{Ευρωπαϊκό Όνειρο} Χωρίς Σχέδιο για την Ευρώπη, του Π.Κ. Ιωακειμίδη

images.ipeg - ΑντιγραφήΔιαβάζω τις προτάσεις που διατύπωσε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας στη συνάντηση των σοσιαλιστών αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΕΕ (Παρίσι, 25/8) όπως δημοσιεύτηκαν στον τύπο και διερωτώμαι: αυτό είναι το όραμα και η ευρωπαϊκή πολιτική της Ελλάδας, ιδιαίτερα μετά την κρίση του Brexit;  Τα όσα πρότεινε ο πρωθυπουργός δεν συγκροτούν ούτε όραμα, ούτε σχέδιο, ούτε συνολική ευρωπαϊκή πολιτική. Αποτελούν μια πτωχοπροδρομική προσέγγιση που λέει ουσιαστικά «δώστε μας περισσότερα χρήματα»! Ειδικότερα αυτό που πρότεινε ο πρωθυπουργός είναι η κατάργηση ή πάντως η χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας (για τα όρια ελλείμματος και χρέους) και ο διπλασιασμός των πόρων (ύψους 315 δις σήμερα) που διατίθενται στο λεγόμενο «Ταμείο Γιούνγκερ» (Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων – ΕΤΣΕ/ EFSI), η παράτασή του πέραν του 2017 και η μεταφορά πόρων από το Κέντρο, το Βορρά προς το Νότο για την υποστήριξη της ανάπτυξης, απασχόλησης, καταπολέμησης της ανεργίας, σύγκλισης, κ.λπ. Τίποτα το μεμπτό δεν θα υπήρχε με την πρόταση αυτή εάν  εντασσόταν σ’ ένα ολοκληρωμένο, συνολικό σχέδιο για την Ευρώπη, σχέδιο που εμφανώς απουσιάζει και που η κυβέρνηση μάλλον δεν θέλει να καταρτίσει.

Την περίοδο αυτή (και εν όψει της διάσκεψης κορυφής των εικοσι-επτά κρατών μελών της ΕΕ στις 16 Σεπτεμβρίου στη Μπρατισλάβα) συγκρούονται διαφορετικές απόψεις για το μέλλον και περιεχόμενο της ευρωπαϊκής ενοποίησης μετά την αποχώρηση της Βρετανίας (Brexit).  Από τη μια μεριά, υπάρχουν οι δυνάμεις (κυρίως συντηρητικές) που θα ήθελαν να αξιοποιήσουν το Brexit  για το πάγωμα της ενοποιητικής διαδικασίας ή ακόμη και για την αντιστροφή της διαδικασίας αυτής (απο-ολοκλήρωση – disintegration).  Από την άλλη, υπάρχουν  οι δυνάμεις (κυρίως του προοδευτικού πολιτικού φάσματος) που βλέπουν το Brexit ως ευκαιρία για την επιτάχυνση/ενίσχυση της ενοποίησης με στόχο μια «καλύτερη Ευρώπη».  Στη λογική αυτή προτείνονται σχέδια για την προώθηση της αμυντικής ολοκλήρωσης (που φθάνουν μέχρι και τη διατύπωση προτάσεων για κοινό Ευρωπαϊκό στρατό ακόμη και από τις ευρωσκεπτικιστικές Ανατολικές χώρες μέλη της ΕΕ).  Προτείνεται επίσης  η ολοκλήρωση της ευρωζώνης (οικονομικής και νομισματικής ένωσης – ΟΝΕ) όχι με την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας αλλά με πλήρη δημοσιονομική, τραπεζική και οικονομική ένωση και άλλες θεσμικές  προτάσεις. Όλες αυτές   καταλήγουν σε μια πιο συνεκτική και δημοκρατικά δομημένη Ευρωπαϊκή Πολιτική Ένωση.

Βεβαίως κανένας δεν έχει την αυταπάτη ότι όλα αυτά μπορούν κάτω από τις υφιστάμενες συνθήκες εύκολα να υλοποιηθούν. Αλλά έχει σημασία να ξέρει κάποιος «τί θέλει και πού θέλει να πάει» με ένα συνολικό σχέδιο για ένα νέο «Ευρωπαϊκό συμβόλαιο» και όχι με αποσπασματικές προτάσεις ατάκτως ερριμμένες ως πτωχοπροδρομικά αιτήματα. Αυτές δεν  συνιστούν ούτε σχέδιο, ούτε ευρωπαϊκό όραμα.

*  Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εγγραφή
Ειδοποίηση για

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

1 Comment
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
7 years ago

Ο Τσίπρας εκφράζει σήμερα την αλλοπρόσαλλη πολιτική ενός αντιευρωπαίου κομμουνιστή που εξαναγκάζεται σε συμβιβασμό με την πραγματικότητα. Στην ένταση ανάμεσα στα ιδεολογικά του νεφελώματα και στα πολιτειακά ζητήματα, αρκείται σε διαπραγματεύσεις τακτικής διεκδίκησης προνομίων υπό το πρόσχημα ταξικής πάλης υπέρ φτωχοποιημένων υπηκόων του, εφόσον αδυνατεί να συνεχίσει τις αντιευρωπαϊκές προεκλογικές διακηρύξεις της εποχής που ήταν υποψήφιος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη σημαία του σφυροδρέπανου.
Πρόκειται για την πιο χυδαία μορφή επιβίωσης χωρίς στρατηγική, ενός εκφραστή του λαϊκισμού, εγχώριου και ηπειρωτικού μάλιστα, που καβαλάει δυο βάρκες ταυτόχρονα: την ανταγωνιστική κομμουνιστική λαοπλάνα φρασεολογία της δημαγωγίας και την αδίστακτη αντιδραστική πρακτική του συμβιβασμού χωρίς αξίες.
Αποτέλεσμα: πλήρης αφερεγγυότητα παντού στους Ευρωπαϊκούς αλλά και διεθνείς θεσμούς για την κυβέρνησή του! Η Ελλάδα με τον Τσίπρα – Καμμένο με τσόντα τώρα τον Λεβέντη, είναι στην καραντίνα. Απαξίωση κι απομόνωση, στην εντατική η χώρα να επιβιώσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες ώστε μια επόμενη κυβερνητική πρόταση πλειοψηφίας, να μπορέσει να συνταχτεί με τις ευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις με στόχο την σύγκλιση.
Το πρόβλημα είναι όμως στη βάση του εκλογικού σώματος της Ελλάδας που αρνείται να πάρει σαφή θέση με γνώμονα την αυτογνωσία, με άλλοθι τη συνωμοσιολογία του λαϊκισμού, αριστερόστροφου και δεξιόστροφου.
Και φυσικά στις σκόρπιες δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις που επιτρέπουν στον λαϊκισμό να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία!