. Ανανέωση με δημοκρατικές κομματικές διαδικασίες δεν γίνεται, τους νέους τους επιλέγεις τους βάζεις μπροστά και τους στηρίζεις. Το παλιό στελεχιακό δυναμικό πρέπει να κάνει πίσω διότι μπορεί να είναι ικανό και γνωστό και επώνυμο και να υπερέχει εκ τούτου σε εκλογικές εσωκομματικές διαδικασίες, αλλά δεν έχουμε έτσι ανανέωση και η εικόνα προς τα έξω παραμένει η ίδια.
Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος αλλά δεν έχουμε άλλον.
Βόλος 10 Μαρτίου 2017
Ο Λεωνίδας Αλατάς είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των “Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία” και μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου της ΔηΣυ Θεσσαλίας.