Πολύ καλές θέσεις. Σίγουρα θα μπορούσε κανείς να προσθέσει, να αφαιρέσει ή και να τροποποιήσει κάποια πράγματα. Αλλά και που και σε ποιον δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο? Μετρά η ουσία και αυτή είναι εδώ πολύ καλη

Μαζί με την στελέχωση σε προσωπικό, είναι το πιο φλέγον ζήτημα. Στην ουσία δεν υπάρχει κανένα δημόσιο κέντρο αποκατάστασης, ούτε αποθεραπείας και παρηγορητικης νοσηλείας. Σε συνδυασμό με την έλλειψη δομών ηλικιωμένων, τα πράγματα γίνονται εφιαλτικά για τους χρονιως και τους βαριά πάσχοντες που δεν έχουν οικογένεια ή μεγάλη οικονομική επιφάνεια… Σας μιλώ ως τριάντα χρόνια υγειονομικός από διάφορα πόστα, αλλά και ως εξειδικευμένος στην διοίκηση των μονάδων υγείας…

         ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
 
Ως γνωστό το ΕΣΥ είναι δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ το οποίο σαν σκοπό είχε και πρέπει να συνεχίσει να έχει την ισότιμη παροχή , υψηλού επιπέδου και δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες υγείας, για όλους τους Έλληνες.
Προφανώς όταν λέμε ΕΣΥ δεν είναι μόνο η Νοσοκομειακή περίθαλψη αλλά σίγουρα τα νοσοκομεία είναι ο κύριος κορμός του ΕΣΥ.
Σήμερα 40 και πλέον χρόνια από την γέννηση του ΕΣΥ, εύκολα διαπιστώνει κάποιος, ότι αρκετοί από τους αρχικούς στόχους για το ΕΣΥ δεν έχουν πραγματοποιηθεί ενώ πολλοί άλλοι έχουν διαστρεβλωθεί.
Αναφέρω ενδεικτικά κάποια παραδείγματα. Πανεπιστημιακοί γιατροί, στρατιωτικοί γιατροί κλπ. θα εντάσσoταν στο ΕΣΥ και θα ήταν πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης όπως και οι γιατροί του ΕΣΥ. Αυτό βέβαια δεν έγινε ποτέ και έτσι είχαμε και έχουμε γιατρούς με μόνιμη εργασιακή σχέση αμειβόμενοι από το δημόσιο και παράλληλα να κάνουν και ιδιωτικό επάγγελμα διατηρώντας ιδιωτικό ιατρείο κλπ. με ανοχή του κράτους.
Επίσης με το καιρό ένα ποσοστό των γιατρών του ΕΣΥ (σε καμιά περίπτωση δεν γενικεύω) άρχισε εμμέσως να κάνει επάγγελμα είτε διατηρώντας ένα χώρο για να κάνει ιατρείο, είτε με άλλους τρόπους πχ το λεγόμενο φακελάκι, υπερσυνταγογράφηση  (πχ. Novartis) κλπ. και αυτό με ανοχή ή αδυναμία του κράτους να το ελέγξει.
Ακόμη μέσα στο ΕΣΥ υπάρχουν γιατροί που προσφέρουν πολλαπλάσιο έργο σε σχέση με άλλους γιατρούς (πχ ένας καρδιοχειρουργός και ένας γιατρός εργασίας, ή ένας γυναικολόγος που κάνει πολλά χειρουργεία και τοκετούς και ένας άλλος που δεν κάνει ουτε χειρουργεία ούτε τοκετούς κλπ.), και οι οποίοι αμείβονται το ίδιο.
Επίσης με τα χρόνια προϋπηρεσίας γίνονται όλοι διευθυντές και μάλιστα μόνιμοι χωρίς να υπάρχει κάποιο αντικειμενικό εργαλείο αξιολόγησης που να αφορά το κλινικό έργο τους, αποκλείοντας έτσι από άλλους ποιο αξιόλογους επιστήμονες την δυνατότητα να υπηρετήσουν το ΕΣΥ σε υψηλότερες βαθμίδες ευθύνης πχ σαν διευθυντές κλινικών.
Τέλος αν θελήσει να έρθει ένας από τους Έλληνες γιατρούς που είναι στο εξωτερικό με εμπειρίες και σύγχρονες γνώσεις και θελήσει να υπηρετήσει το ΕΣΥ στη καλλίτερη των περιπτώσεων , θα μπει σαν επιμελητής Β και ας είναι οι γνώσεις του και οι εμπειρίες του πολλαπλάσιες του μελλοντικού διευθυντή του, και με κίνδυνο να μην μπορέσει να αξιοποιήσει τις ιατρικές του γνώσεις για διαφόρους λόγους.
Σαν συνέπεια αυτού συνήθως είναι να προτιμήσει το ΕΓΩ αντί του ΕΣΥ. και έτσι να βλέπουμε τον ιδιωτικό τομέα να προηγείται μονίμως σε ότι καινούργιο υπάρχει στην ιατρική.. Αυτά τα ανέφερα για να δείξω ορισμένες από τις θεσμικές παθογένειες που υπάρχουν στο ΕΣΥ και οι οποίες αν δεν διορθωθούν δεν θα μπορέσει να ανακάμψει και τα γνωστά πυράγχας θα συνεχίσουν να κυριαρχούν.
 
Τώρα δυο λόγια για την Διοίκηση των Νοσοκομείων.
Ο Διοικητής – Manager πρέπει να έχει σαν κύριο στόχο την καλλίτερη και παραγωγικότερη αξιοποίηση των πόρων που του διαθέτει το κράτος έτσι ώστε ο οργανισμός-Νοσοκομείο που διοικεί να προσφέρει τις περισσότερες και ποιοτικότερες παροχές υγείας στον πληθυσμό ευθύνης του.
Αυτό για να το πετύχει δεν αρκεί μόνο να έχει την όσον το δυνατό καλλίτερη τεχνογνωσία στα οικονομικά, στα διοικητικά και στα οργανωτικά αλλά θα πρέπει να έχει και τα κατάλληλα νομοθετικά εργαλεία για να την εφαρμόσει.
Θα πρέπει πχ. να μπορεί να επιλέγει τους γιατρούς και το λοιπό προσωπικό σύμφωνα με τις ανάγκες του οργανισμού που διοικεί και για τον χρόνο που το χρειάζεται ανεξάρτητα από τα κομματικά κριτήρια. Θα πρέπει να τους αξιολογεί και σύμφωνα με το έργο τους να μπορεί και να τους επιβραβεύει δίνοντας διάφορα κίνητρα. Να μπορεί να επιλέγει τους καλύτερους και παραγωγικότερους και να τους αμείβει με διαφορετικότητα αν η απόδοση τους είναι διαφορετική (πχ με ειδικά συμβόλαια). Οι γιατροί επικεφαλείς τμημάτων και κλινικών στις περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης στα κρατικά νοσοκομεία είναι με συμβόλαια.
Με άλλα λόγια ο Διοικητής θα πρέπει να έχει την δυνατότητα και την ευελιξία που έχει ένας manager του ιδιωτικού τομέα, για να μπορέσει να διορθώσει όλες τις υπάρχουσες στρεβλώσεις που προκύπτουν λόγω της μονιμότητας, και όχι μόνο, και να μην επηρεάζεται από πολιτικές σκοπιμότητες κλπ.
Ο μοναδικός του στόχος του πρέπει να είναι η καλλίτερη διαχείριση του δημόσιου χρήματος προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και όχι της οποιασδήποτε συντεχνίας.
Ο διορισμός του να γίνεται με προκήρυξη και βάσει όχι μόνο των τυπικών προσόντων ή των κομματικών συστάσεων που θα έχει άλλα και του business plan που θα καταθέτει και το οποίο θα αναφέρεται στο συμβόλαιο που θα υπογράψει με την πολιτεία, το οποίο θα είναι ορισμένου χρόνου και θα ανανεώνεται εφόσον επιτυγχάνονται οι στόχοι.
Προσπάθησα να περιγράψω πολύ σύντομα μερικά από τα απαράδεκτα που υπάρχουν στα νοσοκομεία του  ΕΣΥ, τα οποία δεν είναι και τα μόνα, και τα οποία αν δεν διορθωθούν ριζικά όσο και αν προσπαθήσουν οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ, ο ιδιωτικός τομέας θα κάνει πάρτι και παράλληλα το δημόσιο χρήμα που θα δαπανάτε για το ΕΣΥ δεν θα προσφέρει τις υπηρεσίες υγειάς που θα έπρεπε.
Οι σκέψεις που ανέφερα προέρχονται τόσο από την επί 40 έτη εμπειρία μου σαν νοσοκομειακός γιατρός σε όλες τις βαθμίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό
(7 χρόνια σε Γερμανικά Νοσοκομεία) αλλά και από μια 5/ετή θητεία μου σαν διοικητής Νοσοκομείου. Είναι δε σε μεγάλο βαθμό αντιγραφή του τρόπου λειτουργίας πολλών κρατικών νοσοκομείων σε χώρες της δυτικής Ευρώπης. Σε αυτά δε τα νοσοκομεία δεν υπάρχουν οι παθογένειες που υπάρχουν στα Ελληνικά Νοσοκομεία ενώ παράλληλα προσφέρουν περισσότερες δημόσιες ποιοτικές και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας.
 
 
Αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι, το ΕΣΥ που έχουμε σήμερα δεν είναι αυτό που μας αξίζει και που θα έπρεπε να έχουμε. Όσα μπαλώματα και αν προσπαθήσουμε να κάνουμε δεν θα μπορέσουν να διορθώσουν τις παθογένειες που έχουν παγιωθεί και έχουν γίνει καθεστώς. Παράλληλα το δημόσιο χρήμα που θα διατίθεται δεν θα ανταποδίδει τις προσδοκώμενες υπηρεσίες υγείας.
Όσο το ΕΣΥ δεν εκσυγχρονίζεται τόσο ο ιδιωτικός τομέας υγειάς θα κερδοσκοπεί και τόσο ο Έλληνας ασθενής δεν θα έχει την περίθαλψη που του αξίζει.
Η ιατρική γνώση τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς
Με τις σημερινές εργασιακές σχέσεις που σήμερα υπάρχουν (μονιμότητα και εξέλιξη μέχρι θέση διευθυντού με κύριο κριτήριο την προϋπηρεσία) δεν επιτρέπει να εισέλθουν νέοι γιατροί στο ΕΣΥ με σύγχρονες αντιλήψεις, με αποτέλεσμα ή να παραμείνουν στο εξωτερικό ή να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό εύκολα μεταφράζεται, ότι ποιοτικά αναβαθμίζεται διαρκώς ο ιδιωτικός τομέας έναντι του δημοσίου συστήματος υγείας, και αυτό τελικά καταλήγει να είναι εις βάρος κυρίως των μεσαίων και κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων που δεν μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικά, αλλά είναι όμως υπέρ των συνδικαλιστικών συντεχνιών και των ιδιωτικών θεραπευτηρίων.

Και τώρα συμπυκνωμένα θα κάνω τρεις προτάσεις.

1)   Να μην ξανά προκηρυχθεί θέση μόνιμου γιατρού στο ΕΣΥ. Οι γιατροί να διορίζονται για ορισμένο χρόνο και η θέση τους να επαναπροκηρύσσεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι διευθυντικές θέσεις να είναι επίσης ορισμένου χρόνου με συμβόλαια που θα αναφέρουν και τους προτεινομένους στόχους (από τον υποψηφίους) για την βελτίωση της αποδοτικότητας, βάσει της οποίας θα επαναξιολογούνται.
 
2)   Να εφαρμοστεί άμεσα η αυτοαξιολόγηση και η αξιολόγηση όλων των 
βαθμίδων των εργαζομένων στα κρατικά νοσοκομεία.
 

3)   Να προετοιμαστεί στο άμεσο μέλλον νομοθετική ρύθμιση ώστε

    να αναλάβουν την διοίκηση των νοσοκομείων εξειδικευμένοι manager

         σε θέματα υγείας με αυξημένες αρμοδιότητες. Σε αυτούς θα ανήκει η ευθύνη

        των προσλήψεων και η διαχείριση των πόρων που θα τους διαθέσει το κράτος                                                                                      για να  λειτουργήσει το νοσοκομείο πχ για ένα έτος. Θα είναι με συμβόλαιο

        στο οποίο θα αναφέρονται συγκεκριμένοι στόχοι και από την επίτευξη αυτών                                                             των στόχων θα εξαρτάται η ανανέωση του συμβολαίου του.
 
Συμπερασματικά κατά την γνώμη μου τα νοσοκομεία του ΕΣΥ θα πρέπει να λειτουργήσουν με κανόνες που να τους επιτρέπουν να ανταγωνίζονται ποιοτικά και ποσοτικά τα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα βοηθήσουν και οι προτάσεις του συντρόφου Σφυρόερα και άλλων που  θα με βρουν γενικώς σύμφωνο αλλά νομίζω ότι δεν αρκούν για να διορθώσουν τις υπάρχουσες παθογένειες αλλά ούτε και να δώσουν νέα προοπτική για περαιτέρω σύντομη αναβάθμιση του συστήματος, παρόλο που υπάρχουν οι συνθήκες, όπως το υψηλού επιπέδου διαθέσιμο επιστημονικό προσωπικό (πχ οι Έλληνες γιατροί που αναγκάστηκαν να αργάζονται στο εξωτερικό) και πολλοί από αυτούς θα ήθελαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για να υπηρετήσουν το ΕΣΥ εφόσον θα ήταν δυνατόν.
 
Θέλω να κλείσω με κάποια σύντομα σχόλια. Γνωρίζω ότι αυτές οι προτάσεις θα πυροδοτήσουν αντιδράσεις πρωτίστως από τους συνδικαλιστές όλων των κομμάτων που θα θελήσουν να στηρίξουν δήθεν τα εργασιακά δικαιώματα των υπηρετούντων  υποστηρίζοντας την μονιμότητα τους, διότι από εκεί αντλούν τους ψήφους για να διατηρήσουν την καρέκλα τους, μη  δεχόμενοι το δικαίωμα των γιατρών που βρίσκονται εκτός ΕΣΥ να διεκδικήσουν την ευκαιρία να υπηρετήσουν και αυτοί στο ΕΣΥ εφόσον τα προσόντα τους το επιτρέπουν και είναι ανώτερα των ήδη υπηρετούντων. Στην ιδία συχνότητα θα αντιδράσουν και τα κόμματα (άλλα πιο έντονα και άλλα λιγότερο έντονα).
Τέλος τα ιδιωτικά συμφέροντα θα χαίρονται διότι μια κατώτερης ποιότητας ΕΣΥ ευνοεί την κερδοφορία τους.
Βέβαια όλοι αυτοί αγνοούν ότι τον Ελληνικό λαό δεν τον ενδιαφέρει η οποιαδήποτε μονιμότητα του προσωπικού αλλά τον ενδιαφέρει να έχει μια αξιοπρεπή δημόσια δωρεάν περίθαλψη και από τους καλλίτερους γιατρούς. ανάλογη με αυτή που παρέχουν κάποια υψηλού επιπέδου ιδιωτικά θεραπευτήρια.
Για να έχουμε όμως τους καλλίτερους γιατρούς θα πρέπει αυτοί οι γιατροί να μπορούν να έχουν πρόσβαση στο ΕΣΥ, γεγονός που προϋποθέτει ότι οι ήδη υπάρχοντες γιατροί δεν μπορούν να είναι μόνιμοι αλλά περιοδικά (πχ. ανά 3/τία) να υπάρχει επαναπροκήρυξη της συγκεκριμένης θέσης με ελεύθερη συμμετοχή.
Σύντροφοι αν πιστεύεται ότι αυτές οι προτάσεις είναι υπέρ του δημοσίου συμφέροντος δηλαδή υπέρ των πολλών να μη διστάσουμε να τις υπερψηφίσουμε. Αν δε μπορέσουμε σαν ΚΙΝΗΣΕΙΣ και της δημοσιοποιήσουμε με τα σωστά επιχειρήματα μας, εκτιμώ ότι θα εισπράξουμε σαν ΚΙΝΗΣΕΙΣ πολιτική αναγνώριση από αρκετή μερίδα του Ελληνικού λαού, εξαιρουμένων των συνδικάτων ολων των αποχρώσεων. Ακόμα εκτιμώ ότι αντικειμενικά αργά η γρήγορα εκεί θα οδηγηθεί το σύστημα. Γιατί λοιπόν να μην είμαστε εμείς που θα το προτείνουμε, έτσι και αλλιώς δεν έχουμε να φοβηθούμε κάποιο πολιτικό κόστος. Μην ξεχνάμε ότι ο πολύς κρατισμός δεν είναι το καλλίτερο και ότι η εμπειρία μας από τις δημόσιες υπηρεσίες εκτός εξαιρέσεων, δεν είναι η καλλίτερη.
Τελειώνοντας όποιες ερωτήσεις η αντιρρήσεις προκύψουν καλοδεχούμενες και να μπουν για διαβούλευση.
 
Συντροφικά
Χάρης Λάμπου MD,PHD,FEBU

Καλό θα είναι στον τομέα “αξιολόγηση” των εκπαιδευτικών να γίνετε συγκεκριμένοι. Όλοι εκφράζουν τη θετική άποψη για την αξιολόγηση των προσώπων στην Εκπαίδευση, αλλά στο σκέλος του πώς θα γίνει, μιλούν με μισόλογα. Εκφραστείτε ανοιχτά χωρίς τον φόβο πολιτικού κόστους για να είστε πειστικοί και διαφορετικοί από τους άλλους. Ας έχετε, και έχετε προφανώς , υπ’ όψη σας ότι σε αυτόν τον τομέα θα χρειαστεί να συγκρουστείτε. Τολμήστε το και δεν θα χάσετε. Ήδη η κυβέρνηση θα το αποτολμήσει, μην μείνετε ουραγοί.

-Αντικειμενικά και μετρήσιμα προσόντα για ανάδειξη εκπαιδευτικών στελεχών και για προαγωγή σε θέσεις μελών ΔΕΠ από την Β΄θμια εκπαίδευση.
-Διευκόλυνση όλων των εκπαιδευτικών (ζευγαριών ή μονογονέων) για τεκνοθεσία, χωρίς τον αυταρχισμό, τον σκοταδισμό, τον συντηρητισμό και τις αυθαιρεσίες από τις κοινωνικές υπηρεσίες, που απορρίπτουν την αίτηση, ΒΟΥΛΗΣΗ και ΣΧΕΔΙΑ ΖΩΗΣ των υποψηφίων!
-Αύξηση του εισοδήματος του εκπαιδευτικού για υψηλή ποιότητα ζωής.
-Προγράμματα σπουδών στα ΠΜΣ που να είναι πραγματικά χρήσιμα και όχι αερολογίες.

Αγαπητοί Φίλοι
ασχολούμαι πολλά χρόνια με τον πολιτισμό ΄ως πρόεδρος πολιτιστικών συλλόγων ,μέλος ΔΣ πολιτιστικων ομοσπονδιών κλπ
από την εμπειρία μου έχω πεισθεί ότι οι φορείς του Δημοσίου και των Δήμων δεν μπορούν αυτόνομα να προάγουν τον πολιτισμό για τους γνωστούς λόγους που ανάγονται στις γνωστές παθογένειες του μοναδικού στόχου τους που είναι η επανεκλογή των κρατούντων κάθε φορά
Μπορούν όμως να βοηθούν οικονομικά πολιτιστικές εκδηλώσεις έχοντας ένα κίνητρο αφού τις καπελώνουν γεγονός που δεν ενοχλεί τους δημιουργούς που πιστεύουν στο πολιτιστικό δρώμενο και τους στόχους του .
επομένως η μακρόχρονη εμπειρία μου με συμβουλεύει ότι πρέπει να στηριχθούν οι ανεξάρτητοι πολιτιστικοί σύλλογοι που αποδεδειγμένα έχουν αμιγώς πολιτιστική δράση καθώς και ανεξάρτητες πολιστιστικές ομάδες και δεν πειράζει να εμφανίζονται συνδιοργανωτές οι Δήμοι κλπ Δημοκρατικές δυνάμεις, αρκεί να καλύπτουν τα πραγματικά έξοδα των εκδηλώσεων
θα σας φέρω ένα μόνο παράδειγμα
Όντας πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού καταγωγής μου ξεκινώντας αγώνες beach volley στην παραλία του χωριού χωρίς να γνωρίζουμε πλήρως τους κανόνες σε 5 χρόνια διοργανώσαμε επειδή υπήρχε τεράστιο ενδιαφέρον αρχικά διοργανώσαμε σχετικούς αγώνες που μας εμπιστεύτηκε η Ελληνική ομοσπονδία και στην συνέχει α , το επίσημο βαλκανικό πρωτάθλημα Ανδρών γυναικών
Επειδή όμως η διοργάνωση υπερέβη τα μέτρα μας εύλογα παραδώσαμε αυτή στον τοπικό ΔΗΜΟ .
Από τότε δεν διοργανώθηκαν ποτέ αγώνες …..και ΄΄ολες οι υποδομές αχρηστεύθηκαν
Το παράδειγμα απλά προς επιβεβαίωση των απόψεών μου.
Δημήτριος Παπακωνσταντόπουλος
Δικηγόρος Αθηνών παρ’ αρειω πάγω

1. Θα ήταν πολύ θετική και επίκαιρη η προσπάθεια συμπερίληψης της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιώσιμης ανάπτυξης στις τομεακές μας πολιτικές. Θα μπορούσε να διερευνηθεί ο επιθυμητός βαθμός συμπόρευσης με το φάσμα των θέσεων της Οικολογικής Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Οι τελευταίες εκλογές στη Γερμανία και την Ελβετία έδειξαν την αυξημένη απήχηση των θέσεων που δίνουν έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος και την ουσιαστική – εφικτή αναβάθμιση της ποιότητα ζωής. Η οικολογική συνείδηση στην κεντροαριστερά αναπτύσεται και διαφοροποιείται διαρκώς με ορθολογικό και τεχνοκρατικό τρόπο που δεν έχει σχέση με την αριστερή ριζοσπαστική πολιτική οικολογία η οποία θεωρείται γραφική από ένα μεγάλο μέρος των πολιτών. Η ανάθεση του ελληνικού Υπουργείου Περιβάλλοντος στους οικολόγους ποτέ είχε καλά αποτελέσματα.
2. Μάλλον, σύμφωνα με το Καταστατικό του, το Κίνημα Αλλαγής, επίσημα γράφεται μόνο ολογράφως διότι δεν έχει δηλωθεί η συντομογραφία ΚΙΝ.ΑΛ.