Ομιλία Νίκου Διακουλάκη, εκπροσώπου των «Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία» στην συνάντηση των μελών των ΚΕ των φορέων της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

20161113_13320020161113_133200-1-diakoylakisΑγαπητοί φίλοι και φίλες,

βρισκόμαστε για πρώτη φορά όλοι μαζί σήμερα, σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και την παράταξη, για να μιλήσουμε για το παρόν και το μέλλον της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας.

Να μιλήσουμε για την πορεία μας μέχρι σήμερα, το ρόλο και τις ευθύνες μας απέναντι στο αίτημα των πολιτών για ένα νέο, σύγχρονο πολιτικό λόγο και για ένα ισχυρό ενιαίο, ανανεωμένο, πολιτικό φορέα ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, επιδιώκοντας το σπάσιμο του σημερινού συντηρητικού διπολισμού.

Και είναι πολλοί αυτοί οι πολίτες, πολλοί περισσότεροι από αυτούς που καταγράφονται στα εκλογικά αποτελέσματα και στις δημοσκοπήσεις.

Αρχή της προσπάθειας μας, η δημιουργία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ως ενωτικής πρωτοβουλίας με στόχο να αλλάξει η εικόνα πολυδιάσπασης και αποδυνάμωσης που εξακολουθεί να απογοητεύει και να κρατά σε απόσταση τους πολίτες.

Η ανταπόκριση μας ως Κινήσεων Πολιτών ήταν θετική από την αρχή και η συμμετοχή μας ενεργή, πιέζοντας μάλιστα συνεχώς για ταχύτερα βήματα πολιτικής και οργανωτικής ενίσχυσης και  διεύρυνσης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, κεντρικά και περιφερειακά, με πολιτικές πρωτοβουλίες και διάλογο με την κοινωνία, με βάση το πόρισμα της Συνδιάσκεψης μας του περασμένου Μαΐου, αλλά και το πόρισμα της Επιτροπής Θέσεων και Διαλόγου για τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Κοινή είναι νομίζω η διαπίστωση ότι καθυστερούμε και χρόνος δεν υπάρχει. Για αυτό είναι απαραίτητo να υλοποιηθεί γρήγορα και αποτελεσματικά η απόφαση του Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου μας στις 4 Οκτωβρίου, ως ένα προσκλητήριο συστράτευσης και επανεκκίνησης, για να ενεργοποιηθούν τα κεντρικά, τομεακά, περιφερειακά, νομαρχιακά και δημοτικά συντονιστικά όργανα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, όπως τα έχουμε αποφασίσει και προδιαγράψει.

Για να έχουμε ενιαία παρουσία, ως Δημοκρατική Συμπαράταξη, παντού και όχι μόνο κεντρικά, και για να αρθεί η διαίρεση και η σύγχυση που προκαλούν τα πολλά σχήματα και ονόματα.

Προϋπόθεση για να προχωρήσουμε είναι το να αγκαλιάσουμε όλοι την απόφαση αυτή, προκειμένου να δώσουμε μια νέα δυναμική στο εγχείρημα μας, ενόψει των επερχόμενων πολιτικών εκλογικών και άλλων μαχών και για να πάμε τον επόμενο χρόνο, πιο ισχυροί και διευρυμένοι, στο Συνέδριο της παράταξης το οποίο εξαγγείλαμε με την ίδια απόφαση.

Παράλληλα με την πολιτική και οργανωτική ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες και να συνεχίσουμε τις πρωτοβουλίες διεύρυνσης της, παρά τις δυσχέρειες και την αποτυχία της τελευταίας πρωτοβουλίας με το Ποτάμι.

Όχι μόνο δεν πρέπει για κανένα λόγο να εγκαταλείψουμε το δύσκολο αυτό εγχείρημα, αλλά επιβάλλεται  να πάρουμε νέες πρωτοβουλίες προς όλες τις κατευθύνσεις με τρόπο που να φέρουμε όλους προ των ευθυνών τους, υπηρετώντας με συνέπεια τη θέση που επίσης περιέχεται στην απόφαση μας της 4ης Οκτωβρίου, ότι η «δημιουργία ενός αυτόνομου, ενιαίου  και ισχυρού φορέα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας αποτελεί προϋπόθεση για την κοινωνική και οικονομική ανόρθωση της χώρας και την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια».

Καταλαβαίνουμε τις πολιτικές, συναισθηματικές και άλλες επιφυλάξεις και αναστολές που μπορεί να υπάρχουν.  Η μετάβαση όμως στο ενιαίο σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δεν σημαίνει απόρριψη των υπαρχόντων πολιτικών φορέων, ούτε πολύ περισσότερο για ακύρωση των θετικών τους επιτευγμάτων, παρά τα όποια αρνητικά.

Των επιτευγμάτων δηλαδή και των μεταρρυθμίσεων και κατά τις τρεις περιόδους διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που άλλαξαν την ελληνική πραγματικότητα στο κράτος, στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική, στο βιοτικό επίπεδο, στην ποιότητα ζωής, στις υποδομές, στον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό με την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ και της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τη διάσωση της χώρας όταν χρειάστηκε, μετά την καταστροφική διακυβέρνηση της ΝΔ την περίοδο 2004-2009, ενώ όλοι οι άλλοι «πυροβολούσαν» από το Ζάππειο, τη ΔΕΘ και τις πλατείες  των αγανακτισμένων με τα ανύπαρκτα ισοδύναμα, τα ψεύτικα αντιμνημόνια και τη δήθεν έξοδο από την κρίση χωρίς επώδυνα μέτρα. Μπορεί να το πληρώσαμε πολιτικά, αλλά κάναμε το καθήκον μας.

Όχι μόνο δεν ακυρώνονται λοιπόν αυτά τα πεπραγμένα, αλλά αντίθετα, αποτελούν το διαχρονικό οπλοστάσιο μας και το μέτρο σύγκρισης μας με τους άλλους. Όπως δεν  ακυρώθηκε η ιστορία της παράταξης και το έργο ιστορικών προσώπων, όπως του Ελευθ. Βενιζέλου, με την εκάστοτε αλλαγή ονόματος του φορέα της δημοκρατικής παράταξης, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες και στα δεδομένα κάθε εποχής. Το κρίσιμο θέμα ήταν πάντα η ενότητα του.

Είναι ευκαιρία, αλλά και υποχρέωση της παράταξης μας να ασκήσει πάλι τον ιστορικό της ρόλο, με σημερινούς όρους. Στη φάση αυτή είναι λάθος και άκαιρη επιλογή η εμπλοκή του ζητήματος των κυβερνητικών συνεργασιών. Ασφαλώς μας ενδιαφέρει και προτάσσουμε, ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, σε κάθε περίπτωση την εθνική συνεννόηση και την ανάγκη διακυβέρνησης της χώρας με προγραμματικές διακομματικές συμφωνίες, όποτε χρειαστεί. Όμως, το ζήτημα αυτό θα απαντηθεί με βάση τα πολιτικά δεδομένα και τους κομματικούς συσχετισμούς που θα προκύψουν μετά από εκλογές.

Αυτό που προέχει σήμερα είναι η διατύπωση της δικής μας πρότασης εξόδου από την κρίση και τη μελλοντική πορεία της χώρας, δίνοντας το δικό μας ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και τη σαφή στρατηγική.

Αυτά πρέπει να μας καθορίζουν και να μας οριοθετούν απέναντι στις άλλες πολιτικές δυνάμεις, σε συνδυασμό με τη σύγκριση των πεπραγμένων των αντίστοιχων περιόδων διακυβέρνησης.

Άλλωστε, σε εποχή κρίσης όπου οι πολιτικές ταμπέλες δεν καθορίζουν πια, όπως παλιά, τις επιλογές των πολιτών, δεν αποτρέπουμε τους πολίτες από το να προσεγγίσουν τη ΝΔ χαρακτηρίζοντας την νεοφιλελεύθερο κόμμα. Ούτε θα προσελκύσουμε τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, με δηλώσεις στελεχών μας ότι μπορούμε να συγκυβερνήσουμε μαζί του, τη στιγμή που οι πολίτες αυτοί έχουν ήδη απομακρυνθεί από εκεί. Γιατί όλο και περισσότερο και όλο και περισσότεροι πολίτες διαπιστώνουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ευαγγελίσθηκε το νέο και άφθαρτο, εφαρμόζει το πιο παλιό, το πιο φθαρμένο, γυρίζοντας μας πολλά χρόνια πίσω.

Σήμερα, ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τα τεράστια προβλήματα, δεν αναζητούν πραγματικές συναινέσεις, αλλά κρύβουν την αδυναμία τους να κυβερνήσουν πίσω από τακτικές κινήσεις εντυπωσιασμού και αποπροσανατολισμού, διχαστικής ρητορικής και μικροκομματικών αντιδημοκρατικών πρακτικών, με κύριο στόχο, όχι την αναζήτηση βιώσιμων λύσεων, αλλά πρώτιστα την άλωση του κράτους για την εδραίωση της εξουσίας τους.

Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας όπως είναι η ύφεση, η ανεργία δεν πρόκειται να λυθούν με την πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα που εκπέμπει αυτή η κυβέρνηση. Αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να επανεκκινήσει την αγορά και την ανάπτυξη για να παραχθεί πλούτος, εισοδήματα, έσοδα για το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία και νέες θέσεις απασχόλησης. Να εκσυγχρονίσει τους θεσμούς και το κράτος για να ασκήσει το νέο ρόλο του, να προκαλέσει ένα επενδυτικό σοκ και να προωθήσει τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Όσο και αν προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες στους «παλιούς», είναι αποκλειστικά δικά της «κατορθώματα» η όξυνση των προβλημάτων, η νέα αστάθεια που οδήγησε στο 3ο μνημόνιο, τα capital controls, η μαζική φυγή επιχειρήσεων, εργαζομένων και κεφαλαίων και η μαζική απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζες που οδήγησε στην ανάγκη για νέα ανακεφαλαιοποίηση τους.

Στο πλαίσιο των παγκόσμιων εξελίξεων η Ε.Ε.  εμφανίζει προβλήματα συρρίκνωσης στην παραγωγή πλούτου, διεύρυνσης των ανισοτήτων και των αντιθέσεων βορρά-νότου και ενίσχυσης των ακραίων εθνικολαϊκιστικών πολιτικών  δυνάμεων που βάζουν εμπόδια στην αναζήτηση κοινής διεξόδου, που δεν μπορεί να είναι άλλη από την ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών και της πορείας ενοποίησης.

Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα περνούν και αυτά μια κρίση  ταυτότητας αναζητώντας απαντήσεις στη σημερινή κρίση. Απαντήσεις που δεν μπορεί παρά να συνεχίσουν να στηρίζονται στους πυλώνες που συνδυάζουν την ανάπτυξη και την οικονομική αποτελεσματικότητα, με τις αρχές της κοινωνικής συνοχής, της δικαιοσύνης, της αναδιανομής και αλληλεγγύης ανάμεσα στις γενιές, της βιώσιμης ανάπτυξης και της οικολογίας, της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να εντάξουμε και τις δικές μας προτεραιότητες, με την εμπειρία και τις θέσεις που έχουμε μέχρι σήμερα επεξεργαστεί, με διάλογο και διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τις τοπικές κοινωνίες.

Να πρωτοστατήσουμε στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου παραγωγικής και θεσμικής ανασυγκρότησης, με μια ένα κοινωνική συμφωνία. Αφήνοντας πίσω τα φαινόμενα του λαϊκισμού, του κρατισμού, των πελατειακών σχέσεων, αλλά και την ασυδοσία της αγοράς. Ενισχύοντας τους δημοκρατικούς κανόνες της διαφάνειας, αξιολόγησης, της λογοδοσίας, της αποκέντρωσης, της συμμετοχής, χωρίς δημαγωγίες και παθογένειες του παρελθόντος.

Για να μπορέσουμε έτσι, να απευθυνθούμε στο νέο κόσμο και να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα. Να πείσουμε ότι λειτουργούμε και εμείς οι ίδιοι με διαφάνεια, εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες και τεκμηριωμένες προτάσεις.

Χρειάζονται υπερβάσεις από όλους, εντός και εκτός της  Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αφήνοντας πίσω ότι μας χωρίζει, γιατί είναι ανάγκη να προχωρήσουμε, πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά, όλοι μαζί, την κοινή προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου.

Αθήνα 13/11/2016

Εγγραφή
Ειδοποίηση για

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

0 Comments
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια