Κυρίες και κύριοι βουλευτές, αγαπητοί συνάδελφοι και σύντροφοι, παίρνω το λόγο, και σας ευχαριστώ, με την ιδιότητα του μέλους του Συλλόγου Οικογενειών και Φίλων για την Ψυχική Υγεία, εν συντομία ΣΟΦΨΥ, Βορειοανατολικής Αττικής, που αποτελεί μέρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Οργανώσεων για την Ψυχική Υγεία, δηλ. ΠΟΣΟΨΥ, που με τη σειρά του εντάσσεται στην ΕΣΑΜΕΑ (Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία). Μέλος του ΣΟΦΨΥ έγινα αφού ως σκηνοθέτης βίωσα και παρουσίασα σε μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, την εμπειρία της αποασυλοποίησης στη Φωκίδα, όπως την εφαρμόζει  η Εταιρεία  Κοινωνική Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας που ίδρυσε ο Καθηγητής Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος. Μπορώ να πω ότι η εμπειρία μου στη Φωκίδα μου άλλαξε τη ζωή, αλλά η συμμετοχή μου στο ΣΟΦΨΥ ΒΑ Αττικής μου άνοιξε  τα μάτια ως προς τις δυνατότητες που δίνει η ψυχιατρική μεταρρύθμιση, η από-ασυλοποίηση δηλαδή μέσω της Κοινοτικής Ψυχιατρικής, όχι μόνο στην ανάρρωση (recovery) των ψυχικά ασθενών, αλλά και στην προώθηση της κοινωνίας των πολιτών εν γένει, που είναι και το ζητούμενο της πολιτικής μας συμπαράταξης.

Κάνω λοιπόν αυτή την παρέμβαση εν όψει του επερχόμενου νομοσχεδίου για τη «Διοικητική μεταρρύθμιση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας» για να σας ζητήσω να διαφυλάξετε ως κόρην οφθαλμού τα όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι τώρα, από το 1984 που ξεκίνησε η διαδικασία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα, από την ΕΟΚ, και να τα επαυξήσετε. Και να τα επαυξήσετε όχι μόνο ως προς μια ισομερή κατανομή δομών ψυχικής υγείας στην ελληνική επικράτεια (Αττική και Κεντρική Μακεδονία υπερτερούν, Δυτική Μακεδονία και Βόρειο Αιγαίο μειονεκτούν) αλλά και ως προς τα παράπλευρα οφέλη της, δηλαδή τις διαδικασίες συμμετοχής στα κοινά ατόμων και οικογενειών που μέχρι τότε δεν ήξεραν τι σημαίνει «διεκδικώ δικαιώματα, ουχί συντεχνιακά αλλά ποιότητας/νοήματος ζωής για μένα και τους ανθρώπους μου, και για αυτό το λόγο συνεργάζομαι με την κοινότητα», δηλαδή με τις δομές του Υπουργείου Υγείας, με το Δήμο, με την Εκκλησία, με το Σχολείο, με τους Πολιτιστικούς Συλλόγους, με τα Σώματα Εθελοντών, αλλά και με την Αστυνομία αν χρειαστεί στις αχρείαστες ευχόμαστε πια περιπτώσεις ακούσιου εγκλεισμού.

Ευτυχώς μέχρι τώρα, παρ’ όλες τις ευνόητες δυσκολίες στη χρηματοδότηση, το σχήμα λειτουργίας της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης δεν έχει αλλάξει. Το Δημόσιο και τα ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα μοιράζονται, ας το πούμε ενδεικτικά, την περαίωση της όλης διαδικασίας, ελέγχου και αξιολόγησης συμπεριλαμβανομένων. Το Δημόσιο και τα ΝΠΙΔ συνεργάζονται στο πνεύμα του σοσιαλδημοκρατικής ουσίας ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα). Ένα μη κερδοσκοπικό ΝΠΙΔ, το ΕΠΑΨΥ, εμπνεύσεως Καθηγητή Στέλιου Στυλιανίδη, έκανε δυνατή τη δημιουργία του ΣΟΦΨΥ ΒΑ Αττικής, με τη συνέργεια της Ψυχιατρικής Κλινικής του Σισμανογλείου. Το ΣΟΦΨΥ ΒΑ Αττικής συμμετέχει με εκπρόσωπο του σήμερα στο ΤΕΨΕ (Τομεακή Επιτροπή Ψυχικής Υγείας) του 5^ου Ψυχιατρικού Τομέα. Οι ΤΕΨΕ, για όσους δεν γνωρίζουν, συγκροτούνται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και ελέγχουν την αποτελεσματικότητα των δομών, εισηγούμενες ταυτόχρονα την αναγκαιότητα δημιουργίας νέων υπηρεσιών.

Πλήρης λοιπόν πολιτικοποίηση, με την έννοια της διαμόρφωσης συνείδησης πολίτη, για τα μέλη ενός ΣΟΦΨΥ. Όπου βεβαίως, όπως και στη περίπτωση του δικού μου ΣΟΦΨΥ, συμμετέχουν και οι λήπτες, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, στη λήψη αποφάσεων. Να σημειωθεί ότι σε κάθε διοικητικό συμβούλιο παρίσταται ο επιστημονικός υπεύθυνος του Συλλόγου. Ο Σύλλογος ενημερώνει συνεχώς τα μέλη του για διενεργούμενα συνέδρια και σεμινάρια, για ημερίδες που στοχεύουν στην επαγγελματική απασχόληση και τα δικαιώματα των ληπτών, αλλά διοργανώνει και καλλιτεχνικές γιορτές και εκδρομές που φέρνουν τα μέλη πιο κοντά μεταξύ τους και μπορούν να προσελκύσουν και νέα μέλη. Ενδιαφέρον δε παρουσιάζει το γεγονός ότι οι Σύλλογοι αυτοί είναι διαταξικοί. Ο ΣΟΦΨΥ ΒΑ Αττικής αριθμεί σήμερα 200 μέλη. Μια φορά την εβδομάδα όσα μέλη θέλουν συμβρίσκονται για ελεύθερη συζήτηση

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.