Πολιτική αντιπαράθεση…, του Παναγιώτη Ιωακειμίδη

Η διαδικασία για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας της δημοκρατικής παράταξης – κεντροαριστεράς, σοσιαλδημοκρατίας, προοδευτικού μεταρρυθμιστικού κέντρου, πολιτικής οικολογίας μπαίνει σιγά-σιγά στην τελική ευθεία. Από μόνο του το γεγονός θα πρέπει να θεωρηθεί ως μείζον επίγευγμα δεδομένων των δύσκολων συνθηκών που επικρατούν στο ν ευρύτερο χώρο. Επίγευγμα που στην αφετηρία του θα πρέπει να πιστωθεί στις πρωτοβουλίες της επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ) Φ. Γεννηματά, στο έργο της Επιτροπής Δεοντολογίας υπό τον καθηγητή Ν. Αλιβιζάτο και σ’ όσους συνέπραξαν στο εγχείρημα, ιδιαίτερα στο Δήμαρχο Γ. Καμίνη και στον Στ. Θεοδωράκη, τον επικεφαλής του Ποταμιού. Αλλά ενώ απομένουν ελάχιστες μέρες για τον πρώτο εκλογικό γύρο (12 Νοεμβρίου) η εκλογική αντιπαράθεση/σύγκρουση μεταξύ των εννέα υποψηφίων και ιδιαίτερα των περισσότερο προβεβλημένων έχει περιορισθεί με κάποιες εξαιρέσεις μάλλον στο πεδίο της παραπολιτικής παρά στην πολιτική ουσία, θέσεις και απόψεις .

Μέχρι στιγμής εχουμε ακούσει κάποιους μονόλογους, δεν έχουμε δει όμως την έντονη αντιπαράθεση/σύγκρουση πάνω σε εναλλακτικές θέσεις και προσεγγίσεις . Που λογικά πρέπει να υπαρχουν, γιατι διαφορετικά τι νόημα θα ειχε ο κατάλογος των εννέα υπποψηφίων.

Αντιπαράθεση , πρώτον, πάνω στα καίρια ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα που συνδέονται με την πολιτική ταυτότητα του χώρου της κεντροαριστεράς, σοσιαλδημοκρατίας και την κρίση που βιώνει στο σύνολο της Ευρώπης. Είναι μια συζήτηση που γίνεται με ένταση σ’ όλη την Ευρώπη και που πολύ περισσότερο θα πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της εκλογικής διαδικασίας ανάδειξης της νέας ηγεσίας του χώρου. Αλλά βέβαια δεν θα πρέπει να είναι μια θεωρητική, θεολογική συζήτηση που δεν ενδιαφέρει παρά μόνο κάποιους μυημένους αλλά μια συζήτηση – αντιπαράθεση πολιτικής ουσίας.

Δεύτερον και σημαντικότερο, πάνω στα κρίσιμα ζητήματα και προκλήσεις της ελληνικής πραγματικότητας, στα αιτήματα και προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας. Μια ουσιαστική αντιπαράθεση επιχειρημάτων, απόψεων, θέσεων πάνω τουλάχιστον στα ακόλουθα τέσσερα ζητήματα:

(α) τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα για να βγει όχι απλά από το μνημόνιο αλλά από την κρίση και κυρίως τις διαχρονικές της παθογένειες. Μεταρρυθμίσεις σ’ όλο το πεδίο, από το πολιτικό σύστημα μέχρι την οικονομία, εκπαίδευση, περιφερειακή συγκρότηση, κ.ά.,

(β) τις πολιτικές που προτείνονται για την προώθηση μιας πιο «δίκαιης κοινωνίας» των ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων που θα αφήσει πίσω της φαινόμενα ακραίας φτώχειας, περιθωριοποίησης, προκλητικών ανισοτήτων,

(γ) τη θέση της χώρας στην Ευρώπη αλλά και για το μέλλον της Ευρώπης υπό το φως των διάφορων προτάσεων που έχουν παρουσιασθεί για τη μεταρρύθμιση και την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, ένα θέμα που σχεδόν αγνοείται πλήρως στην Ελλάδα ως η χώρα να μην ηταν μέλος της ΕΕ και

(δ) την εξωτερική πολιτική και τα μείζονος σημασίας ζητήματα στην agenda (όπως ελληνοτουρκικές σχέσεις, Κυπριακό, Μακεδονικό-ονοματολογικό και σειρά άλλων).

Πολιτική αντιπαράθεση πάνω στα καίρια αυτά ζητήματα ιδιαίτερα στίς τηλεμαχίες που ξεκινάνε μεταξύ των υποψηφίων είναι βέβαιο ότι θα συγκινούσε ευρύτερα τμήματα του πολιτικού ακροατηρίου.

Εγγραφή
Ειδοποίηση για

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

0 Comments
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια