«Το πολιτικό διακύβευμα είναι ότι υπάρχει μια πολιτική κατάσταση η οποία λίγο – πολύ οδηγεί την χώρα σε βαθύτερα αδιέξοδα, ενδεχομένως και να θέτει σε κίνδυνο κεκτημένα της μεταπολιτευτικής δημοκρατικής μας τάξης, τα οποία είναι πολύτιμα και δεν θα πρέπει με οποιονδήποτε τρόπο να υπονομευθούν», δήλωσε ο ομότιμος καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο πανεπιστήμιο Αθηνών, Παναγιώτης Ιωακειμίδης, στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.
Αναλυτικά, είπε:
Δημοσιογράφος: Η άποψη της κυβέρνησης ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα μέτωπο του νότου στην Ευρώπη, μπορεί να πατήσει σε στερεή βάση ή είναι μια παλαιά οπτική, κυρίως γεωγραφική, της Ευρώπης, που ίσως δεν έχει αποτελέσματα;
Π. Ιωακειμίδης: «Αν γίνει η συνάντηση των μεσογειακών χωρών τον επόμενο μήνα, θα είναι μια θετική εξέλιξη, οπωσδήποτε και καλό θα είναι να γίνει. Από την άλλη, δεν θα πρέπει να παρουσιαστεί ως μια συνάντηση του νότου εναντίον του βορρά, γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα, αντιθέτως θα συμβάλλει στο βάθεμα του χάσματος που υπάρχει. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παρουσιαστεί ότι είναι μια αντιγερμανική κίνηση, γιατί επίσης δεν θα ήταν κάτι το ευεργετικό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν θα πρέπει, πέρα από το συμβολικό χαρακτήρα που είναι σημαντικός, να περιμένουμε πολλές συγκεκριμένες αποφάσεις, που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να παρθούν, διότι και η Ισπανία και η Πορτογαλία βρίσκονται σε μια άλλη συντεταγμένη, σε ό,τι αφορά την οικονομία τους, σε σχέση με την Ελλάδα. Υπάρχουν κοινά θέματα, για παράδειγμα το προσφυγικό ενδιαφέρει και την Ιταλία και την Ελλάδα. Όλες αυτές οι συναντήσεις είναι εξαιρετικά χρήσιμες, αλλά υποκρύπτουν και τον κίνδυνο του κατακερματισμού του συστήματος της ΕΕ σε επιμέρους ομαδοποιήσεις, κάτι το οποίο δεν θα είναι θετικό. Χρειάζεται μια πολύ προσεκτική προσέγγιση στο πώς ακριβώς οργανώνουμε όλες αυτές τις προσπάθειες και τις συναντήσεις, ώστε να μην οδηγηθούμε στο αντίθετο αποτέλεσμα, από αυτό το οποίο θα θέλαμε, δηλαδή να επανεκκινήσουμε την Ευρώπη ή μια νέα Ευρώπη, με σκοπό τελικώς να έρθει πολύ πιο κοντά στο μέσο Ευρωπαίο πολίτη».
* Για την κεντροαριστερά:
«Θεωρώ ότι φτάνουμε σε μια κρίσιμη στιγμή για το χώρο της κεντροαριστεράς, για τη συγκρότησή του, για την ενοποίησή του σε μια μεταρρυθμιστική ευρωπαϊκή πολιτική. Υπάρχουν μηνύματα, τα οποία δυσχεραίνουν ή εμφανίζονται να δυσχεραίνουν την όλη διαδικασία. Επομένως, θα πρέπει όλες οι πλευρές να δείξουν νηφαλιότητα και ψυχραιμία και να σταθμίσουν το πολιτικό διακύβευμα από τον κατακερματισμό. Το πολιτικό διακύβευμα είναι ότι ακριβώς υπάρχει μια πολιτική κατάσταση η οποία λίγο – πολύ οδηγεί την χώρα σε βαθύτερα αδιέξοδα, ενδεχομένως να θέτει σε κίνδυνο κεκτημένα της μεταπολιτευτικής δημοκρατικής μας τάξης, τα οποία είναι πολύτιμα και δεν θα πρέπει με οποιονδήποτε τρόπο να υπονομευθούν. Επομένως, η κεντροαριστερά είναι μια ιστορική αναγκαιότητα για την ομαλή πορεία εξέλιξης του πολιτικού μας συστήματος…
Το “δια ταύτα” πρώτα από όλα σημαίνει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, γιατί σε τελευταία ανάλυση αυτό που ενδιαφέρει τους πολίτες είναι ένα πρόγραμμα συγκεκριμένων προτάσεων, που μπορούν να απαντούν στα προβλήματα της χώρας. Αυτό είναι το κύριο. Νομίζω ότι σε αυτό το πεδίο έχει γίνει πολύ σημαντική δουλειά, η οποία δεν έχει περάσει ευρύτερα. Το κείμενο της επιτροπής είναι ένα εξαιρετικό κείμενο… Υπάρχουν ορισμένα ελλείμματα στο κείμενο. Για παράδειγμα, δεν έχει αναφορά στο γενικότερο πρόβλημα της Ευρώπης και εδώ υπάρχουν ορισμένες παραλείψεις. Ωστόσο, είναι ένα κείμενο βάσης, που σημαίνει ότι θα ακολουθήσουν επεξεργασίες που θα το εμπλουτίσουν με τη σύμπραξη της κοινωνίας, διότι αυτό το κείμενο θα πρέπει να είναι προϊόν ζύμωσης με την κοινωνία, με τις κοινωνικές ομάδες κ.λπ. Θεωρώ ότι είναι σε μια πολύ σωστή κατεύθυνση, δηλαδή χαράσσει μια μεταρρυθμιστική προοπτική, μέσα στο πλαίσιο της Ευρώπης, έστω κι αν το ευρωπαϊκό σκέλος δεν αναφέρεται. Χρειάζεται οι πολιτικοί ηγέτες, από την οποιαδήποτε πλευρά, να ξεπεράσουν το οποιοδήποτε “εγώ”, να δουν τη συνολικότερη εικόνα και να μην παραμείνουν εγκλωβισμένοι μέσα στη δική τους μικρή ατζέντα που δεν οδηγεί πουθενά…
Το ότι η κεντροαριστερά κατάφερε να ενωθεί σε δύσκολους καιρούς, όταν υπήρχε ο χαρισματικός ηγέτης που μπορούσε να θέσει κάτω από την ομπρέλα του όλα τα κομμάτια του χώρου αυτού, είναι μια διαπίστωση της ελληνικής ιστορικής πραγματικότητας. Δυστυχώς, αυτή είναι η διαλεκτική της κεντροαριστεράς. Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε σε μια διαφορετική περίοδο. Οι χαρισματικοί ηγέτες δεν είναι το στίγμα της εποχής, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Αντιθέτως, έχουμε κωμικούς ηγέτες σε παγκόσμια κλίμακα, από της ΗΠΑ, μέχρι την Ιταλία κ.λπ. Εδώ υπάρχει όντως ένα πρόβλημα, αλλά εκ του μηδενός δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε τους χαρισματικούς ηγέτες…
Προσωπικά, θα ήμουν υπέρ της δομημένης προσέγγισης, που σημαίνει προηγουμένως ένα συνέδριο. Παρόλα αυτά, έχει επιλεγεί ένας δεύτερος δρόμος, να εκλεγεί πρώτα ο αρχηγός από τη βάση, ο επικεφαλής και στη συνέχεια να ακολουθήσει αυτή η διαδικασία. Αφού κατέληξε εκεί η προσέγγιση, αυτό θα πρέπει να υλοποιηθεί, ώστε να ακολουθήσει το συνέδριο, προκειμένου να καταλήξουμε στον οποιονδήποτε φορέα, που θα μπορέσει να εκφράσει αυτό το ζητούμενο και αυτή τη νέα πραγματικότητα…
Είμαι καταδικασμένος να είμαι αισιόδοξος, παρά τα προβλήματα. Έχω πλήρη γνώση, δεν έχω μια αφελή προσέγγιση, αλλά θέλω να είμαι αισιόδοξος και, στο μέτρο που με αφορά, θέλω να συμβάλλω, με την ταπεινότητά μου, προς αυτή την κατεύθυνση».
—
Πηγή: http://www.athina984.gr